Χαλί στον πρωθυπουργό, ο οποίος σήμερα αναμένεται στη Βουλή να δώσει το κυβερνητικό πλαίσιο της νέας αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης, έστρωσαν χτες, μιλώντας σε συνέδριο του «Εκόνομιστ», η υπουργός Απασχόλησης και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Υποστηρίζοντας ουσιαστικά τη λήψη άμεσων και επώδυνων μέτρων η Φάνη Πάλλη - Πετραλιά επιστράτευσε τη γνωστή κινδυνολογία πως «όσο πιο πολύ αργήσουμε τόσο πιο επώδυνες θα είναι οι αλλαγές στο μέλλον», και πρόσθεσε ότι δεν αρκούν οι «μικρές διορθωτικές κινήσεις».

Η υπουργός ξεκαθάρισε ότι ένας από τους βασικούς στόχους της κυβέρνησης είναι η ενοποίηση Ταμείων για να αντιμετωπιστεί δήθεν ο πολυκερματισμός του συστήματος, όταν είναι γνωστό πως μέσω της ενοποίησης θα αφαιρεθούν ασφαλιστικά δικαιώματα αλλά και θα παρακρατηθούν πόροι από τα λεγόμενα υγιή Ταμεία, προκειμένου η κυβέρνηση να συνεχίσει την υποχρηματοδότηση του συστήματος από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών, που στοχεύει στη ριζική μείωση μέχρι την κατάργηση των πρόωρων συντάξεων, καθώς και στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησής τους, καμουφλαρίστηκε πίσω από διατυπώσεις, όπως, ότι πρέπει να υπάρξει «εξορθολογισμός της σχέσης εργασιακού και συνταξιοδοτικού χρόνου» και τον ισχυρισμό της υπουργού για «μέτρα προστασίας της μητρότητας» την περίοδο που χρειάζεται υποστήριξη. Την ίδια στιγμή ομολογήθηκε ότι τα «ειδικά όρια» ηλικίας συνταξιοδότησης θα αλλάξουν. Που σημαίνει ότι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που λάμβαναν σύνταξη έχοντας θεμελιώσει δικαιώματα για πλήρη ή μειωμένη πριν συμπληρώσουν τα ανώτατα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης θα δούνε τα όρια αυτά να ανεβαίνουν.

Αρωγός στο έργο της υπουργού ήρθε ο Ν. Γκαργκάνας, ο οποίος κινδυνολόγησε και αυτός με τη «γήρανση του πληθυσμού» και με τις δαπάνες που θα κάνουμε μετά από 40 χρόνια για να καλύπτεται το κόστος των συντάξεων, το οποίο θα ανέβει στο 22,6% του ΑΕΠ από 12,4% που είναι σήμερα. Αν και παραδέχτηκε ότι οι συντάξεις είναι χαμηλές, δεν εξήγησε πώς αυτές οι συντάξεις πείνας μπορούν να φτάσουν να επιβαρύνουν σε τέτοιο βαθμό το ΑΕΠ και μάλιστα να απειλούν να τινάξουν την ανάπτυξη της χώρας στον αέρα! Και δεν το εξήγησε γιατί τότε θα έπρεπε να παραδεχτεί ότι το πρόβλημα δεν είναι γενικά η «γήρανση» αλλά η αύξηση της υπογεννητικότητας λόγω της αντιλαϊκής πολιτικής. Οτι η σχέση εργαζομένων / συνταξιούχων γίνεται δυσμενής, επειδή η καπιταλιστική ανάπτυξη που ο ίδιος υπηρετεί μπορεί να δημιουργεί αμύθητα πλούτη για τους λίγους, αλλά δεν μπορεί να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, κάτι άλλωστε που παραδέχτηκε και ο ίδιος.

Τη συνταγή των τριών πυλώνων πρόβαλε ως λύση ο Ν. Αναλυτής, πρώην πρόεδρος της «Επιτροπής Σοφών» για το Ασφαλιστικό, που είχε συστήσει η κυβέρνηση. Κατά το πρότυπο της Χιλής, ο Ν. Αναλυτής είπε ότι ο πρώτος πυλώνας θα είναι η «κοινωνική σύνταξη», για την οποία θα καταβάλλονται υποχρεωτικές εισφορές, ο δεύτερος πυλώνας θα είναι πρόσθετη συνταξιοδότηση αλλά με ατομικό πρόγραμμα και ο τρίτος πυλώνας θα είναι προαιρετικός.