Οι 18 επιστολές, με τις οποίες, όπως γνωστοποιήθηκε χτες, απευθύνθηκε ο πρωθυπουργός στις 14 Σεπτέμβρη σε ισάριθμους υπουργούς της κυβέρνησής του, και με τις οποίες εφιστά την προσοχή τους για τις πλευρές του κυβερνητικού έργου, που πρέπει να υπάρξει προτεραιότητα, έδωσαν το έναυσμα για την παραγωγή πολλαπλών σεναρίων.

Το γεγονός ότι, στην εισαγωγή των επιστολών του, ο πρωθυπουργός σημειώνει ότι η "οριστικοποίηση" από μέρους του των προτεραιοτήτων του κάθε υπουργείου, γίνεται με "ορίζοντα τον Ιούνιο του 1999", έδωσε το ερέθισμα για εκτιμήσεις ότι δεν αποκλείεται πραγματοποίηση πρόωρων βουλευτικών εκλογών, ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές, το καλοκαίρι του '99.

Στα σενάρια αυτά, κυβερνητικοί παράγοντες απαντούν, επαναλαμβάνοντας τις διαδοχικές αναφορές του Κ. Σημίτη ότι οι βουλευτικές εκλογές θα γίνουν το 2000. Λένε, μάλιστα, πως η αναφορά του πολιτικού διαστήματος, εντός του οποίου ζητείται επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου από τον πρωθυπουργό, "δεν έχει πολιτικό νόημα", αλλά ο Ιούνης του '99 επισημαίνεται συμβολικά, με την έννοια ότι μετά το καλοκαίρι "η πολιτική ζωή χαλαρώνει"...

Πάντως, ας σημειωθεί ότι ακόμα κι αν οι βουλευτικές δεν πραγματοποιηθούν το '99, ενισχύονται οι απόψεις που θέλουν η προσφυγή στις κάλπες να πραγματοποιείται εντός του 2000, αλλά νωρίτερα από το κανονικό, και συγκεκριμένα το Μάρτη, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Οι επιστολές προς τους υπουργούς εκτιμήθηκε από ορισμένους ότι σηματοδοτούν την άποψη του Κ. Σημίτη για μη πραγματοποίηση ανασχηματισμού, μέχρι το καλοκαίρι του 1999. Σύμφωνα με άλλες σκέψεις, ο πρωθυπουργός δεν πρόκειται να ανασχηματίσει εκείνους, τουλάχιστον, στους οποίους απέστειλε επιστολές... Από την πλευρά τους, συνεργάτες του Κ. Σημίτη έλεγαν ότι "θέμα ανασχηματισμού έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει", αλλά πως σε κάθε περίπτωση η επισήμανση του πρωθυπουργού προς τον εκάστοτε υπουργό πλευρών της κυβερνητικής πολιτικής, δε συνιστά "κατοχύρωση υπουργικής καρέκλας".

Σε κάθε περίπτωση, αυτή η μορφή, η διά αλληλογραφίας επικοινωνία που επιλέγει ο πρωθυπουργός με τους υπουργούς του, αξιοποιήθηκε χτες για να ενισχυθεί εκ μέρους της κυβέρνησης η προπαγάνδα περί "κοινωνικής ευαισθησίας" που τη διακατέχει... Και αυτό, μέσω της υπερπροβολής από τα ΜΜΕ της κατακλείδας της επιστολής του Κ. Σημίτη, όπου σε όλους τους υπουργούς γράφει: "Θέλω να επισημάνω ότι πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στα ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα του πολίτη, την επαφή του με τις δημόσιες υπηρεσίες και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής, στο μέτρο των αρμοδιοτήτων που ασκείς"...

Πρέπει να τονιστεί, ωστόσο, ότι η δημοσιοποίηση των επιστολών του πρωθυπουργού προς τους υπουργούς ερμηνευόταν και ως εξής από ορισμένους: Ο πρωθυπουργός, έλεγαν, εμφανίζεται ως "ο επιτελών το χρέος του", ενώ το βάρος για την ενδεχόμενη αποτυχία της κυβέρνησης θα βαρύνει, πλέον, τους υφισταμένους του... Οι υπέρμαχοι αυτής της ερμηνείας θύμιζαν ότι με ανάλογο τρόπο είχε απευθυνθεί ο Κ. Σημίτης στους υπουργούς, κατά την τελευταία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου.

Στο μεταξύ, σήμερα, αμέσως μετά την πρωινή, κοινή συνεδρίαση Πολιτικής Γραμματείας και Κυβερνητικής Επιτροπής, συνεδριάζει η ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, με θέμα το επικείμενο συνέδριο του κόμματος. Ο πρωθυπουργός αναμένεται να επιμείνει στη διεξαγωγή του συνεδρίου το Μάρτη, ενώ στην τοποθέτησή του δε θα λείπουν αναφορές για τις δημοτικές εκλογές, χωρίς να αποκλείονται "κορόνες κοκορομαχίας" έναντι της αντιπολίτευσης.

Με ενδιαφέρον αναμένεται η στάση που θα τηρήσει στην ΚΕ, τόσο η λεγόμενη "εσωκομματική αντιπολίτευση", όσο, και κυρίως, ο Α. Τσοχατζόπουλος. Από τη στάση της πρώτης (Πεπονής, Καψής, Οικονόμου κ.ά.), ενδεχομένως υπάρξουν ενδείξεις για το αν θα κατέλθει με αντίπαλη υποψηφιότητα έναντι του πρωθυπουργού στο συνέδριο.

Σε ό,τι αφορά τον Α. Τσοχατζόπουλο, συνεργάτες του άφηναν ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για την παρουσία του στην ΚΕ. Χτες, πάντως, ο στενός συνεργάτης του υπουργού Εθνικής Αμυνας, Α. Κοτσακάς, έδωσε με δηλώσεις του την αίσθηση ότι η πλευρά Τσοχατζόπουλου θα εμμείνει σήμερα στην άποψη ότι στο συνέδριο δε θα πρέπει να εκλεγεί πρόεδρος. Σε αντίθετη περίπτωση, όπως είπε ο Α. Κοτσακάς, η ηγεσία θα βαρύνεται με την επιλογή για ένα συνέδριο "αναμέτρησης και ενδεχόμενης σύγκρουσης".