Απέμεινε όρθιο να λυγίζει όχι απ' τη δύναμη του αγέρα. Απ' την ανημποριά της μοναξιάς του ανάμεσα στους καμένους συντρόφους. Κι όμως, από κει ψηλά ξεκινά ένας νέος κύκλος ζωής. Δε θα μπορεί πια να ψιθυρίζει λόγια τρυφερά στο διπλανό του, δε θα μπορεί να ανοίγει τα κλαδιά του και να σχεδιάζει ταξίδια νοερά. Μέσα σε μια θάλασσα στάχτης θα κινούνται από δω και πέρα οι πορείες του, χωρίς αρχή και τέλος θα 'ναι, χωρίς αφετηρία. Κι όμως, με στόχο. Ορθιο στέκει, κι είναι η συνέχεια της ζωής αυτό μέσα στην τόση τραγωδία.