Η κυβέρνηση έφτασε μέχρι εκεί: Αφού προσπάθησε, αλλά δεν τα κατάφερε με την τακτική της διάσπασης των μαθητών και της μεταξύ τους αντιπαράθεσης, αφού δεν μπόρεσε να μπολιάσει με τη λογική του στρατού "γενιτσάρων" τα παιδιά, επιδιώκει να μετατρέψει σε "γενίτσαρους" τους γονείς και να τους στρέψει κατά των παιδιών τους! Αυτή η ελεεινή κυβερνητική πρακτική βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη αυτές τις μέρες. Ολόκληρες "κλαδικές" του ΠΑΣΟΚ έχουν προσανατολιστεί να παίρνουν, καθημερινά, θέση "αγανακτισμένου πολίτη" έξω από τα σχολεία της χώρας! Προσπαθούν να οδηγήσουν τους γονείς στο να μετατραπούν σε "μπουκαδόρους", που θα προβούν σε "καταλήψεις" των καταλήψεων και θα "αστυνομεύουν" τις σχολικές αίθουσες! Η κυβέρνηση έφτασε στην έσχατη εκδήλωση της φασιστικής της αντίληψης περί "κοινωνικού αυτοματισμού": Εκβιάζει όσο μπορεί τους γονείς - κάνοντας χρήση του αυταρχισμού και της τρομοκρατίας περί "χαμένης χρονιάς", αλλά και απειλώντας ότι θα "δημεύσει" (!) τις περιουσίες τους - να γίνουν "δεσμοφύλακες" των μαθητών, αφού προηγουμένως προβούν σε "δηλώσεις αποκήρυξης" των παιδιών τους!

Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα μέτρο. Αρχικά αποφάσισε ότι για να περάσει την πολιτική της δεν έχει πρόβλημα να αντιστρατευτεί κάθε κοινοβουλευτική πρακτική και να περάσει στα μουλωχτά την εκπαιδευτική της "μεταρρύθμιση". Κατόπιν, όταν οι μαθητές ξεσηκώθηκαν, αποφάσισε να "χαλάσει" την εικόνα τους, κάνοντας χρήση της συκοφαντίας και της προβοκάτσιας κατά των αγώνων τους. Οταν ούτε αυτή η μεθόδευση απέδωσε, αποφάσισε να "χαλάσει" και τα τελευταία προσχήματα δημοκρατικοφανούς καταστολής, επιβάλλοντας τη "δικτατορία" των εισαγγελέων και των ασφαλιτών στα σχολεία. Τώρα που κι αυτή η αθλιότητα έπεσε στο κενό, η κυβέρνηση επιδιώκει να "χαλάσει" ακόμα και οικογένειες (!), αρκεί να προωθήσει την πολιτική της. Θέλει να εξωθήσει τους γονείς να συγκρούονται με τα παιδιά τους και, μάλιστα, για ένα θέμα που τα παιδιά έχουν πέρα για πέρα δίκιο. Προσπαθεί να καλλιεργήσει στους γονείς τη συνείδηση του "παιδονόμου" και οικιακού εισαγγελέα! Η κυβέρνηση, αφού απέτυχε με τους άλλους τρόπους, τώρα επενδύει στην κατ' οίκον τρομοκρατία και στη διατάραξη της σχέσης μεταξύ γονιού - παιδιού! Τέτοια "πατρική" στοργή έναντι της ελληνικής κοινωνίας, μόνο κάτι τέτοιοι "εκσυγχρονιστές" θα μπορούσαν να επιδείξουν.

Οι γονείς, που δικαίως αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους, μπορούν και πρέπει να θέλουν τα παιδιά τους ανθρώπους "ορθοστατούντες και ορθοβαδίζοντες" και όχι ραγιάδες και "αριστούχους" στο μάθημα της "υπακοής", όταν θα γίνεται επίκληση, εναντίον τους, της φοβέρας του εισαγγελέα. Δεν πρέπει να θέλουν τα παιδιά τους να παραιτούνται από το δίκιο τους, μπροστά στις απειλές όσων υπηρετούν το άδικο, αλλά να θέλουν τα παιδιά τους ανθρώπους, που ακολουθούν μια στάση ζωής, η οποία αντιστοιχεί στην αξιοπρέπεια εκείνου που αρνείται ό,τι "αποφασίζουν άλλοι για εκείνον πριν από εκείνον". Τελικά, οι γονείς θα στηρίξουν τα παιδιά τους και δε θα δεχτούν να λειτουργήσουν σαν "λοχίες" του κυβερνητικού "στρατού κατοχής" της Παιδείας. Οι γονείς, αντιτασόμενοι οι ίδιοι στο νόμο Αρσένη, ανεξάρτητα από τη γνώμη που έχουν για τις μορφές πάλης που ακολουθούν οι μαθητές, έχουν μια βασική υποχρέωση: Να δείξουν σεβασμό στις αποφάσεις των παιδιών τους και να σταθούν στο πλάι τους, πολύ περισσότερο που τα όσα διακυβεύονται δεν είναι τίποτα λιγότερο από το ίδιο το μέλλον της σημερινής νέας γενιάς, αλλά και των επόμενων.