Ο Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον το είπε ξεκάθαρα. 10 δισεκατομμύρια δολάρια, 44% πάνω από ό,τι φέτος, θα ξοδέψει η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών εντός του 2000 για να "αντιμετωπίσει επαρκώς την απειλή" που ο υπουργός Αμυνας της κυβέρνησής του, Ουίλιαμ Κόεν, σε ένα πολύ πρόσφατο άρθρο του (26 Ιουλίου) περιέγραψε με τόνους που θα ταίριαζαν στην έλευση και των τεσσάρων ιπποτών της Αποκάλυψης μαζεμένων: Αυτήν ενός "τρομοκρατικού χτυπήματος στις ΗΠΑ με όπλα μαζικής καταστροφής".

Είναι απλούστατο - εξήγησε ο Κόεν. Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν ένα "παράδοξο": Η υπεροχή των ένοπλων δυνάμεών τους στη συμβατική αρένα (ιδέ Κοσσυφοπέδιο) προκαλεί τους αντιπάλους τους να αναζητήσουν "μη συμβατικούς, ασυμμετρικούς τρόπους να πλήξουν την Αχίλλειο πτέρνα" της Υπερδύναμης. Τουλάχιστον 25 χώρες - "συμπεριλαμβανομένων", τονίζει ο υπουργός, "του Ιράκ και της Βορείου Κορέας", δηλαδή (διερμηνεύουμε κάπως άκομψα) του "σατανικού Σαντάμ" και των "κακών κομμουνιστών" - διαθέτουν σήμερα ή είναι σε διαδικασία απόκτησης και ανάπτυξης όπλων μαζικής καταστροφής. Οι "εχθροί" αυτοί, προσθέτει εν συνόψει, ή "τρομοκράτες" (εννοεί μάλλον τον δημιουργηθέντα από τη CIA Οσάμα μπιν Λάντεν) θα μπορούσαν να πλήξουν αμερικανικές πόλεις, προκαλώντας εκατομμύρια νεκρούς.

Ο δυτικός Τύπος συμφωνεί, επαυξάνει, ουρλιάζει κι ό,τι άλλο θέλετε. Ο Τζέιμι Μακ Ιντάιρ σ' ένα πρόσφατο ρεπορτάζ του στο CNN αποφάνθηκε, αφού συζήτησε με "πηγές" στο Πεντάγωνο, πως ένα πλήγμα με μικροβιακή βόμβα, π. χ. στο κέντρο της Ουάσιγκτον, θα κόστιζε 1,5 εκατομ. νεκρούς σε μια - δυο ώρες. Το βρετανικό περιοδικό για αμυντικά θέματα "Jane's" αναφέρθηκε με εμφανή δυσπιστία στην "άρνηση της κυβέρνησης της Κούβας" ότι διαθέτει βιολογικά όπλα. Η "International Herald Tribune" σε κύριο (παρακαλώ) άρθρο της προειδοποίησε να μην "υποτιμήσει" κανείς στις ΗΠΑ τη δυνατότητα του Ιράκ να "επαναδημιουργήσει" βιολογικό οπλοστάσιο, εντός ημερών ενδεχομένως. Το "Associated Press" εξήρε με εμφανή ικανοποίηση τη δημιουργία ενός "κέντρου αντιμετώπισης τρομοκρατικών χτυπημάτων" στη Νέα Υόρκη (μόλις άνοιξε) και την ανάλογη "θωράκιση" άλλων 120 μεγάλων πόλεων με την αρωγή του Πενταγώνου. "Η διαθεσιμότητα των βιολογικών στοιχείων (agents) και η πρόοδος στη βιοτεχνολογία σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να προετοιμαστούν για μια επίθεση με βιολογικά όπλα κατά των ένοπλων δυνάμεών μας ή πολιτών", είχε ανακοινώσει ήδη από πέρσι (22 Μάη 1998) ο Λευκός Οίκος. Προσήκουσα συνταγογράφηση: ένα μεγαλοπρεπέστατο Πενταετές Αμυντικό Πλάνο.

Η "Washington Post" μας διαφωτίζει, ανακεφαλαιώνοντας όσον αφορά τα κράτη που αποτελούν "πηγή ιδιαίτερης ανησυχίας" για την κυβέρνηση των ΗΠΑ - Ιράν, Ιράκ, Βόρειος Κορέα, Λιβύη, Συρία και Σουδάν, σύμφωνα με "μια απόρρητη έκθεση της CIA που αποχαρακτηρίστηκε" την 16η Ιουλίου. Αφήστε που, όπως σημείωσε η καλή εφημερίδα, η Αίγυπτος αναζητεί στην αγορά τεχνολογία για πυραύλους, η Ινδία και το Πακιστάν "συνεχίζουν τα προγράμματά τους για ανάπτυξη πυρηνικών όπλων", ενώ το πυρηνικό κλαμπ (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Βρετανία, και - ατύπως, βεβαίως βεβαίως - το Ισραήλ) μόνο στα λόγια εξετάζει την αποπυρηνικοποίηση. Στη "νέα τάξη" ελλοχεύουν πολλαπλοί κίνδυνοι, η έλλειψη προβλεψιμότητας των οποίων σχεδόν δημιουργεί παράνοια. Κι οι ΗΠΑ αισθάνονται όλο και περισσότερο έμφοβοι. (Δειγματοληπτικά: δείτε την ταινία "The Siege". Διαβάστε τα "Ultimate Terrorists" της Τζέσικα Στερν και "Biohazard" των Κεν Αλιμπεκ και Στέφεν Χάντελσμαν). Αραγε, μήπως πρέπει να κλείσουν οι πύλες; Ο Κόεν αντιπροτείνει το εξής: "Να βρούμε την αρμόζουσα ισορροπία μεταξύ ιδιωτικότητας" (δικαιωμάτων του πολίτη) και "ασφάλειας" (κρατικού ελέγχου). Μπα, μπα...

Για μισό λεπτό, δύο Αμερικανοί επιστήμονες που ασχολούνται με τα όπλα μαζικής καταστροφής, οι Τζόναθαν Τάκερ και Εϊμι Σαντς, υποβάλλουν μια ερώτηση. Πόσοι Αμερικανοί πολίτες έχουν χάσει τη ζωή τους τα τελευταία 100 χρόνια από επιθέσεις με βιολογικά και χημικά όπλα στις ΗΠΑ;

Απαντούν μόνοι τους. Ενας (1).

Παρά το αστείον του πράγματος, οι δύο επιστήμονες δεν παίρνουν ελαφρά το πρόβλημα των βιολογικών όπλων. Σ' ένα άρθρο τους για το περιοδικό "Bulletin of Atomic Scientists" (που ίδρυσαν οι "ανανήψαντες" από το πρόγραμμα Μανχάταν, με τη θερμή υποστήριξη του Αϊνστάιν, πάνω από τέσσερις δεκαετίες πριν) αναλύουν διεξοδικά τα χαρακτηριστικά των συμβάντων από το 1900 ως το 1999. 520 συνολικά, σε παγκόσμιο επίπεδο, εκ των οποίων το 26% ήταν φάρσες. Από όλα, οι νεκροί ήταν 123. Ακόμη και η περίφημη επίθεση από τον Αούμ Σινρίκγιο στον υπόγειο του Τόκιο, το 1994, προκάλεσε 1.038 τραυματισμούς και πολύ λίγους θανάτους. Ο Αούμ, θαυμαστής του Τρίτου Ράιχ, είχε προσπαθήσει να κάνει κάτι ανάλογο με τον ιό Εμπολα, αλλά δεν τα κατάφερε. Συνολικά, έκανε 10 αποτυχημένες απόπειρες. Τα πιο επιτυχημένα χτυπήματα της οργάνωσής του ήταν μεμονωμένα: με ενδοφλέβιες ενέσεις ή με περιορισμένης έκτασης πλήγματα σε εσωτερικούς χώρους. Η επίθεση σε μια πόλη θα απαιτούσε τεράστιους πόρους και εξαιρετική τεχνολογία.

Αν εξεταστεί στις πραγματικές του διαστάσεις - ως σήμερα - ο βιολογικός πόλεμος υπήρξε περιορισμένο φαινόμενο και ακόμη πιο περιορισμένη η χρήση βιολογικών ή χημικών όπλων από "τρομοκράτες". Συνήθως είναι κρατικοί/στρατιωτικοί μηχανισμοί που κάνουν τέτοιου είδους πόλεμο: Οι ΗΠΑ, π. χ. το έκαναν στο Βιετνάμ, κι ας απολύθηκε ο Πίτερ Αρνέττ επειδή δεν το "απέδειξε" στο σχετικό ρεπορτάζ του στο CNN, πέρσι.

Κατά τα άλλα, η υστερία μάλλον εξυπηρετεί το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ, παρά την "ασφάλεια" των Νεοϋορκέζων...

Μπάμπης ΓΕΩΡΓΙΚΟΣ