Σε μια στιγμή ανάβουνε τα φώτα... κι είναι όλα χαρά θεού... Οχι, όχι, λάθος σε μια στιγμή έσβησαν τα πάντα - είναι θέμα στιγμής που μπορεί να συμβεί ή το ένα ή το άλλο...! - Οταν ο πιλότος πάτησε το κουμπί και η ατομική βόμβα ξέρασε τον όλεθρο. Για μια στιγμή μονάχα, για μια ανύποπτη στιγμή ο κόσμος μαύρισε και βούλιαξε στον τρόμο και τη θλίψη, με αλόγιστες συνέπειες.

Στιγμές, στιγμές τα μεσάνυχτα που σμίγουνε οι ώρες και η μέρα χαράζει καινούργια πορεία, σβήνουνε τα αστέρια, ξεμυτίζει ο ήλιος κι αναγεννάται η ελπίδα της καινούργιας ζωής. Για μια στιγμή η χαρά και η ευτυχία και για πολλές η θλίψη και η δυστυχία. Μαύρη στιγμή ο σίφουνας κι ο κεραυνός, η πυρκαγιά κι η καταιγίδα, μαύρη στιγμή και το κακό μαντάτο. Είναι κάποιες στιγμές που, άστα να πάνε, όμορφη που 'ναι η ζωή. Κι είναι κάτι στιγμές που βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που γεννήθηκες. Στιγμές, στιγμές με μια μικρή βελόνα και πολύχρωμα νήματα κεντάμε στον καμβά της ζωής την Αιωνιότητα.

Για μια στιγμή, πριν το βόλι χτυπήσει την καρδιά κι έρθει ο θάνατος. Για μια στιγμή μετά η αιώνια σιωπή. Για μια στιγμή μονάχα στο φύσημα τ' αγέρα η ψυχή θα φτερουγίσει στο χάος ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη χωρίς επιστροφή. Στιγμές, στιγμές που σφυρίζει ο ανεμοστρόβιλος και το ηφαίστειο εκτοξεύει καυτή λάβα και το τσουνάμι γίνεται θεριό και μακελάρης κι ανοίγει η γη. Στιγμές και μόνο στιγμές. Η κατάκτηση, η επιτυχία, η νίκη, η ήττα, η προβολή, η καθιέρωση, ο αφανισμός. Στιγμές - στιγμές η ομορφιά παίρνει τεράστιες διαστάσεις και σβήνει μετά και ισορροπεί και χάνεται, σαν την πέτρα που αναταράζει τα νερά της λίμνης. Η στιγμή είναι το κέντρο των παράλληλων κύκλων του Χρόνου.

Οπως τα δισεκατομμύρια κύτταρα του οργανισμού μας που αναγεννιούνται κι αναπαράγονται και ζούνε και πεθαίνουνε έτσι ακριβώς είναι και οι στιγμές της ζωής μας. Θα αναμένουμε μέχρι την τελευταία στιγμή. Την κατάλληλη στιγμή κι αναλόγως τη στιγμή... Ο κόσμος προχωρεί, ο κόσμος κάνει βήματα πίσω, ο κόσμος αντιστέκεται κι αντιδρά. Η ιστορία κάνει ζιγκ-ζαγκ και συνεχίζει. Οι στιγμές διαδέχονται η μία την άλλη, σε μια νομοτελειακή αλληλουχία, με φυσικούς συνειρμούς αλληλοεξάρτησης, κρίκοι ατέλειωτης αλυσίδας χαμένης στα βάθη του ορίζοντα.

Για μια στιγμή που ζούμε το τώρα προγραμματίζουμε κι ονειρευόμαστε άλλες στιγμές καλύτερες. Εκατομμύρια οι στιγμές και δουλιά, πολλή δουλιά να μετακινήσουμε ένα αγκωνάρι και δουλιά, πολλή δουλιά ν' ανέβει ψηλότερα ο ήλιος. Θα 'ρθουνε αυτές οι στιγμές που περιμένουμε, όταν θα υψώσουμε τη δική μας σημαία στο δικό μας Ράιχσταγκ.