Στο πλαίσιο της πολιτικής εμπορευματοποίησης της Υγείας που προωθούν εναλλάξ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, υλοποιώντας τις επιλογές της ΕΕ, προχωρά η απαξίωση των δημόσιων νοσοκομείων και ανοίγει ο δρόμος στους επιχειρηματίες. Μετατρέπεται σε εμπόρευμα το δικαίωμα του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας να έχουν σύγχρονες δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Υγείας.

Στο πλαίσιο της πολιτικής ενίσχυσης της επιχειρηματικής πρωτοβουλίας στον τομέα της Υγείας θα ανεγερθούν, μέσω Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), το Ογκολογικό και το Παιδιατρικό Νοσοκομείο στη Μίκρα. Προχωρά δηλαδή το σχέδιο για σύγχρονες υγειονομικές μονάδες - «σούπερ μάρκετ». Την ίδια ώρα, 19 ιδιωτικές κλινικές λειτουργούν κερδοφόρα στο Νομό Θεσσαλονίκης, όπως και δεκάδες ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα αυξάνουν καθημερινά την «πελατεία» τους. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια προχωρά και η συγκέντρωση του τομέα της Υγείας στα χέρια 3-4 επιχειρηματιών.

Αυτή την πολιτική πληρώνουν και οι εργαζόμενοι στο χώρο της Υγείας μέσα από τη διαρκή επιδείνωση των εργασιακών τους σχέσεων, αλλά και συνολικά ο εργαζόμενος λαός με την υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών Υγείας και την υποχρέωσή του να πληρώνει - άμεσα, αλλά και έμμεσα μέσω των ασφαλιστικών ταμείων - για υπηρεσίες που θα έπρεπε να του παρέχονται δωρεάν.

Σε «έμφραγμα» έχουν οδηγηθεί τα δημόσια νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης. Σε «Θεαγένειο», «Παπαγεωργίου», ΑΧΕΠΑ, «Γ. Παπανικολάου», «Ιπποκράτειο», «Αγιο Παύλο», «Παναγία», παντού ίδια η κατάσταση, με μικρές διαφοροποιήσεις. Πολλά τμήματά τους υπολειτουργούν λόγω της συνεχούς υποχρηματοδότησης του τομέα της Υγείας, των περικοπών και της μεγάλης έλλειψης ιατρικού, νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού. Ως προς το τελευταίο, που δείχνει και το πόσο κρίσιμη είναι η κατάσταση, αναφέρεται ότι υπάρχουν 3.500 νοσηλευτές, ενώ χρειάζονται οι διπλάσιοι. Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να πάρουν τις νόμιμες άδειές τους και στην πραγματικότητα τα νοσοκομεία δουλεύουν πάντα με προσωπικό ασφαλείας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι παθολογικές κλινικές, τα χειρουργεία και οι μονάδες εντατικής θεραπείας. Επίσης, μεγάλες είναι οι ελλείψεις σε ιατρικό και βοηθητικό προσωπικό.

Μάλιστα, φέτος, τα νοσηλευτικά ιδρύματα θα επιβαρυνθούν ακόμη περισσότερο, αφού εκτιμάται ότι εκατοντάδες νοσηλευτές, εξαιτίας του προβλήματος που προκαλείται με το Ασφαλιστικό, υποβάλλουν αιτήσεις για να συνταξιοδοτηθούν, έτσι ώστε να μη χάσουν τα δικαιώματά τους. Το γεγονός αυτό βέβαια σημαίνει νέα κενά στα νοσοκομεία.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης (ΕΝΙΘ), υπάρχουν νοσοκομεία με παλιά υλικοτεχνική υποδομή (αξονικός τομογράφος, μαγνητικός, πυρηνική ιατρική), που συχνά εμφανίζουν βλάβες, η αναμονή για ειδικές εξετάσεις φτάνει τους 4 μήνες, στις καρδιοχειρουργικές κλινικές γίνονται λιγότερες επεμβάσεις, λείπουν αγγειογράφοι και αιμοδυναμικά εργαστήρια. Στο Νοσοκομείο «Παπανικολάου» λειτουργεί η Πανεπιστημιακή Πνευμονολογική Κλινική του ΑΠΘ με προσωπικό ασφαλείας λόγω της μεγάλης έλλειψης προσωπικού.

Ιδιαίτερα σοβαρή είναι η κατάσταση στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας των νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης, όπου η έλλειψη κλινών μπορεί να αποβεί μοιραία για κάποιους ασθενείς. Σημειώνεται ότι στη Βόρεια Ελλάδα υπάρχουν μόνο 96 κλίνες ΜΕΘ - από τις 125 θεσμοθετημένες - με αναλογία ενός νοσηλευτή προς 4 ασθενείς. Τα βράδια, μάλιστα, ένας νοσηλευτής καλείται να εξυπηρετήσει ακόμη και 5 ασθενείς.

Σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές, θα πρέπει τα κρεβάτια ΜΕΘ να είναι το 10% των κλινών των νοσοκομείων. Ομως, για παράδειγμα, το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης, ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας, με 1.000 κλίνες, διαθέτει ΜΕΘ με 10 κλίνες, από τις οποίες μόνο οι 7 λειτουργούν λόγω της σοβαρής έλλειψης προσωπικού! Στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου «Παπαγεωργίου» από τους 45 εργαζόμενους έμειναν 33 και θα χαθούν κι άλλα δύο κρεβάτια, διότι αποχωρούν δυο-τρεις νοσηλευτές, ενώ ακόμη δεν έχει εγκριθεί ο νέος οργανισμός του νοσοκομείου. Στο «Παπανικολάου» μειώθηκαν τα κρεβάτια στην Α΄ Μονάδα Εντατικής Θεραπείας λόγω της μεγάλης έλλειψης προσωπικού.

Οι νοσοκομειακοί γιατροί της Θεσσαλονίκης τους τελευταίους μήνες έχουν κινητοποιηθεί συχνά με αιτήματα την αύξηση των μισθών, τις προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στο ΕΣΥ, το διπλασιασμό των δαπανών για την Υγεία και τη βελτίωση της υποδομής των νοσοκομείων.

Οπως έχουν διακηρύξει, οι πολιτικές που ασκούνται 15 χρόνια τώρα στο χώρο της Δημόσιας Υγείας, κόβουν πόρους γι' αυτήν, για την περίθαλψη. Το αποτέλεσμα είναι νοσοκομεία χωρίς επαρκές προσωπικό, Κέντρα Υγείας που μαραζώνουν στην επαρχία χωρίς στελέχωση, ανυπαρξία Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις πόλεις, ΕΚΑΒ, Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών και Μονάδες Εντατικής Θεραπείας στα νοσοκομεία που οι ανεπάρκειές τους σε προσωπικό και πόρους στοιχίζουν σε ανθρώπινες ζωές.

Επίσης, το ΠΑΜΕ Υγειονομικών καταγγέλλει ότι ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας γιγαντώνεται παρασιτώντας σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων, παίρνοντας ανάσα από τη συνεχή υποβάθμιση του ΕΣΥ. Επίσης, με τις ΣΔΙΤ εκχωρείται στους ιδιώτες και στο μεγάλο κεφάλαιο το φιλέτο της περιουσίας των νοσηλευτηρίων, κτίρια και χρήσεις γης, χωρίς ένα ευρώ να κατευθύνεται στις δημόσιες επενδύσεις. Χαρακτηριστικά αναφέρεται η περίπτωση του Δημόσιου Κέντρου Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης (ΔΚΦΙΑ) στη Θεσσαλονίκη, που παραμένει γιαπί για πάνω από 24 χρόνια. Τώρα προγραμματίζεται η δημιουργία Κέντρου Αποκατάστασης στο Αιγίνιο Πιερίας με το σύστημα των ΣΔΙΤ.

Ακόμη, το ΠΑΜΕ Υγειονομικών με σειρά κινητοποιήσεων διεκδικεί δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, να σταματήσει η ανάθεση διαφόρων υπηρεσιών των νοσοκομείων σε εργολάβους και άμεσα να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα.

Καθημερινά στοιχίζει τη ζωή ασθενών, που χρειάζονται επειγόντως τις πρώτες βοήθειες, η καθυστέρηση έλευσης των ασθενοφόρων ή των κινητών μονάδων, καθώς κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν έχει ληφθεί για την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου δικτύου μέσω ΕΚΑΒ. Τα ανεπαρκή σε αριθμό ασθενοφόρα δεν είναι διασκορπισμένα στις συνοικίες των πόλεων, ώστε να καταφθάνουν με τις κινητές μονάδες ταχύτατα στα επείγοντα περιστατικά. Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι η έγκαιρη μεταφορά στο νοσοκομείο που εφημερεύει - ενώ μπορεί να υπάρχει πλησιέστερα στον τόπο του συμβάντος κάποιο άλλο νοσοκομείο.

Οπως τονίζουν συχνά οι γιατροί, λείπει η πολιτική βούληση για να βελτιωθεί η κατάσταση στα θέματα της έγκαιρης επέμβασης στα επείγοντα περιστατικά, καθώς υπάρχουν συμφέροντα από τα ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές. Είναι χαρακτηριστικό ότι πληθαίνουν συνεχώς οι ιδιωτικές εταιρείες και στο χώρο αυτό.

Στη Θεσσαλονίκη συχνά άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους εξαιτίας του γεγονότος ότι όταν κλήθηκε ασθενοφόρο, αυτό άργησε είτε γιατί βρισκόταν εκείνη τη στιγμή σε μακρινή απόσταση από τον τόπο του συμβάντος είτε γιατί υπήρχε έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα. Ακόμη μπορεί το επείγον να μην αντιμετωπίστηκε σωστά γιατί δεν υπήρχε γιατρός στο ασθενοφόρο ή το κατάλληλα εκπαιδευμένο νοσηλευτικό προσωπικό ή δεν υπήρχε επαρκής εξοπλισμός.

Εάν λάβουμε υπόψη μας ότι, σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρ, αντιστοιχεί ένα ασθενοφόρο σε 25.000 κατοίκους, τότε στη Θεσσαλονίκη θα έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον 60 ασθενοφόρα. Η πόλη όμως διαθέτει μόνο το 1/3 από αυτά, ενώ μεγάλες είναι και οι ελλείψεις σε προσωπικό. Επισημαίνεται ότι υπάρχουν μόνο δύο ασθενοφόρα με γιατρό, ένα δυτικά κι ένα ανατολικά. Ακόμη ένας γιατρός βρίσκεται στο Κέντρο επειδή δεν υπάρχει άλλος και αναγκάζεται να δίνει οδηγίες στους διασώστες από τον ασύρματο για το πώς να αντιμετωπίσουν ένα δύσκολο περιστατικό.

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία για το χρόνο άφιξης των ασθενοφόρων στην Ελλάδα, για την έκβαση των περιστατικών (ποσοστό θνησιμότητας). Ακόμη δε λειτουργεί φορέας ή επιτροπή που θα εξετάζει τις καταγγελίες για το ΕΚΑΒ, για το αν έφθασαν τα πληρώματα έγκαιρα σε κάποιο περιστατικό και πώς το αντιμετώπισαν.