Ερημιά! Σάββατο πρωί και στο τελωνείο των Ευζώνων δεν υπάρχει ψυχή. Περνάμε τα σύνορα και μπαίνουμε στη λεγόμενη "ουδέτερη ζώνη". Στο βάθος μια μεγάλη ταμπέλα. "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Με φόντο μια μεγαλύτερη. Τη διαφήμιση της "Μάλμπορο"...

Στο "άσπρο" τελειώνει η Ελλάδα. Στο "μαύρο" αρχίζουν τα Σκόπια. Πέντε βήματα και μπαίνουμε μέσα.

Λίγο πριν τη "γραμμή" συναντάμε τον τελευταίο Ελληνα φρουρό. Ντυμένος τσολιάς. Στο τελευταίο ελληνικό φυλάκιο. Πλησιάζουμε. Τον χαιρετάμε από μακριά. Μας απαντά με μια κίνηση του κεφαλιού. Δίπλα του με στολή εξόδου ένας άλλος φαντάρος.

Τα μάτια τους είναι κουρασμένα, βαριά. Δείχνουν να έχουν δει πολλά τους τελευταίους μήνες. Εχουν "νούμερο" 10 - 12.

Η ώρα είναι 11 παρά τέταρτο... Ανοίγουμε συζήτηση.

* * *

- Γεια.

- Γεια.

- Ολα καλά;

-... (Δεν απαντά. Κατεβάζει τα μάτια).

- Περνάνε συχνά ΝΑΤΟικοί;

- (Κουνά το κεφάλι. Χαμηλώνει το βλέμμα, σκύβει το κεφάλι, σφίγγει τα χείλη) Ναι...

- Χτες πέρασαν;

- Ναι... (Απαντά σιγά)

- Πόσα;

- Πάρα πολλά...

- Περισσότερα από 100;

- 150...

- Πού είναι οι συνάδελφοί σας οι Σκοπιανοί;

- Απέναντι... Βλέπεις την ταμπέλα της "Μάλμπορο"; Εκεί.

- Στη μονάδα τι γίνεται; Πώς πάει;

- (Κουνά ξανά το κεφάλι) Ε... πώς να πάει.

- Τι λένε τα παιδιά για όλα αυτά που συμβαίνουν δίπλα;

-...

- Εχετε καιρό ακόμα για το "χαρτί";

Το πρόσωπο του ενός ξαφνικά "ανοίγει".

- Μου μείνανε 7 μήνες.

- Εγώ είμαι νέος ακόμα...

- Πόσο νέος;

- Εχω ακόμα 1 χρόνο.

(Δείχνει απογοητευμένος. Οι εξελίξεις τον τρομάζουν. Εχει ακόμα να δει πολλά).

Καθώς φεύγουμε τους προσφέρουμε τσιγάρο. Αρνούνται ευγενικά, αφού εμείς έχουμε ξεχάσει ότι βρισκόμαστε σε σκοπιά και κάποιο μάτι θα παρακολουθεί.

- Αντε και καλοί πολίτες.

Βλέπουμε το βλέμμα τους να χάνεται στο δρόμο... Ισως σκέφτονται τη νύχτα. Η σκοπιά τους είναι 10 - 12. Το βράδυ θα είναι στην ίδια σκοπιά, 2 - 4. Γερμανικό "νούμερο". Την ώρα που θα κυκλοφορούν τα ΝΑΤΟικά φαντάσματα...

* * *

Κάναμε ακόμα μια ερώτηση. Την τελευταία.

- Αν σας πουν να πάτε πάνω (Κόσσοβο) θα πάτε;

Κι αυτή, την τελευταία απάντηση, θα την κρατήσουμε για μας...