- Οι αγρότες της Λέσβου προχωρούν σε συλλαλητήριο στις 22 του Σεπτέμβρη. Ποια είναι τα αιτήματά τους;

- Το βασικό αίτημα που θέτουν οι ελαιοπαραγωγοί της Λέσβου στο συλλαλητήριο αυτό είναι να τους δοθεί ολόκληρη η επιδότηση που δικαιούνται στο σύνολο της παραγωγής που είχαν. Συγκεκριμένα, δικαιούμαστε και πρέπει να πάρουμε 437 δραχμές το κιλό. Ομως από ό,τι φαίνεται θα πάρουμε πολύ λιγότερα, αφού η ΕΕ επιβάλλει πρόστιμο συνυπευθυνότητας λόγω υπέρβασης της ποσόστωσης, που για το σύνολο της χώρας είναι μόλις 419.000 τόνοι. Ακούγεται ήδη ότι θα πάρουμε επιδότηση γύρω στις 250 δραχμές το κιλό, δηλαδή γύρω στις 180 δραχμές λιγότερο. Το ίδιο έγινε και τα προηγούμενα χρόνια. Και η κυβέρνηση, που ψήφισε το νέο καταστροφικό κανονισμό για το λάδι στις Βρυξέλλες, έρχεται τώρα και λέει ότι για όλα φταίνε τα πανωγραψίματα. Κόντρα στην κοροϊδία της κυβέρνησης, οι ελαιοπαραγωγοί του νομού μας δηλώνουν αποφασισμένοι να παλέψουν, ώστε να μην κοπεί ούτε δραχμή από την επιδότηση. Γιατί αυτό θα αποτελέσει ακόμα ένα χτύπημα στο εισόδημά τους μετά το μεγάλο πλήγμα που δέχτηκαν με τις εξευτελιστικές τιμές του λαδιού 600 με 650 δραχμές το κιλό, από 1.200 που ήταν πριν δύο χρόνια.

- Το πρόστιμο συνυπευθυνότητας της ΕΕ στο λάδι τι προβλήματα δημιουργεί στους ελαιοπαραγωγούς του νησιού;

- Το πρόβλημα που έχουμε σήμερα πηγάζει από το πλαφόν που καθόρισε η ΕΕ και αποδέχτηκε η κυβέρνηση. Ενα πλαφόν που είναι πάρα πολύ χαμηλό σε σχέση με την παραγωγή που είχε δηλωθεί τα προηγούμενα χρόνια. Οι παραγωγοί του νομού μας στις διαδηλώσεις και στα συλλαλητήρια είχαν δηλώσει την αντίθεσή μας με τη θέσπιση του πλαφόν, όμως η κυβέρνηση - όπως και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις - δεν άκουσε το αίτημα των παραγωγών, αλλά το "αίτημα" των Βρυξελλών. Και το αποτέλεσμα τώρα είναι οι παραγωγοί μας να πληρώνουν τα σπασμένα των επιλογών της κυβέρνησης. Μιας πολιτικής που οδηγεί στην καταστροφή και τον αφανισμό τους μικρομεσαίους παραγωγούς του νησιού και στη συρρίκνωση της ελαιοκαλλιέργειας. Η κατάσταση δεν έχει μόνο αντίκτυπο στο εισόδημα των ελαιοπαραγωγών, αλλά συνολικά στην οικονομία της Λέσβου, αφού το λάδι αποτελεί βασική πηγή εισοδήματος για το νησί μας. Γι' αυτό το λόγο στον αγώνα αυτό που κάνουν οι ελαιοπαραγωγοί έχουν στο πλευρό τους όλο το λαό του νησιού, τους εργαζόμενους, τους ΕΒΕ και άλλους φορείς του νησιού μας, όπως για παράδειγμα τους ΟΤΑ.

- Ποιος ευθύνεται γι' αυτή την κατάσταση και τι πρέπει να γίνει;

- Ευθύνεται η κυβέρνηση επειδή αποδέχτηκε τη θέσπιση του πλαφόν, που ουσιαστικά εξυπηρετεί τους αντιαγροτικούς στόχους της ΕΕ, αλλά και γιατί όταν δίναμε τον αγώνα για την τιμή του λαδιού, ο τότε υπουργός Γεωργίας - προκειμένου να κάμψει τον αγώνα αυτό - δήλωνε ότι δε θα κοπεί καθόλου η επιδότηση και έτσι οι παραγωγοί αφού την πάρουν ολόκληρη θα κερδίσουν ένα μέρος της τιμής που χάνουν. Γι' αυτό κι εμείς απαιτούμε από την κυβέρνηση, έχοντας η ίδια αποκλειστικά την ευθύνη, να την αναλάβει και να μην ψάχνει να βρει υπευθύνους πέρα απ' αυτήν, χρησιμοποιώντας δικαιολογίες, όπως τα πανωγραψίματα. Η πρακτική αυτή έχει ως μοναδικό στόχο να προκαλέσει διενέξεις ανάμεσα στις ελαιοπαραγωγικές περιοχές της χώρας. Κι αυτό που πρέπει να γίνει είναι ο συντονισμός του αγώνα των ελαιοπαραγωγών σε πανελλαδικό επίπεδο και στην κατεύθυνση αυτή οι ελαιοπαραγωγοί της Λέσβου θα συνεχίσουν να παλεύουν για την κατάργηση του πλαφόν και να καταβληθεί ολόκληρη η επιδότηση στο λάδι.

Κ. Δ.