Για να μην ξεχνιέσαι, να ανάβεις πού και πού κανένα καντήλι σε χώματα που οι τάφοι δεν έχουν ονόματα. Κρατάς απ' το καλοκαίρι μερικές μέρες άδεια και ξεκινάς απ' την Κυρά Βγένα, περνάς στα Αραποκέφαλα, διασκελίζεσαι στη Νιάλα, από κει στον Κάμπο του Δεσπότη, ανέβα στον Κλέφτη, πετάξου μέχρι το Ταμπούρι, μάζεψε λουλούδια στο Κάμενικ, ακούμπατα στο 2520 και γύρνα πίσω απ' το Καϊμακτσαλάν με μια στάση στο Λιτόχωρο, έτσι για να θυμηθείς πως η δημοκρατία από και για τους εργάτες δεν κατοίκησε ποτέ στους ίδιους ναούς που ανάβουνε καντήλι οι αστοί..

Και να χορεύεις σέρβικο και τσάμικο και καλαματιανό και μπάλο και αϊβαλιώτικο. Ολα δικά μας είναι.

Μην ξεχνάς: Μπαρούτα τον έλεγαν έναν απ' αυτούς που έμειναν θρύλοι. Ολοι δικοί μας. Μόνο.