Το κτίριο του λιμανιού της Πάτρας κατέρρευσε. Το νοσοκομείο του Αγίου Αντρέα χτυπήθηκε. Τα δημαρχεία των πληγεισών περιοχών με εμφανή τα σημάδια από τον Εγκέλαδο. Τα 4 από τα 6 σχολεία μόνο στην Αμαλιάδα με σοβαρές ζημιές.

Αν αναφερόμαστε στα παραπάνω δημόσια κτίρια που επλήγησαν από τον προχτεσινό σεισμό, είναι για να καταδείξουμε το πραγματικό πρόβλημα. Και το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι αν και ζούμε σε μια χώρα με εντονότατο σεισμικό κίνδυνο, εντούτοις η πρόβλεψη σε επίπεδο αντισεισμικής θωράκισης είναι τουλάχιστον πλημμελής, ακόμα και για τα δημόσια κτίρια.

*

Οι σεισμολόγοι και οι μηχανικοί φωνάζουν: Η απόφαση για τον έλεγχο της αντισεισμικής θωράκισης των δημόσιων κτιρίων έχει μείνει στα χαρτιά. Από τα 80.000 δημόσια κτίρια της χώρας (σχολεία, νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες κλπ.) έχουν ελεγχθεί περίπου 4.000 (δηλαδή μόλις το 5%). Κι από αυτά, όμως, που ελέγχθηκαν, σε κανένα δεν έγιναν οι παρεμβάσεις που κρίθηκαν αναγκαίες!

Αν έτσι είναι τα πράγματα όσον αφορά τον προσεισμικό έλεγχο για τα δημόσια κτίρια, μπορεί να φανταστεί κανείς τι συμβαίνει από άποψη αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας με τα περίπου 4 εκατομμύρια κτίρια σε όλη την επικράτεια...

*

Επιβεβαιώθηκε και πάλι με δραματικό τρόπο ότι η Ελλάδα είναι μια αθωράκιστη χώρα από άποψη αντισεισμικής προστασίας. Κι αυτό δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο. Πρόκειται για κατεξοχήν πολιτικό φαινόμενο, για το οποίο υπάρχουν διαχρονικές πολιτικές ευθύνες. Το «πώς» και το «αν» αντιμετωπίζει ένα κράτος τις συνέπειες ενός σεισμού, το «πώς» και το «αν» παίρνει μέτρα πρόληψης αυτών των συνεπειών, είναι ζήτημα πολιτικών προτεραιοτήτων και ιεραρχήσεων.

*

Η Ελλάδα θεωρείται η πιο σεισμογενής περιοχή της Ευρώπης καθώς στη χώρα μας έχει εκτιμηθεί ότι εκλύεται το 50% της σεισμικής ενέργειας της Γηραιάς Ηπείρου. Τι κάνει και τι έχει κάνει το κράτος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για ένα ζήτημα που δεν παίρνει δεύτερη κουβέντα ότι αποτελεί ζήτημα ζωής ή θανάτου;

Τα στοιχεία είναι καταθλιπτικά:

• Πάνω από 50.000 υπολογίζονται στην Αθήνα οι οικογένειες που διαμένουν σε σπίτια τα οποία είχαν χαρακτηριστεί ακατάλληλα για χρήση ήδη από το σεισμό της Πάρνηθας. Μια δεκαετία σχεδόν από τότε κανείς δεν μπορεί να πιστοποιήσει ποια κτίρια και πώς επισκευάστηκαν, μετά το σεισμό του '99.
• Στη Θεσσαλονίκη, το 2001 ελέγχθηκαν 380 δημόσια κτίρια και προέκυψε ότι είχαν πρόβλημα θωράκισης τα 200! Αντί να ληφθούν μέτρα, εκείνο που έγινε ήταν να κατέβουν τα στάνταρ του αντισεισμικού ελέγχου ώστε να μειωθούν τα αρνητικά αποτελέσματα των ελέγχων. Επίσης, σύμφωνα με την έρευνα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, σε 167 σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, το 80% βαθμολογήθηκαν κάτω από το μισό της κλίμακας βαθμολογίας όσον αφορά στην αντισεισμική τους θωράκιση. Μάλιστα, 48% από αυτά βαθμολογήθηκαν στην κλίμακα από 0 έως 5,5 με βαθμό κάτω από το 1 και το 18% με βαθμό κάτω από 0!
• Στην Πάτρα, σύμφωνα με έρευνα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, εκατοντάδες κτίρια σχολείων και δημόσιων υπηρεσιών είναι επικίνδυνα, αφού δεν έχουν αποκατασταθεί επαρκώς από τους σεισμούς του 1993 και του 1995.

Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Οτι πολλές από τις καταστροφές σε Ηλεία και Αχαΐα θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Με μια προϋπόθεση: Οτι οι κυβερνήσεις και το κράτος - που θεωρητικά λειτουργούν έχοντας ως μέλημα την προστασία του πληθυσμού που διαβιοί και πέραν του Ψυχικού, της Φιλοθέης ή της Εκάλης - δε θα ήταν οι κυβερνήσεις και το κράτος της «Φαράν», της «Ρικομέξ» και του «Σαμίνα».