Γιατί θα έβλεπε κάποιος τα... Ενδύματα; Σίγουρα για το σουρεαλισμό τους! Για τη θαυμάσια φωτογραφία τους. Για το «αποστασιοποιημένο» παίξιμο των ηθοποιών τους. Αλλά και για το «θανατερό» χιούμορ τους.

Μια μικρή κοινωνία, μια δανέζικη μικρή κοινότητα, από απροσεξία, από τις αλλαγές που έχουν επέλθει στην κοινωνία, από πολλές και διάφορες αιτίες, έχει διασπαστεί. Η συνοχή της, η αλληλεγγύη, η αγάπη μεταξύ των μελών της έχουν πάει περίπατο! Οι άνθρωποι ζούνε μέσα στη μιζέρια και την γκρίνια.

Ενα τυχαίο γεγονός, όμως, ήρθε και θα ανατρέψει όλη αυτή τη θλιμμένη και αντικοινωνική κατάσταση. Κάποια μέρα, τελείως αναπάντεχα και αδικαιολόγητα λογικά, στους δρόμους του χωριού κάνει την εμφάνισή του ένας γυμνός άντρας! Αυτή η παρουσία, αυτή η οπτασία, η οποία ήρθε και μετά χάθηκε, στάθηκε η αφορμή η μικρή κοινωνία να ξαναδεί και να ξαναβρεί τον εαυτό της. Οι κάτοικοι της μικρής κοινότητας αναζητώντας την ταυτότητα του γυμνού άντρα, σιγά σιγά βρίσκουν τη δική τους χαμένη ταυτότητα. Βρίσκουν, τελικά, και το γυμνό άντρα. Ο οποίος ενήργησε σαν τον ήρωα του Σαμαράκη, που πέταξε πέτρες για να αφυπνίσει τα Φάρσαλα!

Δειλά στην αρχή, πιο γρήγορα στη συνέχεια, οι παλιές καλές μέρες θα επιστρέψουν. Οι άνθρωποι αρχίζουν να χαμογελούν, να ερωτεύονται, να βοηθάει ο ένας τον άλλον. Μικρή, τρυφερή, ηθικοπλαστική ταινία, η οποία δε σε κάνει μεγαλύτερο και ψηλότερο, αλλά δε σε βλάφτει κιόλας!

Παίζουν: Λαρς Κάλουντ, Μπόντιλ Γιόργκενσεν, Αν Ελεονόρα, Πίτερ Γκάντζλερ.