Απάντηση στα όσα συκοφαντικά ισχυρίστηκε στην ομιλία του ο υπουργός Παιδείας το Σάββατο στη Βουλή, ότι δήθεν κανένα κόμμα δε διαφωνεί στην ουσία με τη "μεταρρύθμιση", έδωσε με παρέμβασή της στη συζήτηση η Αλ. Παπαρήγα.Συγκεκριμένα τόνισε:

"Κύριε υπουργέ παρατήρησα ότι κατά τη διάρκεια της ομιλίας σας, πολλές φορές κάνατε το ρητορικό ερώτημα: "Διαφωνεί κανείς με αυτό το ζήτημα;". Και απαντούσατε: "Κανένας δε διαφωνεί". Το κάνατε πολλές φορές. Δεν τις μέτρησα. "Ολες αυτές τις μέρες διαφώνησε κανείς;". Η απάντηση που δίνατε ήταν "κανένας δε διαφώνησε".

Νομίζω ότι ο ελληνικός λαός έχει σχηματίσει γνώμη ότι υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες. Οσον αφορά εμάς, ξεκαθαρίζω ότι εμείς καταψηφίσαμε το νόμο επί της ουσίας αλλά δε θα επαναλάβω τους λόγους. Απλώς διαμαρτύρομαι γιατί δεν μπορείτε να κάνετε ένα ερώτημα και στη συνέχεια να δίνετε μόνος σας την απάντηση. Διαφωνήσαμε επί της ουσίας και το αναπτύξαμε πάρα πολλές φορές. Από το 1997. Δεν το θυμηθήκαμε το 1999.

Από το 1997 και μετά συνεχώς έχουμε παρέμβαση. Αλλά να σας πω και κάτι άλλο; Και αν κανείς δεν είχε ανακινήσει το θέμα του νόμου - εμείς από την αρχή παλεύαμε για την κατάργησή του - το ανακίνησε η ελληνική νεολαία. Και αν εμείς δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι, οφείλαμε να πάρουμε χαμπάρι τώρα, τι συμβαίνει με το νόμο.

Δεύτερο,η αντίδραση στο νόμο ξεκίνησε πριν εφαρμοστεί, κάτι που σημαίνει ότι η μαθητική νεολαία, εκπαιδευτικοί, ένα μεγάλο μέρος από τους γονείς, κατανόησαν το επικίνδυνο της εφαρμογής του νόμου. Δεν μπορεί λοιπόν να λέτε ότι ελάτε βρε παιδιά να δούμε τώρα τις πλευρές της εφαρμογής του.

Τρίτον, εμείς τουλάχιστον δε θα επιθυμούσαμε να συζητάμε για το κερασάκι στην τούρτα. Οταν μπει θέμα για το νόμο, λέτε για το ολοήμερο σχολείο.

Κύριε υπουργέ, δε θα επαναλάβω τα ίδια και τα ίδια. Ακούω και τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που με ρωτάνε, πού υπάρχει διαφωνία. Κοιτάξτε να δείτε. Φαίνεται ότι από αυτή την παιδεία που έχουμε βγει από όλα αυτά τα χρόνια, έχουμε πρόβλημα αντίληψης και κατανόησης, τι λέμε εδώ μέσα.

Κοιτάξτε κύριε υπουργέ. Λέτε το εξής πράγμα: "Καλή τη πίστη να συζητήσουμε. Αυτό το "καλή τη πίστη"! Να φέρω ένα παράδειγμα. Τέλειωσε ο κρατικός προϋπολογισμός, τον ψήφισε η Βουλή, δηλαδή η πλειοψηφία της Βουλής, όχι όλα τα κόμματα, δεν έχει σημασία. Και δυστυχώς η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών - δεν είναι άσχετο το ένα υπουργείο με το άλλο - έδωσε ήδη εντολή να μειωθούν κοινωνικές δαπάνες, οι οποίες αντιστοιχούσαν στο 25% στο σύνολο των συγκεκριμένων δαπανών και θα πω ποιες είναι. Και είπε από 25% να γίνουν 15%. Και μιλάμε για κοινωνικές δαπάνες που αναφέρονται σε νοσηλευτικά ιδρύματα, στο ΕΚΑΒ, στο Εθνικό Ιδρυμα Προστασίας Κωφαλάλων, για σκοπούς στις παιδικές εξοχές κλπ. Είναι δηλαδή για θέματα κοινωνικής πολιτικής.

Μπορεί λοιπόν κάποιος ακόμα και να σκεφθεί ότι ας μπει και σε μια συζήτηση. Ομως, δυστυχώς, δε σας έχουμε εμπιστοσύνη, όταν διαστρεβλώνετε αυτά που λέμε εδώ. Οταν μας βγάζετε συμφωνούντες, πώς να δεχτούμε μετά να μπούμε σε διαδικασία συζήτησης, για τον τρόπο εφαρμογής; Οταν μέσα σε λίγες μέρες παίρνετε πίσω αποφάσεις που έχετε πάρει και μάλιστα σε ευαίσθητο τομέα πώς, με ανοιχτή καρδιά και εν πάση περιπτώσει χωρίς επιφύλαξη, να δώσουμε εμπιστοσύνη σε αυτά που λέτε; Εδώ που τα λέμε δεν είπατε και τίποτα. Είπατε απλώς να συζητήσουμε πώς θα εφαρμοστεί ο καλός νόμος. Τα λέω αυτά γιατί πρέπει να γίνει κατανοητό - γιατί νομίζω στον ελληνικό λαό έχει γίνει κατανοητό - γιατί είμαστε αντίθετοι και ζητάμε την κατάργηση του νόμου. Θα μπορούσαμε, αν θέλετε, να πούμε, να καταργήσετε πέντε άρθρα.

Ξέρετε κύριε υπουργέ τι φοβόμαστε; Το έχει κάνει το ΠΑΣΟΚ αυτό το πράγμα: Οταν διαλέξουμε πέντε - έξι βασικά άρθρα για συζήτηση, θα μας πείτε ότι αυτά είναι η ραχοκοκαλιά του νόμου και συνεπώς δεν αλλάζουν. Αλλά και κατά δεύτερο λόγο, δυστυχώς αυτές αν θέλετε τις προσαρμογές που μπορεί να κάνει ένα κόμμα ή την προσπάθεια να βοηθήσει, εσείς τα αξιοποιείτε για να κερδίσετε χρόνο, για να παραπλανήσετε τον κόσμο και να περάσετε το νόμο 100%. Και με αυτή την έννοια θα ήθελα να σας παρακαλέσω το εξής: Εν πάση περιπτώσει με αυτά που λέτε, που παραποιείτε τις απόψεις μας, θα μου δώσετε το δικαίωμα να πω ότι τα δώδεκα ευαγγέλια είναι δώδεκα, μην τα κάνετε δεκατρία με τις ομιλίες σας"!