Η προκλητική επιμονή του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη στο μονόδρομο της ΟΝΕ και του ΕΥΡΩ, όπως εκφράστηκε και στην ομιλία του στη ΔΕΘ, αγγίζει τα όρια της ιδεολογικής και πολιτικής τρομοκρατίας προς όσους αντιστέκονται στην αντιδραστική σε όλη την έκταση και το βάθος της, κυβερνητική πολιτική. Η επιμονή αυτή δεν μπορεί παρά να εκληφθεί σαν ένα μήνυμα ότι η κυβέρνηση αυτή της πλουτοκρατίας είναι αδίστακτη και αποφασισμένη να πάρει ακόμα χειρότερα μέτρα, στην προσπάθεια να φθάσει στο λεγόμενο "εθνικό" στόχο, έτσι βαφτίζουν την ΟΝΕ. Η κυβέρνηση, ασφαλώς, θα εντείνει την επίθεση που, ήδη, εξαπολύει, ενόψει των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, ώστε να εκφοβίσει όσους δεν υποτάσσονται ή και να "εξαγοράσει" όσους μπορεί, απ' αυτούς που δε συμφωνούν μαζί της. Αλλωστε, ο αγοραίος αντικομμουνισμός που εξέπεμψε από το βήμα της ΔΕΘ ο Κ. Σημίτης, δεν ήταν μια έκρηξη της στιγμής... Αυτός είναι ο μονόδρομος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της ολιγαρχίας.

Σ' αυτές τις συνθήκες ο λαός, που "δε δουλώνει και δεν υπογράφει" την "αυτοκτονία" του, δεν έχει άλλο μέσο για να αντισταθεί παρά να προωθήσει το δικό του Μέτωπο, τη δική του λαϊκή αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή συμμαχία απέναντι στην "ιερή συμμαχία" της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας. Γιατί αυτή η πολιτική του μονόδρομου της ΟΝΕ δεν παίρνει γιατρειά. Κοροϊδεύουν το λαό οι εραστές της ΟΝΕ που υποστηρίζουν ή ανέχονται την ύπαρξή της. Υποταγή του λαού στο κεφάλαιο, απαιτούν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, όταν ευαγγελίζονται μια μελλοντική ευημερία του στην ΕΕ. Σπέρνουν αυταπάτες ο ΣΥΝ αλλά και το ΔΗΚΚΙ όταν ισχυρίζονται πως, τάχα, το μεγάλο κεφάλαιο, τα διεθνή μονοπώλια και οι εργαζόμενοι έχουν κοινό συμφέρον από την επιτυχία της ΟΝΕ. Παραπλανούν όσοι ψάχνουν καλύτερο μείγμα νεοφιλελεύθερης και κοινωνικής πολιτικής. Στην πραγματικότητα οδηγούν στον αφοπλισμό και στον παροπλισμό των εργαζομένων και βάζουν τεράστια εμπόδια στη λαϊκή αγωνιστική συμπαράταξη.

Αυτή η πολιτική αντιμετωπίζεται μόνο με τη συγκέντρωση και κοινή δράση των λαϊκών δυνάμεων, τη δημιουργία του δικού τους Μετώπου ώστε όχι μόνο να μπαίνει φραγμός στα αντιλαϊκά μέτρα - αυτό είναι ένα το κρατούμενο - αλλά, για να υπάρξει προοπτική ανατροπής αυτής της πολιτικής. Γιατί αυτή η πολιτική και με μερεμέτια, πάλι αντιλαϊκή θα 'ναι. Γι' αυτήν την προοπτική αγωνίζεται καθημερινά με όλες τις δυνάμεις του το ΚΚΕ, να πάρει σάρκα και οστά η συμμαχία του λαού. Να κατακτούν ενότητα δράσης λαϊκές κοινωνικές δυνάμεις αλλά και άνθρωποι που δε συμμερίζονται το σύνολο της πολιτικής του ΚΚΕ, αλλά συμπαρατάσσονται αγωνιστικά μαζί του σε διάφορα μέτωπα πάλης. Που δεν κοιτάνε ούτε κεντροδεξιά ούτε κεντροαριστερά, δεν έχουν έμβλημα και υπόδειγμα τους Ζοσπέν, Μπλερ, Πρόντι και Κλίντον.

Στη μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, με τους αγωνιστικούς συνδυασμούς συμπαράταξης που προβάλλει και στηρίζει το ΚΚΕ, προσπαθεί να δώσει συγκεκριμένα δείγματα και αποδείξεις για το ποιες συμμαχίες έχει ανάγκη ο λαός. Να γίνει ένα ακόμα βήμα στην προοπτική της αγωνιστικής συσπείρωσης και συνεργασίας, για να αναζωογονηθεί το λαϊκό κίνημα και η χειραφέτηση του λαού από την πολιτική και κοινωνική μοιρολατρία. Η υπερψήφιση των αγωνιστικών συνδυασμών, αποκτά ιδιαίτερη σημασία, γιατί θα στείλει μήνυμα όχι μόνον καταδίκης της αντιλαϊκής πολιτικής, μα και αποφασιστικότητας για την προώθηση της αγωνιστικής συμμαχίας των λαϊκών δυνάμεων.