Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πού οδηγούν οι ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων αποτελεί η ΑΓΕΤ. Οπως ενημέρωσαν την Αλέκα Παπαρήγα ο πρόεδρος και τα μέλη της διοίκησης του Σωματείου των Εργαζομένων στην επιχείρηση - σε συνάντηση που είχαν μαζί της στο Βόλο - οι Ιταλοί, που αγόρασαν την ΑΓΕΤ, μπορεί να επιχειρήσουν να την πουλήσουν στο Καρτέλ Τσιμέντου, με κίνδυνο ακόμα και να κλείσει η επιχείρηση, αφού είναι γνωστό ότι το Καρτέλ αγοράζει τσιμεντοβιομηχανίες και μετά τις κλείνει, όπως έγινε στην Ισπανία και αλλού.Αν η ΑΓΕΤ "περάσει" στο Καρτέλ - επισήμαναν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων - στην καλύτερη περίπτωση θα δουλεύει για να καλύπτει τις ανάγκες της εσωτερικής αγοράς, μειώνοντας κατά 50% την παραγωγή και αναλόγως τις θέσεις εργασίας, ενώ στη χειρότερη περίπτωση θα κλείσει.

Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων υπογράμμισαν ότι από το 1992, όταν ξεπουλήθηκε η ΑΓΕΤ μέχρι και σήμερα, μειώθηκαν στον όμιλο κατά 800 περίπου οι θέσεις εργασίας και εκτιμούν ότι η εταιρία θα προχωρήσει την κατάλληλη στιγμή και σε απολύσεις εργαζομένων για να μειώσει κι άλλο το κόστος παραγωγής. Κι όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι η ΑΓΕΤ αυξάνει κατά 40% κάθε χρόνο τα κέρδη της, ενώ οι αμοιβές των εργαζομένων είτε παραμένουν στα ίδια επίπεδα ή και μειώνονται και παράλληλα εντατικοποιείται η εργασία του προσωπικού, με αποτέλεσμα μέσα στο ανθυγιεινό περιβάλλον εργασίας να βρίσκονται σε μεγάλη έξαρση σοβαρές ασθένειες, όπως καρδιοπάθειες, καρκίνοι, σκελετοπάθειες κ. ά.

Ενα πρόσθετο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η εταιρία - και το οποίο έθεσαν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων - είναι το ενδεχόμενο ν' ανακληθεί η απόφαση για τη ρύθμιση των χρεών της ΑΓΕΤ, ύψους 27 δισ. δραχμών, που με τους τόκους έφτασαν τα 36 δισ, που πάρθηκε το 1986 και ν' αναγκαστεί η εταιρία να επιστρέψει αυτά τα ποσά στο ελληνικό δημόσιο. Το θέμα αυτό ανακίνησε - στα πλαίσια του αδυσώπητου ανταγωνισμού - η τσιμεντοβιομηχανία "Τιτάν" κι αναμένεται η έκδοση σχετικής απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία μπορεί να προβλέπει είτε την επιβολή προστίμου στην ΑΓΕΤ ή και την ακύρωση της ρύθμισης των χρεών της. Οι εργαζόμενοι εκφράζουν φόβους ότι το κόστος αυτής της ζημιάς η ΑΓΕΤ θα το μετακυλίσει στους ίδιους, με ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση των αμοιβών τους, εντατικοποίηση της εργασίας ή και απολύσεις. Ο Ιταλός πρόεδρος της εταιρίας δήλωσε πως σ' αυτό το ενδεχόμενο, η ΑΓΕΤ είτε θα προσφύγει σε δανεισμό και θα "γονατίσει" οικονομικά ή θα προχωρήσει σε εκποίηση περιουσιακών της στοιχείων. Είναι δηλαδή φανερό ότι θα χρησιμοποιήσει μια τέτοια απόφαση ως άλλοθι για το ξεπούλημα θυγατρικών επιχειρήσεών της και για "σαλαμοποίηση" της εταιρίας, ώστε να επιτύχει καλύτερα και συνολικότερα το στρατηγικό της στόχο, που είναι η πώληση της ΑΓΕΤ στο Καρτέλ Τσιμέντου.

Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων σημείωσαν ότι στους όρους πώλησης της ΑΓΕΤ υπήρχε κι εκείνος που προέβλεπε πως η Εθνική Τράπεζα - η οποία κατέχει σήμερα το 32% των μετοχών της επιχείρησης - μπορεί να παρέμβει για να αποτρέψει τη μεταπώληση της ΑΓΕΤ, αλλά τόνισαν ότι η Τράπεζα όχι μόνο δεν παρεμβαίνει, αλλά αντιθέτως φαίνεται να κινείται στις ίδιες κατευθύνσεις με τους Ιταλούς.

Τέλος, οι συνδικαλιστές αναφέρθηκαν και στα γενικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και που αφορούν στις εργασιακές σχέσεις, στην κοινωνική ασφάλιση, στο φορολογικό κ. ά. και οφείλονται στην αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται.

Η Αλέκα Παπαρήγα επισήμανε πως στην περίπτωση της ΑΓΕΤ φαίνεται καθαρά τι σημαίνουν και πού οδηγούν οι ιδιωτικοποιήσεις και υπογράμμισε ότι κεντρικό ζήτημα της δράσης των κομμουνιστών είναι ο αγώνας κατά των ιδιωτικοποιήσεων. Σημείωσε ότι ο νόμος του καπιταλιστικού ανταγωνισμού μπορεί να οδηγήσει και στο κλείσιμο στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων και τόνισε ότι το ΚΚΕ όχι μόνο διαφωνεί με το ξεπούλημα και το κλείσιμο της ΑΓΕΤ, αλλά πιστεύει πως πρέπει να συνεχιστεί ο αγώνας ώστε αύριο να γυρίσει η επιχείρηση στο δημόσιο τομέα. Αν η μάχη των εργαζομένων δοθεί στα πλαίσια των όρων που θέτει ο νόμος του ανταγωνισμού - υπογράμμισε - δε θα βγει άκρη και τόνισε ότι αν μια επιχείρηση ανήκει στο δημόσιο τομέα, υπάρχουν μεγαλύτερες δυνατότητες παρέμβασης και ελέγχου από τους εργαζόμενους, ενώ τώρα, στην περίπτωση της ΑΓΕΤ, πρέπει να τα βάλουν με τα Καρτέλ Τσιμέντου κτλ.

Επισήμανε ότι δε φταίει μόνο η κυβέρνηση για την κατάσταση στην οποία οδηγείται σήμερα η ΑΓΕΤ, αλλά και τα άλλα κόμματα που, ουσιαστικά, συμφωνούν με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων στα πλαίσια και της πορείας ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ και κάλεσε τους εργαζόμενους να εντείνουν τους αγώνες εναντίον αυτής της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής, να συμμετάσχουν στην 24ωρη απεργία που κήρυξε - έστω για την "τιμή των όπλων" - η ηγεσία της ΓΣΕΕ και να οργανώσουν την πάλη τους, συμπαρατασσόμενοι με τα άλλα λαϊκά στρώματα, στην κατεύθυνση δημιουργίας ευρύτερων λαϊκών συμπαρατάξεων.