«Μείζονος σημασίας στόχο» χαρακτήρισε τη νέα αντιασφαλιστική επίθεση ο πρωθυπουργός, δίνοντας το περίγραμμα των αλλαγών που θα προωθήσει η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα, κατ' εφαρμογή των νόμων του ΠΑΣΟΚ, αλλά και πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα τη νομοθεσία σε βάρος των εργαζομένων. Πιο συγκεκριμένα, μίλησε καθαρά για ένα σύστημα που «διακρίνεται σε τρία επίπεδα, από τα οποία το πρώτο, η κύρια σύνταξη, βασίζεται στην τριμερή χρηματοδότηση». Τα άλλα δύο είναι η ιδιωτική ασφάλιση και τα επαγγελματικά ταμεία που λειτουργούν με κεφαλαιοποιητικούς - ανταποδοτικούς όρους και με βάση τον τζόγο.

Αναλύοντας τις προτεραιότητες στάθηκε στα παρακάτω:

• Στην ενοποίηση Ταμείων και Κλάδων. Προβλέπεται ήδη από τον νόμο 3029/02 του ΠΑΣΟΚ και ως αποτέλεσμα στη μέχρι τώρα πρακτική εφαρμογή του είχε τη μείωση των συντάξεων και την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για μεγάλες κατηγορίες εργαζομένων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο νόμος για τους τραπεζοϋπαλλήλους, που είχε ως συνέπεια την αύξηση έως και 15 χρόνια του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης για χιλιάδες εργαζόμενους
• Στην αναδιάρθρωση των ασφαλιστικών φορέων. Κινείται στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση με τα παραπάνω. Ηδη, τα Ταμεία κύριας ασφάλισης των ελεύθερων επαγγελματιών (ΤΕΒΕ, ΤΣΑ, ΤΑΕ) έχουν ενσωματωθεί στον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών, με δυσβάσταχτες συνέπειες για την πλειοψηφία των εργαζομένων, που είδαν τις εισφορές τους να αυξάνονται και τις συντάξεις να μειώνονται, χωρίς ακόμα να έχουν οριστικοποιηθεί οι όροι της συνταξιοδότησής τους
• Στον επανακαθορισμό των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Προβλέπεται επίσης από το νόμο Ρέππα. Επί της ουσίας θα αποχαρακτηριστούν δεκάδες ειδικότητες, γεγονός που θα επιφέρει αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι και 7 χρόνια για δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους
• Στη θεσμοθέτηση κινήτρων για την παραμονή στην εργασία, όσων το επιθυμούν, και πέρα από τα όρια συνταξιοδότησης. Το σχετικό νομικό πλαίσιο έχει ήδη διαμορφωθεί από το νόμο Ρέππα, που προβλέπει την παράταση του εργάσιμου βίου μέχρι τα 67 για τον ιδιωτικό τομέα. Τα «κίνητρα» στα οποία αναφέρεται η κυβέρνηση αφορούν με βεβαιότητα σε μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης των συντάξεων, αλλαγές στα ωράρια και ένταση της ελαστικοποίησης των όρων εργασίας, που σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερα χαμηλές συντάξεις θα καθιστούν υποχρεωτική την «εθελοντική» παραμονή στην εργασία

Ως προς τα υπόλοιπα:

• Η «αποτελεσματική αξιοποίηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας των Ταμείων» παραπέμπει σε ένταση του τζόγου με τα αποθεματικά και την περιουσία των Ταμείων. Στην «αξιοποίησή» τους δηλαδή με ακόμα πιο ληστρικούς όρους από το μεγάλο κεφάλαιο, η οποία μέχρι σήμερα κόστισε απώλειες στα Ταμεία μεγαλύτερες από 61 δισ. ευρώ
• Η «εξυγίανση των Κλάδων Ασθένειας» παραπέμπει ευθέως σε περικοπές στις παρεχόμενες από τα Ταμεία υπηρεσίες σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και φάρμακα, όπως προανήγγειλε και ο αρμόδιος υπουργός πριν από τις εκλογές
• Η «θωράκιση του Συστήματος για να αποτρέπονται πλασματικές αναπηρικές συντάξεις» υπονοεί ευθέως την περικοπή δεκάδων χιλιάδων αναπηρικών συντάξεων στο μέλλον. Η πιθανή αναδρομική ισχύς όσων νομοθετηθούν, θα σημάνει πλήγμα και για δεκάδες χιλιάδες σημερινούς συνταξιούχους
• Η καθιέρωση από το 2009 Κατώτατης Εθνικής Σύνταξης, «που θα υπερβαίνει το όριο της φτώχειας», έχει διττό ρόλο: Από τη μια να δημιουργήσει το αναγκαίο «μαξιλαράκι» πριν την απόλυτη εξαθλίωση, από την οποία κινδυνεύουν εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι και άλλοι. Κι από την άλλη να προετοιμαστεί το έδαφος για την ανάπτυξη των άλλων δύο πυλώνων της ιδιωτικής ασφάλισης, οπότε και η μόνη συμμετοχή του κράτους στην τελική σύνταξη θα είναι η λεγόμενη Εθνική.