Προεκλογική καμπάνια βασισμένη στη δημαγωγία, την κατασκευή εικονικής πραγματικότητας και τη «φτηνή» παροχολογία, έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση της ΝΔ, με στόχο την παραπλάνηση, την εξαπάτηση και τελικά τον εγκλωβισμό της λαϊκής δυσαρέσκειας και ψήφου.

Πρόκειται για αναγκαστική επιλογή, αφού στα τρία χρόνια γαλάζιας διακυβέρνησης, που αποδείχτηκε αντάξιος «διάδοχος» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, δεν πάρθηκε ούτε ένα (!) ουσιαστικό μέτρο βελτίωσης της κατάστασης των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Αντίθετα, η κυβέρνηση έχει να επιδείξει - και το κάνει σε κάθε ευκαιρία - έναν πλούσιο απολογισμό πολιτικών και μέτρων για την ενίσχυση της κερδοφορίας των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που πραγματικά αγγίζει πρωτοφανέρωτα ύψη.

Είναι ευνόητο ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να πάει στις εκλογές επισείοντας τα φιλομονοπωλιακά μέτρα που έχει πάρει για την ανταγωνιστικότητα και τη «βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος». Το παραμύθι που αναμασά διαρκώς ο πρωθυπουργός ότι τάχα η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας θα οδηγήσει σε επενδύσεις και αυτές με τη σειρά τους στην αντιμετώπιση της ανεργίας και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου για όλους, παραμένει απλώς ένα ανιαρό φιλελεύθερο παραμύθι... Η φτώχεια απλώνεται και περισσότερα τμήματα των εργαζομένων βουλιάζουν σε αυτήν, ενώ η ανεργία, η ακρίβεια, οι (έμμεσοι) φόροι, οι πανάκριβες υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας κ.ο.κ. συνθέτουν την εφιαλτική πραγματικότητα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού.

Ακριβώς γι' αυτό έχει ξεκινήσει η προεκλογική εκστρατεία με τους προαναφερθέντες στόχους. Το στίγμα το έδωσε ο Κ. Καραμανλής στη δήλωση που έκανε την Τετάρτη για την «έξοδο» της ελληνικής οικονομίας από την επιτήρηση των Βρυξελλών, κλείνοντας πονηρά το μάτι στους οικονομικά ασθενέστερους και υποσχόμενος καλύτερες μέρες! «Η δημοσιονομική εξυγίανση μας επιτρέπει σταδιακά, αλλά σταθερά να εστιάσουμε τις δράσεις μας στη συνέχιση της βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου όλων των πολιτών, κυρίως όμως των οικονομικά ασθενέστερων», υποστήριξε και συνέχισε απτόητος: «Μας επιτρέπει να απελευθερώσουμε περισσότερους πόρους για πολιτικές κατά της φτώχειας, για την παιδεία, την υγεία, την απασχόληση, την υγιεινή και την ασφάλεια στους χώρους εργασίας, για το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής όλων μας»(!).

Φυσικά, δεν έλεγε ακριβώς την αλήθεια. Ο ίδιος, μόλις δύο φράσεις νωρίτερα, είχε διακηρύξει ότι «νέος στόχος της οικονομικής πολιτικής είναι έως το 2010 να έχουμε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς», αλλά και πως «οι μεταρρυθμίσεις συνεχίζονται για να ενισχυθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η ανταγωνιστικότητα».

Οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί σημαίνει απλά ότι τα επόμενα τρία χρόνια θα υπάρξει άγριο τσεκούρι στις κρατικές (διάβαζε κοινωνικές) δαπάνες, νέοι έμμεσοι φόροι που πλήττουν τα λαϊκά στρώματα, «πάγωμα» μισθών και συντάξεων, γενίκευση των αποκρατικοποιήσεων και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας κ.ο.κ. Παράλληλα, είναι γνωστό τοις πάσι και όχι μόνο στους παροικούντες ...τις Βρυξέλλες ότι η κυβέρνηση το πρώτο μέτωπο που θα ανοίξει μετά τις εκλογές είναι το Ασφαλιστικό. Θεωρούνται δεδομένες οι νέες ανατροπές στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων (αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αλλαγή του τρόπου υπολογισμού και άρα μείωση συντάξεων, τσεκούρι στις «πρόωρες», στα βαρέα και ανθυγιεινά κ.ο.κ.). Φρόντισε να το αναφέρει, άλλωστε, ο αρμόδιος επίτροπος της Κομισιόν Χ. Αλμούνια, προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια αμφιβολιών για τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση. Το επιβεβαίωσε έμμεσα με τον γνωστό κυνικό τρόπο ο Κ. Μητσοτάκης: «Δεν πρέπει στην κοινωνική ασφάλιση να υποσχόμεθα ότι δε θα μεταβληθούν τα όρια ηλικίας, δε θα μεταβληθούν οι εισφορές, δε θα μεταβληθεί το επίπεδο παροχών», δήλωσε στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής και εξήγησε το λόγο: «Γιατί αυτό σημαίνει ότι θα γίνουμε θεοί. Θεοί δεν υπάρχουν σήμερα για να βοηθήσουν»(!).

Οι ισοσκελισμένοι ισολογισμοί και το Ασφαλιστικό δεν είναι οι μόνες δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση στο πλαίσιο του εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων κατ' επιταγήν της στρατηγικής της Λισαβόνας. Στην ατζέντα βρίσκονται ακόμα οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία και την Υγεία, η ευελιξία στην αγορά εργασίας, η διευκόλυνση των απολύσεων, κ.ά.

Η κυβέρνηση Καραμανλή ζητά την ψήφο του ελληνικού λαού «για να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις», αλλά φυσικά δεν έχει τα κότσια να μιλήσει επί της ουσίας και συγκεκριμένα για το περιεχόμενό τους. Λανσάρει ψευτοδιλήμματα του τύπου «μεταρρύθμιση ή στασιμότητα» και κάνει τα πάντα για να θολώσει τα νερά και να υφαρπάξει την ψήφο των λαϊκών στρωμάτων, την οποία την επομένη των εκλογών - ας μην υπάρχει η παραμικρή ψευδαίσθηση - θα χρησιμοποιήσει ως «λαϊκή εντολή» και λευκή επιταγή για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων που οδηγούν στο Μεσαίωνα.

Ως δόλωμα χρησιμοποιείται, ως συνήθως, το «πακέτο παροχών», το οποίο - αξίζει να σημειωθεί - κάθε φορά γίνεται πιο άδειο, πιο φτηνό και μίζερο, αλλά προβάλλεται με την προσδοκία εγκλωβισμού λαϊκών στρωμάτων με ακραία φτώχεια και άλλων που ψάχνουν για το «μη χειρότερα». Διαχείριση είναι αναγκασμένη να κάνει η κυβέρνηση για να γλιτώσει από την όξυνση αντιδράσεων. Αλλά η παροχολογία καταντά σκέτη κοροϊδία, αφού δεν ικανοποιεί πραγματικές ανάγκες του λαού και είναι καλός λόγος για μαύρισμα των γαλαζοπράσινων διαχειριστών της αντιλαϊκής πολιτικής. Για του λόγου το αληθές, ιδού τι περιλαμβάνει το «πακέτο Καραμανλή» (όπως το αλήστου μνήμης πακέτο Σημίτη) που παρουσίασε ο Γ. Αλογοσκούφης: Επέκταση του πολυτεκνικού επιδόματος και στις 150.000 οικογένειες με τρία παιδιά, δηλαδή 39,95 ευρώ το μήνα για κάθε παιδί. Χορήγηση «επιδόματος φτώχειας» ύψους 1.000 ευρώ το χρόνο σε μονογονεϊκές οικογένειες και ανέργους με ετήσια(!) εισοδήματα έως 5.000 ευρώ (!), ενσωμάτωση του ΕΚΑΣ στα ελάχιστα ποσά συντάξεων, έκπτωση ορισμένων δαπανών για υπηρεσίες, ευκαιρίες απασχόλησης για ανέργους μέσα σε ένα εξάμηνο...

Το εξοργιστικό μετά απ' όλα αυτά είναι ότι η κυβέρνηση μιλά για τον κίνδυνο μιας «ισχνής αυτοδυναμίας» που θα της δημιουργούσε προβλήματα στην απρόσκοπτη εφαρμογή του προγράμματός της. Μα αυτό ακριβώς πρέπει να επιδιώξουν οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα γενικότερα: Να τους στραπατσάρουν, να τους συρρικνώσουν όσο μπορούν, να ανατρέψουν σε βάρος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τους κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς, για να καταφέρουν να φέρουν στο προσκήνιο τις δικές τους ανάγκες, να μπορέσουν τα «ανασάνουν» τα όνειρά τους...