Αποφασισμένη να αναλάβει το πολιτικό κόστος παρά να εγκαταλείψει την πολιτική τζογαρίσματος της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων εμφανίζεται η κυβέρνηση, διατηρώντας ανέπαφο το μηχανισμό λεηλασίας των αποθεματικών.

Το Μέγαρο Μαξίμου σφυγμομετρεί τις αντιδράσεις της «κοινής γνώμης» απέναντι στη νέα «υπερασπιστική γραμμή» που λάνσαρε ο Γ. Αλογοσκούφης, σύμφωνα με την οποία «τίποτα το μεμπτό δεν έγινε» με τη διαχείριση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων και γι' αυτό θα συνεχιστεί η ίδια πολιτική, προσαρμοσμένη μάλιστα περισσότερο στις απαιτήσεις της αγοράς. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να προσφέρει τα χρήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων στο τραπεζικό και χρηματιστηριακό κεφάλαιο, πράγμα που αποτελεί και το σκάνδαλο των σκανδάλων.

Με τη νέα, αμυντική όπως χαρακτηρίζεται από ορισμένους, τακτική της κυβέρνησης δε φαίνεται να συμφωνούν αρκετά στελέχη, τα οποία περίμεναν άλλες «πολιτικές πρωτοβουλίες» από την πλευρά του πρωθυπουργού (π.χ., ανασχηματισμό, πρόωρες εκλογές).

Ενδεικτική είναι η αντίδραση του Μ. Εβερτ, ο οποίος αν και μέχρι τώρα υπερασπιζόταν την κυβερνητική γραμμή, χτες εμφανίστηκε να ζητά, έμμεσα, την «κεφαλή επί πίνακι» του Σ. Τσιτουρίδη. «Οπωσδήποτε οι διοικήσεις των Ταμείων φταίνε. Το ερώτημα είναι ποιος τοποθέτησε τις διοικήσεις των Ταμείων και ποιος τις ελέγχει... Αν υπάρχουν ευθύνες, αυτές βρίσκονται στο υπουργείο Εργασίας», δήλωσε στο ραδιόφωνο του «Αλφα».

Την ίδια στιγμή, εκδηλώνονται με ένταση οι αντιθέσεις μεταξύ τραπεζών και χρηματιστηριακών εταιρειών για τη μοιρασιά της πίτας στη διαχείριση των αποθεματικών των Ταμείων. Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του προέδρου των χρηματιστηριακών εταιρειών (ΣΜΕΧΑ), Αλ. Μωραϊτάκη, ότι «τα δομημένα ομόλογα είναι που τιμολογήθηκαν με αισχροκερδείς τιμές και έρευνα πραγματική σε τράπεζες δε γίνεται. Γίνεται μόνο σε χρηματιστηριακές». Αυτά που γίνονται, όπως είπε, από κάποιες χρηματιστηριακές είναι πταίσματα μπροστά στις αισχροκερδείς τιμολογήσεις και στην απόκρυψη των κινδύνων που έχουν κάνει αυτοί που πούλησαν, είτε είναι ξένες τράπεζες είτε κάποιες ελληνικές. Οπως ανέφερε ο ίδιος, «οι χρηματιστηριακές ούτε το 0,5% της αγοράς δεν έχουν».