Τη συκοφαντία και τον γκαιμπελισμό επιστράτευσε στην ομιλία του ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης,προκειμένου να αντικρούσει τη γενικευμένη αντίδραση της εκπαιδευτικής κοινότητας στην αντιεκπαιδευτική του πολιτική. Στην κατεύθυνση αυτή ανέσυρε το "επιχείρημα" περί κοινού μετώπου ΚΚΕ - ΝΔ, το οποίο υποκινεί τις κινητοποιήσεις, ενώ αποκάλεσε τους μαθητές, που βρίσκονται στους δρόμους του αγώνα, φορείς του "χαβαλέ", που με τις πράξεις τους στηρίζουν την "εμπορευματοποίηση της παιδείας".

Ο Κ. Σημίτης, συνεχίζοντας τη συκοφαντική τακτική της κυβέρνησης, ισχυρίστηκε ότι "αναβίωσε και πάλι μόλις λίγους μήνες μετά τις δημοτικές εκλογές το κοινό μέτωπο ΚΚΕ και ΝΔ. Η παρουσία του ΚΚΕ στις κινητοποιήσεις είναι γνωστή. Δε διστάζει άλλωστε να την προβάλλει. Μέλη της ΚΝΕ είναι που καθορίζουν τη δράση του αυτοαποκαλούμενου Συντονιστικού της Αθήνας. Η παρουσία της ΝΔ επισημοποιήθηκε από την επίσκεψη του Κ. Καραμανλή στα σχολεία και την ΟΛΜΕ την εποχή που ξεκινούσαν οι κινητοποιήσεις".

Το αγωνιστικό ξέσπασμα της νεολαίας είναι, κατά τον πρωθυπουργό, "συνειδητή χρησιμοποίηση της ανησυχίας της νεολαίας για συντεχνιακά αιτήματα ή κομματικούς σκοπούς και είναι ένα αρνητικό μάθημα για τη νεολαία, που εκπαιδεύει τα παιδιά σε μία αρνητική στάση στη χωρίς μέτρο και ευθύνη απαίτηση". Ο Κ. Σημίτης είπε ούτε λίγο - ούτε πολύ ότι οι κινητοποιήσεις είναι "πρακτικές της δεκαετίας του '70 και του '80, που κόστισαν πολύ στην κοινωνία μας".

Διαστρέφοντας πλήρως τη δράση των μαθητών έκανε λόγο για "δήθεν Συντονιστικό του αγώνα σχολείων της Αθήνας", το οποίο με τα αιτήματά του ζητάει "ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου κάθε παιδί εκπαιδεύεται όσο θέλει, όποτε θέλει και όλα αυτά χωρίς επίπτωση στην οικονομική και κοινωνική του θέση. Η πολιτεία, σύμφωνα με αυτή τη νοοτροπία, έχει υποχρέωση να του παρέχει, άσχετα από οποιαδήποτε επίδοση, απολυτήριο, εισαγωγή σε Ανώτατη Σχολή, δίπλωμα και επαγγελματική εξασφάλιση".

Μετά από αυτό μόνο ως ειρωνεία και κοροϊδία προς τους μαθητές μπορεί να εκληφθεί η αποστροφή του πρωθυπουργού ότι η κυβέρνηση "είναι με τη μεριά των παιδιών, με τη μεριά των πραγματικών τους συμφερόντων". Κάνοντας σαφές ότι η πολιτική του αυταρχισμού και της αστυνομοκρατίας σε βάρος των μαθητών θα συνεχιστεί, είπε ότι η κυβέρνηση "δε θα ανεχθεί αυτά τα φαινόμενα και η ευθύνη βαραίνει και την πολιτεία και τους πολίτες και ιδιαίτερα τους γονείς και την εκπαιδευτική κοινότητα".

Επίσης διαστρέφοντας την πραγματικότητα και τις όποιες μεμονωμένες καταστροφές έγιναν στα σχολεία, έκανε λόγο για "χιλιάδες σπασμένα θρανία, δεκάδες κατεστραμμένα εργαστήρια, ανυπολόγιστες φθορές στην υλικοτεχνική υποδομή και πυρπολημένες αίθουσες". Δείχνοντας ότι ο πραγματικός του φόβος είναι η μαχητική κινητοποίηση της νέας γενιάς, επιχείρησε να συκοφαντήσει τους νέους, λέγοντας ότι όσοι στηρίζουν τις κινητοποιήσεις "στηρίζουν με τις πράξεις τους την εμπορευματοποίηση της παιδείας. Είναι αυτοί που οδηγούν με τις κομματικές κινητοποιήσεις τη δημόσια εκπαίδευση σε αδιέξοδα. Είναι εκείνοι που με τις πρακτικές τους έχουν στείλει τα παιδιά το πρωί στους δρόμους και το απόγευμα στα φροντιστήρια".