Τις θέσεις της για το 35ωρο παρουσίασε χτες η "Αυτόνομη Παρέμβαση" (ΑΠ), κινούμενη βασικά στο γαλλικό "πρότυπο" και με έναν τρόπο που παρά τις διαφορετικές γενικόλογες διακηρύξεις, ακυρώνει εν πολλοίς το αίτημα και αφήνει ανοιχτά παράθυρα στην "ελαστικοποίηση" της εργασίας.

Αρχικά η ΑΠ τάσσεται μεν υπέρ της άμεσης νομοθετικής ρύθμισης του μέτρου, αλλά υιοθετεί και τη σταδιακή εφαρμογή του, τόσο σε ό,τι αφορά το χρόνο, όσο και σε ό,τι αφορά το εύρος των επιχειρήσεων. Ειδικότερα προτείνει την εφαρμογή του από 1/1/2000 σε τράπεζες, ΔΕΚΟ, κερδοφόρες επιχειρήσεις σε τομείς έντασης του κεφαλαίου και τεχνολογίας, καθώς και στο Δημόσιο. Από 1/1/2001 σε όλες τις επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 10 εργαζόμενους και από 1/1/2002 και σε όσες επιχειρήσεις απασχολούν κάτω από 10 εργαζόμενους. Στη συνέχεια θεωρεί ότι θα πρέπει "η μείωση του χρόνου εργασίας να εφαρμοστεί με μείωση του ημερήσιου χρόνου, ώστε να ισχύσει η 5νθήμερη εργασία", αποφεύγοντας ωστόσο να κάνει λόγο στο γραπτό της κείμενο για 35ωρο - 7ωρο - πενθήμερο, παρότι στελέχη της, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, ισχυρίστηκαν ότι "αυτό εννοούν".

Σε ό,τι αφορά την ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας, ζητά μεν την κατάργηση των άρθρων του αντεργατικού νόμου 2639/98 για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τη μερική απασχόληση, αλλά κάνει και λόγο για "πιθανές διαφοροποιήσεις που έχουν αντικειμενική βάση και πραγματοποιούνται σε εβδομαδιαία ή μηνιαία βάση και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη των συνδικάτων".., ενώ δέχεται ποσοστό μερικής απασχόλησης μέχρι 10%.

Τέλος, προτείνει και οικονομικά "κίνητρα" προς τις επιχειρήσεις που θα εφαρμόσουν το μειωμένο ωράριο πριν την ημερομηνία της γενικής εφαρμογής του, αλλά και σε μικρές επιχειρήσεις, άμεση μείωση του νόμιμου ωραρίου σε 40 ώρες τη βδομάδα (όσο είναι τώρα το συμβατικό) από 48, κατάργηση της υπερεργασίας και μείωση της υπερωριακής απασχόλησης.