Το θέμα της άρδευσης του θεσσαλικού κάμπου από τα νερά του Σμόκοβου όχι από σύγχρονα αρδευτικά κανάλια, αλλά μέσω απαρχαιωμένων χαντακιών και ρεμάτων, θέτουν με νέα τους Ερώτηση προς τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ οι βουλευτές του ΚΚΕ Βαγγέλης Μπούτας και Αχιλλέας Κανταρτζής.

Τον Οκτώβρη του 1998 - σημειώνουν οι βουλευτές του ΚΚΕ - ο κ. υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, απαντώντας στην Ερώτηση 521/23-7-1998 σχετικά με το αρδευτικό δίκτυο του Σμόκοβου, υποστήριξε ότι δε θα κατασκευαστούν αρδευτικά κανάλια, αλλά το νερό θα οδηγηθεί στην πεδιάδα της περιοχής μέσα από τάφρους και ρέματα. Συγκεκριμένα στην απάντησή του ο κ. υπουργός αναφέρεται στη νέα μελέτη δικτύων "η οποία θα χρησιμοποιεί τμήματα της αρχικής μελέτης, αλλά και τις υφιστάμενες τάφρους και ρέματα για τη διοχέτευση του νερού του ταμιευτήρα φράγματος Σμοκόβου στην πεδιάδα της Καρδίτσας".

Η άρδευση με τάφρους και ρέματα - τονίζουν οι δύο βουλευτές του ΚΚΕ - μας φέρνει σε πολύ παλαιότερες εποχές, όταν δεν υπήρχαν οι σημερινές τεχνικές δυνατότητες και η γεωργία βρισκόταν σχεδόν σε πρωτόγονη μορφή. Οι ίδιες οι γεωπονικές υπηρεσίες άλλωστε - συμπληρώνουν οι βουλευτές - εκτιμούν ότι όταν το νερό δεν παροχετεύεται σε συστηματικά αρδευτικά δίκτυα, αλλά οδηγείται μέσα από χωμάτινα ρέματα, τότε σημειώνεται απώλεια που φτάνει μέχρι και 60%. Πέρα από αυτό η άρδευση χωρίς οργανωμένα δίκτυα εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για την ασφάλεια των ίδιων των αγροτών.

Πιο συγκεκριμένα οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ ποια μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση και πότε, ώστε:

• Να κατασκευαστεί συστηματικό αρδευτικό δίκτυο για τις ανάγκες της αγροτικής παραγωγής.
• Να χρησιμοποιηθούν οι σύγχρονες τεχνικές μέθοδοι, προκειμένου το νερό άρδευσης να οδηγείται μέσα από κλειστούς αγωγούς στα κτήματα των αγροτών.