Το δικομματικό παιχνίδι που στήθηκε στις πλάτες των απολυμένων της «ΤΡΙΚΟΛΑΝ» στη Νάουσα, προκειμένου να περιοριστούν οι κοινωνικές εκρήξεις και να κοπάσουν οι αγωνιστικές αντιδράσεις που ξέσπασαν μετά το κλείσιμο του εργοστασίου, αποκαλύπτεται με ιδιαίτερα χαρακτηριστικό τρόπο τις τελευταίες ημέρες. Οι απολυμένοι της «ΤΡΙΚΟΛΑΝ», μετά από 18 μήνες μερικής απασχόλησης σε δήμους και νομαρχία, βρίσκονται ξανά στην ανεργία και 22 από αυτούς ακόμη δεν έχουν εισπράξει δεκάρα από τα δεδουλευμένα τους.

Στην περίπτωση των «22» η πρόσληψη έγινε άρον - άρον, με τη σύμφωνη γνώμη υπουργείου Απασχόλησης και Δήμου Νάουσας, χωρίς να έχουν τηρηθεί οι τυπικές διαδικασίες. Από το Σεπτέμβρη του 2005 μέχρι τις 23 Φλεβάρη του 2006 δούλευαν χωρίς όμως να αμείβονται. Τότε έγινε γνωστό πως η αρμόδια επίτροπος έκρινε οριστικά παράνομη την απασχόλησή τους και ο δήμαρχος παρέπεμψε τους εργαζόμενους να διεκδικήσουν δικαστικά τα δεδουλευμένα τους, διότι ο δήμος δεν είχε λεφτά να τους πληρώσει και ταυτόχρονα δεν μπορούσε να εκταμιεύσει τα σχετικά κονδύλια από το υπουργείο Απασχόλησης.

Στις 24 Φλεβάρη του 2006 οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας και αμέσως μετά προσέφυγαν και στα δικαστήρια. Ενα χρόνο μετά, το Μονομελές Πρωτοδικείο Βέροιας, με την απόφαση που εξέδωσε, ζητά από το Δήμο Νάουσας να καταβάλει άμεσα 5.000 ευρώ σε κάθε εργαζόμενο, δηλαδή 110.000 από τα περίπου 250.000 ευρώ που τους οφείλει συνολικά. Τώρα ο δήμαρχος ετοιμάζεται να εισηγηθεί τροποποίηση του προϋπολογισμού του δήμου ώστε άμεσα να καταβληθούν στους απολυμένους τουλάχιστον 50.000 ευρώ. Και, παράλληλα, ζητά από το υπουργείο Απασχόλησης «την οριστική τακτοποίηση του ζητήματος με τον προσφορότερο δυνατό τρόπο».

Το αποτέλεσμα, 2 χρόνια μετά, είναι ξεκάθαρα μετρήσιμο. Οι απολυμένοι της «ΤΡΙΚΟΛΑΝ» είναι πάλι άνεργοι και ορισμένοι και απλήρωτοι. Και οι ευθύνες βαραίνουν εξίσου την κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα - του ΠΑΣΟΚ χτες - αλλά και τη διοίκηση του δήμου. Γιατί έβαλαν πλάτη και διευκόλυναν - με επιδοτήσεις και δάνεια - τα σχέδια του Λαναρά να κλείσει τότε την «ΤΡΙΚΟΛΑΝ» και στη συνέχεια άλλα δύο εργοστάσια, πετώντας στο δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενους. Γιατί ανέλαβαν να παίξουν το ρόλο πυροσβέστη της κοινωνικής έκρηξης που δημιουργήθηκε με την ανεργία να εκτινάσσεται στο 50%. Γιατί στο αίτημα των εργαζομένων για δουλιά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, απάντησαν με 18μηνα μερικής απασχόλησης, με εργασιακές σχέσεις και συνθήκες που αποδομούν και γκρεμίζουν ένα ένα τα εργατικά ασφαλιστικά δικαιώματα.

Και επιμένουν. Η κυβέρνηση εξακολουθεί να μοιράζει ως θεραπεία για τη νόσο της ανεργίας τα προγράμματα μερικής απασχόλησης και η ΤΑ (νομαρχίες, δήμοι) να τα αποδέχεται και μάλιστα να βάζει πλάτη για την εφαρμογή τους. Αλλωστε, μόλις πριν ένα μήνα ο Δήμος Νάουσας εγκαλούσε το Εργατικό Κέντρο, επειδή αρνήθηκε να καταρτίσει επιχειρησιακό σχέδιο για την πρόσληψη ανέργων σε θέσεις μερικής απασχόλησης. Οι εργαζόμενοι οφείλουν να βγάλουν συμπεράσματα και από αυτές τις εξελίξεις. Να τιμωρήσουν όσους προσπαθούν να διαχειριστούν τη φτώχεια και την ανεργία που παράγει το εκμεταλλευτικό σύστημα που υπηρετούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.