«Μόλις είχανε μπει στο αυτοκίνητο για να γυρίσουνε πίσω, φέρνοντας μαζί τους και τέσσερις τραυματίες, γίνανε στόχος ενός δαιμονισμένου αεροπλάνου που σφυρηλατούσε την περιοχή, ξερνώντας φωτιά. Μια βόμβα, απ' αυτές που τις λένε "έξυπνες", έπεσε δίπλα τους σχεδόν επάνω τους και τους τίναξε όλους στον αέρα^. τους διέλυσε. Ομως, στον πρώτο δυνατό κρότο, άνοιξε η πίσω πόρτα του αυτοκινήτου και η Ελλη τινάχτηκε έξω. (Αλλά δε βρέθηκε, ούτε ζωντανή ούτε πεθαμένη^. περίεργο και μυστήριο.) Ετσι, η Δάφνη τώρα πια, δεν είχε παρά μόνο τον αγαπημένο της στη ζωή». Μια κραυγή πόνου και οργής, ένα βιβλίο που δε χαρίζει και δε χαρίζεται σε κανέναν, είναι το νέο μυθιστόρημα του Αγγελου Γόντικα, «Μάρκος και Δάφνη - Βελιγράδι 1999». Θα λέγαμε ότι πρόκειται για μια ιστορική μυθιστορία, αφού καταφέρνει τόσο παραστατικά και συνάμα λυρικά, να παρουσιάσει το δράμα του σερβικού έθνους, μέσα από τις ζωές δύο ερωτευμένων ζευγαριών. Ιστορίες πραγματικές; Τι σημασία έχει, αφού οι άνθρωποι εκεί έζησαν το «μεγαλείο» της φρίκης μέσα από τα εγκλήματα που διέπραξαν τα κοράκια του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία. Ο συγγραφέας καταφέρνει να προβληματίσει, να συγκινήσει αλλά και να οργίσει τον αναγνώστη, μια που ο ίδιος είναι ανήσυχη φύση. Ο Αγγελος Γόντικας ασχολείται με επιτυχία εκτός από τη συγγραφή, με τη ζωγραφική (έχει πραγματοποιήσει πολλές εκθέσεις), τη γραφιστική, την εικονογράφηση, τη μουσική και την ποίηση.