Τι χειμώνας και αυτός φέτος! Από τον περασμένο Νοέμβρη μάς πήγαινε σέρνοντας. Τη μια το υπουργείο Πολιτισμού και οι αυτοκτονίες. Την άλλη ο Κουκοδήμος, την τρίτη ο Τατούλης. Ενδιαμέσως, και πάντα στην πρώτη γραμμή, ο Μανώλης. Για να μην προσθέσουμε και την περίπτωση του διοικητή του ΙΚΑ. Κομπίνα ήταν ή έρωτας; Στο μεταξύ, ενώ ο κόσμος είχε στραμμένο το ενδιαφέρον του στις πρώτες σελίδες και μάθαινε με κάθε λεπτομέρεια για την Τσέκου, εκποιήθηκε και το τελευταίο κομμάτι του ΟΤΕ. Αλήθεια, πώς σας φάνηκε το τραγουδιστικό ρεσιτάλ του εργατολόγου έξω από τον Κορυδαλλό; Είχε την ίδια τρέλα, νομίζω, με αυτή του νομάρχη της Θεσσαλονίκης. (Ο τελευταίος, βέβαια, τραγουδάει καλύτερα. Επίσης, δεν κάνει τόσες γκριμάτσες).

Δε θέλω ούτε να θυμάμαι την υπόθεση της «Ζήμενς». Εγώ την πέρασα στην πίσω μεριά του μυαλού μου. Καλό θα είναι να κάνετε το ίδιο και εσείς! Μόλις έσκασαν μύτη οι εξαγορές, άρχισαν να τρέμουν τα ποδάρια μου. Θυμάστε τι γινότανε τις πρώτες μέρες. Κάθε ώρα έσκαγε και από ένα όνομα. Προς στιγμή είχα αρχίσει να πιστεύω πως θα βούλιαζε η Δημοκρατία μας. Τα σκάνδαλα, όπως τα αδέσποτα φίδια, όπως τα κολοβά φίδια, είχαν αρχίσει να ζώνουν το Κοινοβούλιο. Ετρεμα στην ιδέα να μπούνε μέσα και να αρπάξουν από το λαιμό όλα τα πρώτα ονόματα. Ωρες είναι, έλεγα, να βουτήξουν τον Παπανδρέου, αλλά και αυτόν ακόμα τον πρωθυπουργό.

Είναι ανακουφιστικό να βλέπεις τον τόπο σου μετά από μια μεγάλη περιπέτεια να επανέρχεται στα ίσια του! Είναι παρήγορο για το μέλλον της πατρίδας μας να βλέπεις ολόκληρο το σύστημα, νομοθετικό και εκτελεστικό, να μιμείται τη γάτα. Να βλέπεις να σκεπάζονται τα σκατά και να αλλάζει μυρουδιά η βρώμα. Τα παλιά σκάνδαλα πέρασαν χωρίς να ανοίξει ούτε μύτη! Το ίδιο θα συμβεί και με τα καινούρια. Κανένας δεν πρόκειται να πλήξει!

Ουδέν μεμπτό, δήλωσε ο εισαγγελέας! Και για να το λέει, έτσι θα είναι! Αυτό σημαίνει αστική δημοκρατία. Βλέπεις κάποιον να αδειάζει τα δημόσια ταμεία, να ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία, να παίρνει μίζες, να εξαγοράζει και εξαγοράζεται και εσύ παριστάνεις τη γάτα! Λίγη άμμο πάνω από την απάτη, λίγη συκοφαντία, λίγος αποπροσανατολισμός, ένα-δυο μαζοχιστικά dvd και ο χορός καλά κρατεί. Ευτυχώς που υπάρχουν τα βαγόνια που οργίζονται. Τα βαγόνια που θυμώνουν! Τα βαγόνια που δεν ακολουθούν το σημαδεμένο τρένο.