Ο καπιταλισμός, ένα κοινωνικό σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και που κινητήρια δύναμη για την ύπαρξή του είναι η αναζήτηση του κέδρους και του όλο και μεγαλύτερου κέρδους, δε θα μπορούσε παρά να είναι σύμφυτος, σε κάθε του βήμα, με τη μαζική υπαγωγή σε καθεστώς εξαθλίωσης τεράστιων μαζών.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα στον καπιταλισμό, έχουν εξασφαλισμένο ένα και μόνο "προνόμιο": να πληρώνουν τα "σπασμένα" της διαδοχικής και επαναλαμβανόμενης κρίσης του συστήματος, να "αλέθονται" στα γρανάζια της ιδιοποίησης και του σφετερισμού εκ μέρους των καπιταλιστών της υπεραξίας που παράγουν οι εργάτες.

Αρκεί, ίσως, εισαγωγικά ένα μόνο στοιχείο: Σύμφωνα με τη μελέτη "Οι κρίσεις του καπιταλισμού" (εκδόσεις "Καρανάση") αποκαλύπτεται ότι στα 200 και πλέον χρόνια καπιταλισμού στον πλανήτη, "ο κάθε άνθρωπος που έζησε, γνώρισε κατά μέσο όρο τέσσερις μεγάλες περιόδους έντονης εξαθλίωσης"!

Ολες οι "προφητείες" για "ισόβια ευημερία" που πλαισίωσαν την προπαγάνδα των αστών από την πρώτη περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης, το 1789, αποδείχτηκαν φρούδες. Εκείνο που εξ αρχής φάνηκε, ήταν ότι ο καπιταλισμός ήταν το σύστημα που εναρμονιζόταν πλήρως με τους κερδοσκόπους και τους εκμεταλλευτές των λαϊκών στρωμάτων. Είναι τυχαίο ότι την εποχή που ο Ναπολέοντας προχωρούσε προς το Βατερλό του, στην Αγγλία δημιουργούνταν μέσα από τις κομπίνες και τις - ακόμα στα σπάργανα - χρηματιστικές απάτες, πάνω από 1.000 τράπεζες ή που την ίδια εποχή οι κεφαλαιοκράτες έκρυβαν τα εμπορεύματά τους, για να τα διαθέσουν στη "μαύρη αγορά";

Ομως, οι πόλεμοι των αστών κάποτε τελειώνουν. Οπως τότε, έτσι και πάντα, μετά το Βατερλό του Ναπολέοντα και του κάθε - νικητή ή ηττημένου - ιμπεριαλιστή, έρχεται το "Βατερλό" των εργαζομένων. Οι καπιταλιστικές κρίσεις αρχίζουν. Μαζί τους αρχίζει το γέμισμα του κοινωνικού Καιάδα από τα"σκουπίδια" του καπιταλισμού. "Σκουπίδια" στον καπιταλισμό και κυρίως στο ανώτατο στάδιό του, τον ιμπεριαλισμό, είναι οι ζωντανοί άνθρωποι... Σήμερα, στην εποχή της "παγκοσμιοποίησης", αυτή η αλήθεια, καθιστά περισσότερο παρά ποτέ αναγκαία, την ανατροπή αυτού του απάνθρωπου συστήματος.