Ενδεικτικά παραθέτουμε τους τίτλους, που πρόβαλαν την περασμένη Πέμπτη οι εφημερίδες το "πόθεν έσχες" από την πρώτη σελίδα: "Οι πολιτικοί επενδύουν σε μετοχές, αμοιβαία, ομόλογα" (ΕΘΝΟΣ), "Εκαναν στροφή σε ομόλογα και μετοχές. Το κόμμα που διαθέτει βουλευτές όλων των πτερύγων της Βουλής, είναι αυτό του Χρηματιστηρίου" (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ), "Κόμμα χρηματιστηρίου η Ελληνική Βουλή"(ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ), "Οι βουλευτές έσχον και εκ Σοφοκλέους. Σχεδόν το σύνολο των μελών του κοινοβουλίου συμμετέχει στο παιχνίδι της Σοφοκλέους, κατέχοντας πληθώρα μετοχών και συμμετέχοντας σε αμοιβαία κεφάλαια"(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ), "Το "Κόμμα" της Σοφοκλέους πλειοψηφία στη Βουλή. Ποιες μετοχές παίζουν υπουργοί" (ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ), "Ο ένας στους 3 (σ. σ. βουλευτές) ποντάρει στο Χρηματιστήριο" (ΑΘΗΝΑΪΚΗ). Τέλος, ο ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ του Μήτση, κάνει το "πόθεν έσχες" επίσης πρώτο θέμα με τον τίτλο "ΕΘΝΟΜΕΤΟΧΟΙ" και πλαγιότιτλο"Στο Χρηματιστήριο το 'ριξαν οι πολιτικοί μας", ενώ η ΕΞΟΥΣΙΑ κάνει λόγο από την 1η σελίδα για τους "50 του κόμματος του Χρηματιστηρίου".
Αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση, αλλά και ενδεικτικό της γενικότερης κρίσης του συστήματος, το γεγονός ότι φτάσαμε στο σημείο, στελέχη της κυβέρνησης και μια σειρά άλλοι "άνθρωποι της εξουσίας", να μην τηρούν ούτε τα προσχήματα και να παίζουν δημόσια - και, ίσως, εκ του ασφαλούς - στο Χρηματιστήριο. Και αποτελεί πρόκληση για τον εξής απλό λόγο. Αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι βουλευτές και ιδιαίτερα οι υπουργοί, γνωρίζουν πως με τη στάση τους απέναντι σε διατάξεις ενός υπό ψήφιση νομοσχεδίου που επηρεάζει την τύχη της οικονομίας και συγκεκριμένων επιχειρήσεων ή ακόμη και με δηλώσεις τους, μπορούν να επηρεάσουν ανοδικά ή πτωτικά τις τιμές ή την τιμή μιας συγκεκριμένης μετοχής στο χρηματιστήριο και άρα να πάρουν έγκαιρα τα μέτρα τους για μετοχές που οι ίδιοι "παίζουν".
Με βάση τα παραπάνω, δικαίως, οι δημοσιογράφοι που σχολιάζουν κάθε χρόνο τις δηλώσεις για το "πόθεν έσχες" των βουλευτών, επισημαίνουν πως ο διακοσμητικός τρόπος εφαρμογής του (δε γίνεται κανένας ουσιαστικός έλεγχος αν τα περιουσιακά στοιχεία που δηλώνουν οι βουλευτές είναι πραγματικά ή πλασματικά) επιτρέπει ποικίλες ερμηνείες και σχόλια για το ΠΟΥ ΒΡΗΚΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ και απόκτησε τόσο μεγάλη περιουσία ο Α ή ο Β βουλευτής, "ενώ δεν εργάστηκε ποτέ στη ζωή του" κλπ.
Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας, απόψεις που καταλήγουν στο εξής συμπέρασμα: Οτι, δηλαδή, η διακοσμητική εφαρμογή του "πόθεν έσχες" - καθώς μας πληροφορεί μόνο για το "έσχες" (δηλαδή το μέγεθος και τη σύνθεση της περιουσίας των βουλευτών", αλλά όχι για το "πόθεν" (πού, δηλαδή, βρήκαν τη συγκεκριμένη περιουσία) - δεν είναι άσχετη με την αύξηση του αριθμού των βουλευτών και των υπουργών ή υφυπουργών, που "παίζουν" μικρό ή μεγαλύτερο μέρος των εισοδημάτων τους στο "ναό του χρήματος", στη Σοφοκλέους. Ούτε λίγο ούτε πολύ, δηλαδή, εμφανίζουν το Χρηματιστήριο σαν το μέσο για τη νομιμοποίηση περιουσιακών στοιχείων, που αποκτήθηκαν από όσους κατέχουν ένα αξιόλογο πόστο στην εξουσία και "αξιοποίησαν κατάλληλα" αυτή τη θέση για προσωπικό πλουτισμό. Διαβάζοντας κανείς προσεκτικά τις δηλώσεις με το "πόθεν έσχες" των βουλευτών - όπως αυτές συμπληρώνονται από τους ίδιους τους βουλευτές - θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι "τα περιουσιακά στοιχεία των 300 της Βουλής, είναι κατ' εικόνα και ομοίωση της κοινωνικής θέσης και του κόμματος, όπου ανήκει κάθε βουλευτής" και πως το λεγόμενο "κόμμα του Χρηματιστηρίου", που εκπροσωπείται από αξιόλογο αριθμό των βουλευτών των δύο μεγάλων κομμάτων, διεκδικεί την πλειοψηφία στη Βουλή!
***
Αποτελεί πρόκληση, όμως, για τον απλό φορολογούμενο - ακόμη και τους μικρομετόχους - οι άνθρωποι της εξουσίας, να παίζουν στο Χρηματιστήριο με "σημαδεμένη τράπουλα" και φυσικά να κερδίζουν και να θησαυρίζουν, εθίζοντας παράλληλα το λαό στον τζόγο.
Λάμπρος ΤΟΚΑΣ
Αποτελεί τουλάχιστον πρόκληση, αλλά και ενδεικτικό της γενικότερης κρίσης του συστήματος, το γεγονός ότι φτάσαμε στο σημείο, στελέχη της κυβέρνησης και μια σειρά άλλοι "άνθρωποι της εξουσίας", να μην τηρούν ούτε τα προσχήματα και να παίζουν δημόσια - και, ίσως, εκ του ασφαλούς - στο Χρηματιστήριο