Σύμφωνα με έρευνα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ) για τη «Διερεύνηση και Αξιολόγηση των Υπηρεσιών Υγείας» (Σεπτέμβριος του 2006) το 34,5% του πληθυσμού δε χρησιμοποίησε τις υπηρεσίες υγείας, παρότι αντιμετώπιζε προβλήματα - και σε ορισμένες περιπτώσεις σοβαρά. Για το 5,9% - βλέπε και Πίνακα - ο λόγος που δε χρησιμοποίησε τις υπηρεσίες υγείας ήταν η έλλειψη χρημάτων.

Οπως φαίνεται και στον Πίνακα, 42,4% των αρρώστων δεν έκαναν χρήση των υπηρεσιών γιατί θεώρησαν ότι η κατάστασή τους δεν ήταν σοβαρή, 13,4% γιατί δεν ήξεραν τι να κάνουν, 5,8% δεν είχαν το χρόνο και 2,1% γιατί δεν είχαν πρόσβαση λόγω απόστασης.

Ο αποκλεισμός των λαϊκών στρωμάτων από τις υπηρεσίες οδηγεί σε άγρια χαράτσια στην ώρα της ανάγκης, που είναι μεγαλύτερα αναλογικά από εκείνα που πληρώνουν τα ανώτερα εισοδηματικά στρώματα.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε χτες ο διδάκτορας των Οικονομικών της Υγείας Κυριάκος Σουλιώτης στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο των Οικονομιών της Υγείας, τα νοικοκυριά με τα χαμηλότερα εισοδήματα έχουν τις μεγαλύτερες - ποσοστιαία - δαπάνες υγείας στο σύνολο των δαπανών τους (στοιχεία του 2005).

Σύμφωνα με τους Οικογενειακούς Προϋπολογισμούς της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ), η μέση μηνιαία δαπάνη των νοικοκυριών για υπηρεσίες υγείας ανέρχεται σε 128,2 ευρώ, που αντιστοιχεί στο 7,2% των συνολικών μηνιαίων δαπανών τους. Τα νοικοκυριά με εισόδημα μέχρι 760 ευρώ ξοδεύουν το 9,8% για υπηρεσίες υγείας. Με εισόδημα 751 - 1.100 ευρώ το 10,1%. Με εισόδημα από 1.101 - 1.450 ευρώ το 8,2%. Με εισόδημα 1.451 - 1.800 ευρώ το 7,3%. Με εισόδημα 1.801 - 2.200 ευρώ το 6,6%. Με εισόδημα 2.201 - 2.800 ευρώ το 6,6%. Με εισόδημα 2.801 - 3.600 το 6,5% και από 3.601 ευρώ και πάνω διαθέτουν το 6,4%.

Τα στοιχεία αυτά δείχνουν επιμεριστικά πώς διαμορφώνεται το ποσοστό 47,8% των ιδιωτικών δαπανών επί του συνόλου των δαπανών υγείας. «Η επίτευξη της ισότητας προϋποθέτει τον περιορισμό της ιδιωτικής δαπάνης και ιδιαίτερα των άμεσων πληρωμών (άρα και της παραοικονομίας) κατά τη χρησιμοποίηση των υπηρεσιών υγείας», υπογράμμισε ο ομιλητής.

Οι άγριες πληρωμές των λαϊκών στρωμάτων για τις υπηρεσίες υγείας επιβεβαιώνεται και από μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών, που παρουσίασε χτες ο καθηγητής των Οικονομικών της Υγείας Λυκούργος Λιαρόπουλος, στο 2ο Συνέδριο των Οικονομικών της Υγείας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε, η λεγόμενη παραοικονομία ανέρχεται σε 1,8 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 177 εκατ. ευρώ είναι για το λεγόμενο «φακελάκι». Τα υπόλοιπα 1,6 δισ. ευρώ είναι πληρωμές στον ιδιωτικό τομέα χωρίς ζήτηση απόδειξης ή με απόδειξη που υπολείπεται της πραγματικής πληρωμής. Μεταξύ των άλλων επισημάνσεων είναι ότι με τα απογευματινά ιδιωτικά ιατρεία στα νοσοκομεία έγινε επίσημη εισαγωγή της παραοικονομίας στα νοσοκομεία. Μάλιστα ανέφερε πανεπιστημιακό καθηγητή που ενώ δέχεται 50 επισκέψεις τη μέρα «κόβει μόνο μια απόδειξη».

Την απραξία της κυβέρνησης στις δημόσιες επενδύσεις για νέες τεχνολογίες στην υγεία αποκαλύπτουν τα στοιχεία για τις δαπάνες για τα ιατροτεχνικά είδη, που παρουσιάστηκαν χτες στο ίδιο συνέδριο.

Η Ελλάδα είναι η τελευταία χώρα στην Ευρώπη, καθώς η κατά κεφαλή δαπάνη για ιατροτεχνικά είδη είναι μόλις 49 ευρώ, ενώ ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 134 ευρώ. Οι δαπάνες για ιατροτεχνικά είδη αποτελούν το 4,4% των συνολικών δαπανών για την υγεία ή το 0,41% του ΑΕΠ.

Ετσι το «φιλέτο» των νέων τεχνολογιών το εκμεταλλεύονται οι επιχειρηματίες που κάνουν έγκαιρες εισαγωγές και καρπώνονται απίστευτα κέρδη. Είναι χαρακτηριστικό πως για να καρποφορήσει ένας τέτοιος διαγωνισμός για το Δημόσιο χρειάζονται 420 μέρες, με αποτέλεσμα να υπερτιμούνται κατά 70% οι αρχικές παραγγελίες για ιατροτεχνικά είδη.