Την ανάγκη να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο οι αγώνες του κλάδου, με στόχο την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και τη συντονισμένη, ταξικά προσανατολισμένη δράση συνολικά της εργατικής τάξης, ανέδειξε ο γόνιμος προβληματισμός που χαρακτήρισε το 10ο τακτικό Συνέδριο της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ), το οποίο ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή. Αναγνωρίζοντας ακριβώς αυτή την αναγκαιότητα, για πέμπτη συνεχή φορά οι εργαζόμενοι εμπιστεύτηκαν στο «τιμόνι» της Ομοσπονδίας τις ταξικές δυνάμεις.

Χαρακτηριστικό του Συνεδρίου αποτέλεσε και η κοινή προσπάθεια των δυνάμεων της συναίνεσης να αποπροσανατολίσουν και να διασπάσουν τους εργαζόμενους, να αποδυναμώσουν τους αγώνες της Ομοσπονδίας. Κορύφωση αυτής της προσπάθειας ήταν η συγκρότηση ενός κοινού ψηφοδελτίου, σε αντι-ΠΑΜΕ γραμμή, από τις δυνάμεις των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ και «Αυτόνομης Παρέμβασης», αποκαλύπτοντας έτσι τον πραγματικό χαρακτήρα της «ενότητας» που ευαγγελίζονται: Ενότητα ενάντια στις ταξικές δυνάμεις και τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζόμενων. Αυτή η προσπάθεια δεν έμεινε αναπάντητη από την πλειοψηφία των αντιπροσώπων που πήραν το λόγο στο Συνέδριο, οι οποίοι επίσης κατήγγειλαν και τις διασπαστικές προσπάθειες όσων το 1998 αποχώρησαν απ' την ΟΕΦΣΕΕ κι έφτιαξαν την Ομοσπονδία Ιατρικών Επισκεπτών.

Η κλιμάκωση της αντιασφαλιστικής επίθεσης, μέρος της οποίας αποτελούν και τα σχέδια λεηλάτησης του ΤΕΑΥΦΕ (του επικουρικού ταμείου του κλάδου), τα αποτελέσματα των «νέων» συνθηκών και σχέσεων εργασίας, τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενες γυναίκες, η ανάγκη οι εργάτες να κάνουν δική τους υπόθεση την πάλη ενάντια στην εμπορευματοποίηση του φαρμάκου, η διεκδίκηση μιας Παιδείας για τα δικά τους συμφέροντα, αλλά και οι συνέπειες που έχει η κυριαρχία των ιμπεριαλιστών για τους λαούς, βρέθηκαν στο επίκεντρο των ομιλιών των αντιπροσώπων, πολλοί απ' τους οποίους ήταν νεολαίοι εργάτες.

«Στη "μεγάλη και ισχυρή Ελλάδα" που οραματίζονται το κεφάλαιο και τα κόμματά του, με "τη δυνατή οικονομία", δε χωράμε ούτε εμείς, ούτε οι πραγματικές μας ανάγκες», τόνισε εισηγητικά η πρόεδρος της ΟΕΦΣΕΕ Ζωή Σώκου. Χωράει όμως, όπως εξήγησε, «το χτύπημα των συνδικαλιστικών, δημοκρατικών ελευθεριών», η «πλήρης ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων», η «παραβίαση και κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και της εργατικής νομοθεσίας», η «εμπορευματοποίηση, ιδιωτικοποίηση της παιδείας, της δημόσιας γης, του πολιτισμού και του αθλητισμού. Χωράει, τέλος, η αύξηση των κερδών και υπερκερδών μέσα από την απόλυτη εκμετάλλευση των λίγων σε βάρος των πολλών».

Η πείρα που μεταφέρθηκε από τόπους δουλιάς ανέδειξε ταυτόχρονα τη σημασία να συνεχιστούν τα θετικά βήματα που σημειώθηκαν την τριετία που πέρασε: Περισσότεροι εργαζόμενοι συσπειρώθηκαν σε - παλιά και καινούρια - συνδικάτα (αυξήθηκαν έτσι οι ψηφίσαντες σε μια σειρά εκλογές συνδικάτων), η Ομοσπονδία στήριξε τους εργαζόμενους παρεμβαίνοντας ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία, πύκνωσαν οι προσπάθειες συντονισμού τόσο μέσα στον κλάδο, όσο και με τους εργαζόμενους άλλων κλάδων.

Χαιρετισμό στο συνέδριο, απηύθυνε ο Δημήτρης Αγκαβανάκης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων την ανάγκη το εργατικό κίνημα να έχει ταξική, συγκρουσιακή κατεύθυνση, για να μπει φρένο στο χτύπημα των δικαιωμάτων και να ενταθεί η πάλη για την ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής.