Το ΠΑΣΟΚ θα ήταν «πιο αποφασιστικό»(!) στο «χειρισμό της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης», δήλωσε την προηγούμενη Πέμπτη ο Γ. Παπανδρέου, σε συνέντευξή του στο πρακτορείο «Ρόιτερ».

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και, όλη την προηγούμενη βδομάδα, κορυφαία στελέχη του κόμματός του, αμφισβήτησαν και καταδίκασαν το δικαίωμα της εναντίωσης του λαού σε ένα νόμο βαθιά αντιλαϊκό. Κατασυκοφάντησαν τις φοιτητικές κινητοποιήσεις και με δεδομένη την προτροπή του ίδιου του προέδρου του στην επιτροπή μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής προς την κυβέρνηση «να μην αποσύρει το νομοσχέδιο», λένε τώρα ότι, αν ήταν στην κυβέρνηση θα ήταν πιο αποφασιστικοί στην εφαρμογή και επιβολή του αντιδραστικού «νόμου - πλαισίου» στην ανώτατη εκπαίδευση. Δηλαδή, δίνοντας εξετάσεις στην πλουτοκρατία για την αντιδραστική μεταρρύθμιση ομολογούν ότι θα έκαναν τα πάντα, δηλαδή θα εφάρμοζαν κάθε δυνατό μέτρο, (για «πυγμή» μίλησε ο Γ. Παπανδρέου), χτυπήματος του κινήματος για το πέρασμα του νόμου.

Πρώτος τη σκυτάλη πήρε ο Θ. Πάγκαλος, ο οποίος μιλώντας την προηγούμενη Τρίτη στη ΝΕΤ, διατύπωσε τη γνωστή αντικομμουνιστική και αντιδραστική του άποψη ότι το ΚΚΕ και κάθε αγωνιζόμενος ενάντια την εφαρμογή του νόμου - πλαισίου κινείται στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας. «Οι δύο σχηματισμοί της άκρας αριστεράς, ΚΚΕ και ΣΥΝ, δεν έχουν αποδεχτεί ούτε έχουν καταλάβει τι σημαίνει κοινοβουλευτική δημοκρατία και αυτό είναι πρόβλημα», δήλωσε ο ίδιος και, αμφισβητώντας το δικαίωμα της αντίδρασης σε ένα νόμο βαθιά αντιλαϊκό, ισχυρίστηκε ότι δε νομιμοποιείται κανείς να λέει πως ο νόμος θα «μείνει ανενεργός», γιατί αυτό «συνιστά κατάλυση της δημοκρατίας»...

Την επόμενη μέρα, τις δηλώσεις Πάγκαλου ήρθε να ενισχύσει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ντ. Βρεττός, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι «δεν μπορεί τελικά να ψηφίζεται ένας νόμος, όσο κακός και αν είναι, και να καλούμε τον κόσμο να μην πειθαρχήσει»!! Από κοντά και ο Μ. Ανδρουλάκης, ο οποίος μιλώντας στο ραδιόφωνο του «Αλφα», την προηγούμενη Πέμπτη αναφερόμενος στις φοιτητικές κινητοποιήσεις δήλωσε ότι οι διαδηλώσεις δεν μπορούν να «γίνονται ψωμοτύρι»(!!), αφού όπως ισχυρίστηκε «δεν μπορεί να είναι διαρκώς κλειστό το κέντρο της Αθήνας»...

Τις συγκεκριμένες δηλώσεις, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, διά στόματος του εκπροσώπου Τύπου Π. Ευθυμίου, διά της πλαγίας, στη δήλωσή του ότι «γενικευμένες και αφοριστικές διατυπώσεις, μπορεί να οδηγήσουν σε λάθος ερμηνείες και σε λάθος πεδία της πολιτικής αντιπαράθεσης», αθώωνε τον Θ. Πάγκαλο. Η σιωπηλή επιδοκιμασία του Γ. Παπανδρέου σε αυτές τις δηλώσεις και η ...ασυλία που πρόσφερε απλόχερα η Χαριλάου Τρικούπη στα στελέχη της, φανερώνουν ότι οι συγκεκριμένες θέσεις, όσο και αν επιχειρήθηκε από φιλικά προς το ΠΑΣΟΚ ΜΜΕ να εμφανιστούν σαν «προσωπικές απόψεις», ήρθαν για να στηρίξουν τις στρατηγικές πολιτικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ.

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στη δεδομένη στιγμή, δίνει χείρα βοηθείας στην κυβέρνηση ενάντια στο λαϊκό κίνημα που αντιστέκεται στη μετατροπή των πανεπιστημίων σε εξάρτημα των μονοπωλίων. Οσο, λοιπόν, η αντίσταση μεγαλώνει, τόσο περισσότερο θα επιστρατεύονται Πάγκαλοι, Βρεττοί και Ανδρουλάκηδες για να τους χαρακτηρίζουν ...«έκνομους».

Μέσα στη θέση που διατυπώνουν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ότι απαγορεύεται η εναντίωση του λαού σε ψηφισμένο νόμο, συμπυκνώνεται και η φιλοσοφία της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, για καταδίκη και καταστολή όσων αντιστέκονται και αντιπαλεύουν τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, αποκαλύπτοντας με άλλον τρόπο τη στρατηγική τους ταύτιση με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Και ας λέει υποκριτικά, και παραπλανητικά, και τυχοδιωκτικά ο Γ. Παπανδρέου ότι ο «νόμος θα μείνει ανενεργός». Πίσω απ' αυτή τη σαθρή επιχειρηματολογία, το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να κρύψει την πλήρη ταύτισή του με στις κεντρικές αντιεκπαιδευτικές κατευθύνσεις του νόμου που ψήφισε η κυβέρνηση. Ενα νόμο, που στα πλαίσια του δικομματικού πολιτικού σκηνικού ο Γ. Παπανδρέου, επιδιώκοντας να υφαρπάξει την ψήφο του ελληνικού λαού στις επόμενες εκλογές, ισχυρίστηκε ότι θα «καταργήσει» και «θα αλλάξει» όταν ο ίδιος δήλωνε ότι: «Εμείς δε σας ζητάμε να αποσύρετε το νομοσχέδιο». Το ΠΑΣΟΚ τα ίδια «έταζε» και το 1993, όταν ισχυριζόταν ότι θα καταργούσε τους αντιασφαλιστικούς νόμους «Σιούφα», αλλά όταν ανέλαβε την εξουσία όχι μόνο τους εφάρμοσε αλλά τους ενίσχυσε ακόμα περισσότερο, με στόχο την πλήρη ανατροπή του ασφαλιστικού συστήματος. Αν το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, καταλάβει τον κυβερνητικό θώκο, κανένας δεν πρέπει να τρέφει αυταπάτες ότι όχι μόνο θα διατηρήσει το νόμο - πλαίσιο, αλλά με βάση αυτόν θα φέρει νέες αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις.

Αυτό που οφείλει να συνειδητοποιήσει ο λαός, είναι ότι στην επίθεση που εξαπολύει η ντόπια πλουτοκρατία μέσω των δικομματικών της εκπροσώπων εναντίον του, με στόχο την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της και την ενίσχυση της κερδοφορίας της, έχει μοιράσει και τους ανάλογους «ρόλους».

Ο δικομματισμός επιχειρεί να βάλει το λαϊκό κίνημα στο περιθώριο, φιλοδοξεί να «κοιμίσει» τα λαϊκά στρώματα. Να τα τρομοκρατήσει, ώστε να τα πείσει ότι η άσκηση του νόμιμου δικαιώματός τους να αντιπαλεύουν αντιλαϊκούς νόμους και πολιτικές κινείται έξω από τα ...«όρια της νομιμότητας». Οταν, όμως, με νόμους οι πολιτικοί εκφραστές του κεφαλαίου επιδιώκουν να οδηγήσουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν μέχρι και τον τάφο, όταν αποκλείουν τα παιδιά του λαού από την απόκτηση ολοκληρωμένης μόρφωσης, τότε τους νόμους αυτούς οι εργάτες, η νεολαία, οφείλουν να τους αντιπαλέψουν, να τους ακυρώσουν και να τους απενεργοποιήσουν.

Οταν με νόμους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ καθηλώνουν μεροκάματα και μισθούς, όταν με νόμους παραδίδουν στους ιδιώτες την Υγεία, την Παιδεία και την Πρόνοια και ζητούν από το λαό να πληρώσει για να έχει κοινωνικές παροχές, τότε η αντίσταση, η ανυπακοή και η απειθαρχία σ' αυτή την πολιτική είναι το μόνο όπλο που διαθέτει ο λαός. Οπλα που μαζί με το δυνάμωμα των αγώνων του θα θέσουν τις βάσεις για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.