ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ - ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ.-

"Η πιο δύσκολη μέρα της προεδρικής του θητείας ξημέρωσε" έλεγαν οι παντός τύπου και ύφους δημοσιογράφοι και αναλυτές. Τι πραγματικά όμως κατάφερε να προσθέσει αυτή η μετάδοση της βιντεοσκοπημένης τετράωρης απολογίας του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, στο Ειδικό Σώμα των Ενόρκων; Απολύτως τίποτα, τουλάχιστον σε σχέση με το ανακριτικό υλικό και το πόρισμα που ήδη έχουν γίνει γνωστά. Το μόνο όμως που σίγουρα πέτυχε είναι να μετατρέψει σε ηδονοβλψίες και ωτακουστές και τους υπολοίπους, που είχαν καταφέρει να γλιτώσουν τον παθητικό αυτό ρόλο την πρώτη φορά που η έκθεση Σταρ πλημμύρισε τις ιστοσελίδες του διαδικτύου. Το να δει κάποιος τον Κλίντον αμήχανο συγχυσμένο, σαστισμένο ακόμα και εκνευρισμένο είναι απολύτως φυσιολογικό θα αποτολμούσαμε να πούμε, ασχέτως των πολυποίκιλων ερμηνειών, ακόμα και της πιο παραμικρής έκφρασης του προσώπου του.

Ο Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον στην κατάθεσή του της 17ης Αυγούστου, που μεταδόθηκε χτες, μετά από έγκριση του Κογκρέσου, δήλωσε στο ειδικό σώμα των ενόρκων ότι είχε "ανάρμοστη ιδιαίτερη επαφή" με την πρώην ασκούμενη στον Λευκό Οίκο Μόνικα Λεβίνσκι και εξέφρασε τη λύπη του γι' αυτό, αφού παραδέχτηκε την "ανάρμοστη ιδιαίτερη σχέση" και είπε ότι έκανε "λάθος". Φυσικά είναι η πρώτη φορά που η ανάκριση από το ειδικό σώμα των ενόρκων μεταδίδεται απευθείας από την τηλεόραση, σε εθνικό δίκτυο. Μπορεί επί της ουσίας να μην πρόσθεσε τίποτα αυτή η μετάδοση της μαγνητοσκοπημένης κατάθεσης, όμως τα όσα διαδραματίζονται στους διαδρόμους του Λευκού Οίκου, αλλά και στην αμερικανική πρωτεύουσα μάλλον είναι ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα που θα επιφέρει στην κοινή γνώμη αυτή η μετάδοση.

Εξάλλου ο αμερικανικός λαός σε μία επίδειξη ωριμότητας - για πρώτη φορά - και αφήνοντας πίσω του τη βικτοριανή ηθική που του είχαν επιβάλλει, "δίνει άφεση" αμαρτιών για την εξωσυζυγική περιπέτεια του Κλίντον αποσυνδέοντάς τη με την Προεδρική του θητεία, οσμιζόμενος ότι η αλήθεια αλλού τυρβάζει... Μια άποψη που δείχνουν να συμμερίζονται και οι ξένοι ηγέτες οι οποίοι έχουν σπεύσει να εκδηλώσουν τη συμπαράστασή τους στο πρόσωπο του Προέδρου, παρά το γεγονός ότι παρακολουθούν προσεκτικά την εξέλιξη των τεκταινομένων στην Ουάσινγκτον και την παραλυσία που δημιουργεί η πιθανή παραίτηση του Κλίντον.

Η πιθανότητα αυτή δεν έχει να κάνει με αυτό καθ' ευατό το σκάνδαλο, αλλά μάλλον με τον κρυφό πόλεμο στους κόλπους του Δημοκρατικού Κόμματος, την αλλαγή του παγκόσμιου χάρτη, τις νέες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί και τα παρεπόμενα παιχνίδια εξουσίας ανάμεσα σε όλους εκείνους που πραγματικά επιβάλλουν την πολιτική και στρατηγική των ΗΠΑ- το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα. Πολλοί αναλυτές και παροικούντες την Ουάσινγκτον υποστηρίζουν ότι είναι μία ιδιαίτερη φάση και εξέλιξη της αμερικανικής πολιτικής ιστορίας για την επικράτηση του ισχυρότερου και όλα αυτά τα "τραγελαφικά" μπορεί να είναι ένας "πόλεμος" που έχει ξεσπάσει μέσα στους κόλπους αυτών που "διοικούν" πραγματικά και η "παγκοσμιοποίηση της οικονομίας" έχει οδηγήσει το βιομηχανικό να υπερκεράσει σημαντικά το στρατιωτικό σύμπλεγμα. Ουδείς μπορεί με ακρίβεια να γνωρίζει τι συμβαίνει στην Ουάσινγκτον...

Το πιο σίγουρο είναι όμως ότι μάλλον οι μέρες του Κλίντον είναι μετρημένες. Το "πότε" μόνο δεν είναι σίγουρο. Αξιοσημείωτο αυτής της στάσης είναι το εκτενέστατο κυριακάτικο αφιέρωμα των "Νιου Γιορκ Τάιμς", που έχουν εξελιχθεί σε σκληρό επικριτή του Μπιλ Κλίντον και αφιέρωσαν πάλι πολλές σελίδες στις σκανδαλιστικές λεπτομέρειες του "Μόνικα-γκέιτ", σε μια "αβάν πρεμιέρ" των αποκαλύψεων του βιντεοτέιπ. Με κύριο άρθρο τους, παροτρύνουν το Κογκρέσο "να μη βιαστεί και να προχωρήσει, αργά και σταθερά, στη διαδικασία αποπομπής, όπως υπαγορεύεται από το Σύνταγμα". Να υποθέσουμε ότι τους καλεί να μην κλείσουν την υπόθεση πριν τις εκλογές της 4ης Νοέμβρη - όπως είχαν πρόθεση να πράξουν εξαρχής - αλλά να ξεπεράσουν το χρονικό όριο αυτής της χρονιάς; Αραγε γιατί η ορκωμοσία του αντιπροέδρου Αλ Γκορ μετά τις 20 Γενάρη βολεύει για τα μελλοντικά σχέδια προκαθορισμού της διαδοχής της Προεδρίας για μία δεκαετία;

Οτιδήποτε πραγματικά συμβαίνει δεν είναι καθαρό. Πάντως αυτό που κατάφερε η χθεσινή μετάδοση είναι να αφήσει στο "σκοτάδι" τους Αμερικανούς για τα δύο πιο σημαντικά πολιτικά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στη Νέα Υόρκη. Την εναρκτήρια Σύνοδο για την 53η συνέλευση του ΟΗΕ και τη συνάντηση της "ιερής τετράδας" Κλίντον, Μπλερ, Πρόντι και Καρδόσο για τον "εξανθρωπισμό του καπιταλισμού" και την καταστατική ίδρυση της κεντροαριστεράς και της"νέας Σοσιαλδημοκρατίας".

Την ώρα που γινόταν η μετάδοση της μαγνητοσκοπημένης ομιλίας του ο Κλίντον μιλούσε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, όπου μεταξύ άλλων παρευρίσκονταν ο πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Νέλσον Μαντέλα, ο Βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, ο Ιρανός πρόεδρος Μοχάμεντ Χαταμί - που για πρώτη φορά επισκέπτεται τις ΗΠΑ - και ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Κέιζο Ομπούτσι.

Η ομιλία του Μπιλ Κλίντον επικεντρώθηκε κυρίως στον αγώνα εναντίον της τρομοκρατίας, αφού πρώτα ευχαρίστησε τη Γενική Συνέλευση "για το ευγενικό και γενναιόδωρο καλωσόρισμα". Κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να βάλουν τον αντιτρομοκρατικό αγώνα στην πρώτη θέση της ατζέντας τους, αλλά παράλληλα επισήμανε ότι η αιτία του προβλήματος δεν είναι η σύγκρουση του ισλαμικού πολιτισμού και της Δύσης. Ο Αμερικανός πρόεδρος συνέστησε σε όλους "να μην δίνουν άσυλο" στις τρομοκρατικές ενέργειες, να ενισχύουν τον έλεγχο των κινήσεων των βασικών υπόπτων για να σταματήσει η χρηματοδότησή τους, να διευκολύνουν τη διαδικασία έκδοσης των υπευθύνων των τρομοκρατικών επιθέσεων και τέλος να βελτιώσουν την ασφάλεια των αεροδρομίων. Ομως μπορεί η ομιλία αυτή να είναι προκαταρκτική, αλλά πολλοί σπεύδουν να συστήσουν πάλι - ανάμεσά τους και οι "Τάιμς" - στον κύριο Κλίντον και στην κυρία Ολμπράιτ να επωφεληθούν της παρουσίας τους στη Γενική Συνέλευση, προκειμένου να εξασφαλίσουν την υποστήριξη των Ευρωπαίων, για μια ενδεχόμενη στρατιωτική παρέμβαση εναντίον του Γιουγκοσλάβου προέδρου Μιλόσεβιτς, στην περίπτωση που συνεχίσει να... τρομοκρατεί τους Αλβανούς στο Κόσσοβο, κωφεύοντας στις διπλωματικές εκκλήσεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. "Αν το ΝΑΤΟ καθυστερήσει να παρέμβει, οι ΗΠΑ πρέπει να προχωρήσουν μόνες, με τον περιορισμένο στόχο να σωθούν οι εκατοντάδες χιλιάδες άστεγοι και πεινασμένοι Αλβανοί πρόσφυγες, πριν έρθει ο χειμώνας", γράφει η νεοϋρκέζικη εφημερίδα.