Στην εποχή του ιμπεριαλισμού, της κυριαρχίας των μονοπωλίων και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για το ξαναμοίρασμα των αγορών, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έσπευσε να σπείρει τις γνωστές αυταπάτες της «σοσιαλδημοκρατίας» για να παραπλανήσει τα λαϊκά στρώματα ότι δήθεν μπορεί να υπάρξει μια... προοδευτικότερη διαχείριση του εκμεταλλευτικού συστήματος, η οποία και την «ανταγωνιστικότητα» της αγοράς θα εξασφαλίζει και θα λειτουργεί προς όφελος του λαού.

Μιλώντας στο Συνέδριο με θέμα «Διαμορφώνοντας την παγκόσμια ατζέντα έως το 2020», ο Γ. Παπανδρέου αναμάσησε το επιχείρημα για «επιστροφή του Κέινς» (αλήθεια, πότε έλειψε;), τονίζοντας ταυτόχρονα την ανάγκη ύπαρξης «πολιτικής βούλησης για να διαμορφωθούν υγιείς και ανταγωνιστικές αγορές χρήματος και κεφαλαίου». Στηρίζοντας ακριβώς τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μίλησε για «έλλειψη ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων, που θα έκαναν την ελληνική οικονομία πιο ανταγωνιστική» και πρόσφερε απλόχερα στήριξη στην κυβέρνηση για να επιταχύνει τις «μεταρρυθμίσεις». Ο ίδιος τάχτηκε υπέρ της παροχής ακόμα μεγαλύτερων κινήτρων στο μεγάλο κεφάλαιο προκειμένου να διαμορφωθεί «μια οικονομία, που θα δίνει την ευκαιρία σε όποιον επιθυμεί να αναπτύξει την επιχειρηματική του δραστηριότητα».

Εντελώς υποκριτικά, αν και δήλωσε ότι «δεν είναι κρατιστής» και ξεχνώντας ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ακολούθησαν την ίδια πολιτική, χαρακτήρισε «παράλογο» η «ελληνική κυβέρνηση να μεταβιβάζει κρίσιμες υποδομές» από τον «δημόσιο έλεγχο, στον έλεγχο της αγοράς». Βέβαια, την ίδια στιγμή ζήτησε «ουσιαστική διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους για μια μεγάλη αλλαγή στο κράτος». Μίλησε για «δημόσιο σύστημα Υγείας» και για «δημόσια Παιδεία», αλλά έσπευσε να σημειώσει τις αναγκαίες αναδιαρθρώσεις που χρειάζεται να πραγματοποιηθούν και οδηγούν στην παραπέρα ιδιωτικοποίησή τους.

Αναφερόμενος στο Σκοπιανό, παρέδωσε τη «λύση» στους ευρωατλαντικούς «συμμάχους», διεκδικώντας ακόμα πιο ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, τονίζοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να γίνει «οδηγός των εξελίξεων στα Βαλκάνια, η ατμομηχανή των βαλκανικών χωρών προς την ΕΕ».