ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Ολα δείχνουν ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να μπει στη δοκιμασία της πράξης το εγχείρημα Αβραμόπουλου. Μια χρυσή, όπως υπολογίζουν, εφεδρεία του συστήματος αποφασίστηκε να ριχθεί στη μάχη για την καλύτερη και αποτελεσματικότερη υποστήριξη των συμφερόντων του, για τη διασφάλιση της σταθερότητας του πολιτικού συστήματος του παραπαίοντος δικομματισμού, για να δοθεί ώθηση στην αντιλαϊκή επέλαση.

Ο λαός, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, έχει εμπειρία από τον τρόπο και, κυρίως, για τους σκοπούς που χρησιμοποιήθηκαν άλλες, εξίσου "χρυσές" εφεδρείες τα τελευταία χρόνια (Σαμαράς, κ.ά.) και μπορεί έγκαιρα να βγάλει τα αναγκαία και σωστά συμπεράσματά του, χωρίς να μπει στον "πειρασμό" που του υποβάλλουν, δηλαδή να δοκιμάσει δήθεν τον "καινούριο" διαχειριστή των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Καμία αμφιβολία δεν υπάρχει ότι το υπό δημιουργία κόμμα Αβραμόπουλου - όποτε και αν εμφανιστεί στο προσκήνιο - μόνο τα λαϊκά συμφέροντα δε θα υπηρετεί. Γι' αυτό δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη.

***

Είναι ολοφάνερο ότι η κάθοδος του Δ. Αβραμόπουλου στην κεντρική πολιτική σκηνή, με τη δημιουργία νέου κόμματος, δεν αποτελεί προϊόν δικής του, προσωπικής, βούλησης και απόφασης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο ίδιος είναι αντίθετος. Είναι αποτέλεσμα των σχεδιασμών που γίνονται από τους αρχιτέκτονες του πολιτικού σκηνικού, οι οποίοι από καιρό έχουν διαπιστώσει ότι το σημερινό σύστημα διακυβέρνησης, ο δικομματισμός, δεν τραβάει και έχει φάει τα ψωμιά του. Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί να δώσει την "ορμητικότητα" που θέλουν στην υλοποίηση των "εθνικών οραμάτων και στόχων" (ένταξη στην ΟΝΕ, πρωταγωνιστικός ρόλος στα Βαλκάνια, κλπ.).

Τα δύο μεγάλα κόμματα, μόλις και μετά βίας και όλο και λιγότερο συγκρατούν εγκλωβισμένες τις λαϊκές μάζες, ενώ είναι βέβαιο ότι καθόλου δεν τις πείθουν να συναινέσουν ή να ανεχθούν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που εφαρμόζονται και υποστηρίζονται από κοινού από τις ηγεσίες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Το δικομματικό πολιτικό σύστημα, λοιπόν, αγκομαχάει για να φέρει σε πέρας την αποστολή του και χρόνια τώρα μελετώνται σενάρια για το "φρεσκάρισμα" και την ενίσχυση του πολιτικού συστήματος, ενώ όποιες απόπειρες έχουν γίνει μέχρι σήμερα, με τη δημιουργία νέων κομμάτων (ΠΟΛ.ΑΝ, ΔΗΚΚΙ, αλλά και ΣΥΝ), δεν έχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αφού σύντομα εκφυλίστηκαν σε "μικρές δεξαμενές" απορρόφησης δυσαρεστημένων ψηφοφόρων από τα δύο μεγάλα κόμματα.

Αυτός είναι ο βασικός λόγος που το εγχείρημα Αβραμόπουλου ετοιμάζεται καλύτερα και πιο συστηματικά και επενδύονται σε αυτό μεγαλύτερες προσδοκίες, αφού αυτή τη φορά σκοπεύουν στη δημιουργία ενός "μεγάλου" κόμματος εξουσίας. Δεν είναι τυχαία, ούτε η υπερπροβολή που χρόνια τώρα γίνεται από τους "φίλους" μεγαλοεκδότες, ούτε τα γκάλοπ, που εμφανίζουν το υπό ίδρυση κόμμα Αβραμόπουλου να συγκεντρώνει πάνω από το ένα τρίτο των ψηφοφόρων.

***

Το βασικό όπλο και η δύναμη του υπό ίδρυση κόμματος Αβραμόπουλου είναι ακριβώς ο μύθος που έχει καλλιεργηθεί, εννοείται από τα μεγάλα αφεντικά των ΜΜΕ, γύρω από το πρόσωπο του δημάρχου Αθηναίων: Ο μύθος του "υπερκομματικού". Αυτόν ακριβώς το μύθο επιχειρούν να εκμεταλλευτούν οι ισχυροί πάτρωνές του για να τον πλασάρουν καλύτερα στην "κοινή γνώμη". Τον εμφανίζουν, δηλαδή, ως πολιτικό που είναι "άφθαρτος", επειδή δεν έχει εμπλακεί στην κομματική αντιπαράθεση και επειδή, "έξυπνα κινούμενος", δεν έχει πάρει συγκεκριμένες θέσεις για τα προβλήματα του λαού και του τόπου. Φυσικά, η θεωρία αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Ο Δ. Αβραμόπουλος ποτέ δεν έκρυψε ότι κινείται στο συντηρητικό χώρο. Εξάλλου, έχει συγκεκριμένη αντιλαϊκή δράση στο Δήμο Αθηναίων. Ποτέ, για να αναφερθεί ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, δεν αντέδρασε στις κυβερνητικές επιλογές, αντίθετα επιχείρησε να καλλιεργήσει τη συναίνεση προς αυτές, εμφανιζόμενος ο ίδιος οπαδός της συναίνεσης στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. "Συνεργασία, συνεννόηση, συναίνεση", ήταν το τρίπτυχο της υποταγής που πλάσαρε απέναντι στην κυβέρνηση Σημίτη. Δε χωράει καμία αμφιβολία ότι αυτά τα χαρακτηριστικά θα τα χρησιμοποιήσει και ως "νέο κόμμα".

Μεγάλο μύθο και απάτη αποτελούν και οι "συνοδευτικές" των παραπάνω θεωρίες, ότι τάχα ο Δ. Αβραμόπουλος δεν έχει εξαρτήσεις και δεσμεύσεις από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Ουδέν αναληθέστερον. Οι ισχυροί εκδότες, για παράδειγμα, δεν κατασκευάζουν την "εικόνα" του δημάρχου, προσδοκώντας μόνο ανταλλάγματα στο μέλλον. Ηδη, έχουν εκμεταλλευτεί και τη θητεία στο Δήμο Αθηναίων και έχουν προωθήσει ορισμένα σχέδιά τους με την υποστήριξή του. Τα παραδείγματα είναι αρκετά.

***

Από την άλλη, είναι φανερό ότι η δημιουργία κόμματος υπό τον Αβραμόπουλο θα σημάνει αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού και θα έχει επιπτώσεις, όχι μόνο, όπως έντεχνα πλασάρεται, στη ΝΔ, αλλά και στο ΠΑΣΟΚ, αφού θα αφαιρέσει ψήφους και από τα δύο μεγάλα κόμματα και θα επιχειρηθεί να εισπράξει το σύνολο της λαϊκής δυσαρέσκειας από την εφαρμοζόμενη πολιτική.

Ταυτόχρονα, το πολυσυζητημένο σενάριο των συμμαχικών κυβερνήσεων επανέρχεται με αξιώσεις στο προσκήνιο, αν και είναι βέβαιο ότι αντιδράσεις θα υπάρχουν και από τις ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων.

Ενα είναι πάντως σίγουρο. Ολη αυτή η "κινητικότητα" στην πολιτική σκηνή στοχεύει ευθέως τα λαϊκά συμφέροντα και εξυπηρετεί πρώτα και κύρια τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, έχουν και την πείρα και τη γνώση ώστε να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα και να μην πέσουν στη νέα παγίδα που τους στήνουν. Γιατί, κακά τα ψέματα, αυτούς επιχειρούν να εγκλωβίσουν από το να στραφούν σε πραγματικές ριζοσπαστικές λύσεις, που θα φέρουν στο προσκήνιο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Ενα είναι πάντως σίγουρο. Ολη αυτή η "κινητικότητα" στην πολιτική σκηνή στοχεύει ευθέως τα λαϊκά συμφέροντα και εξυπηρετεί πρώτα και κύρια τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης.