Ξεκίνησε χτες, Δευτέρα 14 του Γενάρη, στο Ταλίν, η δίκη 4 αντιφασιστών της κοινωνικής οργάνωσης «Βραδινή φρουρά», με την κατηγορία της «οργάνωσης μαζικών ταραχών» στην εσθονική πρωτεύουσα στις 26-28 του Απρίλη 2007.

Η δράση της οργάνωσης «Βραδινή φρουρά» ξεκίνησε το Μάη του 2006 όταν άρχισαν και οι επιθέσεις βανδαλισμού φιλοναζιστικών στοιχείων στο μνημείο του Σοβιετικού στρατιώτη στο Ταλίν, του απελευθερωτή της Εσθονίας από το ναζιστικό ζυγό. Οι επιθέσεις συνοδεύτηκαν από τις δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων, που ζητούσαν την απομάκρυνση του αντιφασιστικού μνημείου, του μπρούντζινου «Αλιόσα». Τότε εμφανίστηκε η κοινωνική οργάνωση «Βραδινή φρουρά», κι έγινε γνωστή σε εκατοντάδες ανθρώπους μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα και χωρίς τη βοήθεια των ΜΜΕ, με στόχο την περιφρούρηση του αντιφασιστικού μνημείου. Χαρακτηριστικό είναι πως τη νύχτα της 26ης Μάη 2006 πάνω από χίλιοι άνθρωποι μαζεύτηκαν στη «Βραδινή φρουρά». Μεγάλο μέρος όσων συμμετείχαν ήταν Ρώσοι και ρωσόφωνοι, που αποτελούν το 1/3 του πληθυσμού της Εσθονίας (μεγάλο μέρος των οποίων έχουν στερηθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα, γιατί δεν μπορούν να αποδείξουν ότι οι ίδιοι ή οι γονείς τους ζούσαν στην Εσθονία και πριν το 1940, όταν η Εσθονία εντάχθηκε στην ΕΣΣΔ). Μαζί τους ήταν και Εσθονοί, που αντιδρούν στην ισοπέδωση της Ιστορίας.

Η δημόσια διαπάλη γύρω από την προσπάθεια των αρχών να απομακρύνουν το αντιφασιστικό μνημείο κράτησε περίπου ένα χρόνο και έληξε τελικά με τη μεταφορά του μνημείου σε στρατιωτικό νεκροταφείο, κάτι που προκάλεσε βίαιες συγκρούσεις διαδηλωτών με αστυνομικές δυνάμεις στο Ταλίν, το θάνατο ενός διαδηλωτή, τον τραυματισμό δεκάδων άλλων και τη σύλληψη από τις αστυνομικές αρχές περίπου 1.250 διαδηλωτών.

Οι 4 κατηγορούμενοι, σε περίπτωση που κριθούν ένοχοι, αντιμετωπίζουν ποινές φυλάκισης από 1 έως 5 χρόνια.

Η δίκη, που γίνεται σε μια από τις χώρες της ΕΕ, όπου είναι απαγορευμένο το ΚΚ και στην οποία μεγάλη μερίδα των κατοίκων δεν έχει καν τα στοιχειώδη πολιτικά δικαιώματα, αποτελεί μια ακόμη αδιάψευστη μαρτυρία του είδους της «δημοκρατίας» κι «ελευθερίας» που πρόσφερε η παλινόρθωση του καπιταλισμού και η ένταξη στην ιμπεριαλιστική ΕΕ.