Μια φωτογραφία της Αλέκας Παπαρήγα διάλεξε η «Πανδώρα» του «Βήματος», για να αποτυπώσει χτες την παραληρηματική - πια - εξαλλοσύνη του αντικομμουνισμού της. Εβαλε την παρακάτω εμετική λεζάντα: «Ορισμός της Δημοκρατίας: Δημοκρατία είναι να μην εξαρτάται το αν θα περάσεις τα επόμενα τριάντα χρόνια στο κάτεργο από ένα βλέμμα όπως αυτό...». Προφανής ο συνειρμός στην ψυχολογία των αναγνωστών της, στην επέτειο αλλαγής της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας με την αστικοκοινοβουλευτική των μονοπωλίων. ΚΚΕ και λαϊκή εξουσία σημαίνει κάτεργο. Αλλά τι ξέρει, αλήθεια, η Πανδώρα από «κάτεργο»; Πού το έμαθε; Γιατί σ' αυτά ως τώρα μόνο κομμουνιστές και ριζοσπάστες λαϊκοί αγωνιστές έχουν κάνει, ακριβώς για τις ιδέες τους και την κοινωνικοπολιτική πάλη για την κατάργηση της παρασιτικής τάξης των αστών. Αυτή, η «Πανδώρα» δηλαδή, εκτός από τα σαλόνια στα οποία συναγελάζεται, τα «φτερά και τα πούπουλα» των καναπέδων και των μαξιλαριών της τι άλλο μπορεί να ξέρει; Αντε και να γράφει παραληρηματικά αντιΚΚΕ. Αυτό και να μην της το αναγνωρίζαμε φροντίζει η ίδια να το θυμίζει καθημερινά. Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο. Ομοιοί της (δε γνωρίζουμε αν και η ίδια), όπως και η εφημερίδα της που κυκλοφορούσε και στην περίοδο της ναζιστικής κατοχής στην Ελλάδα, τότε ήταν στα σαλόνια των Κουίσλιγκς και των Γερμανών. Το ίδιο και στην περίοδο των μετεμφυλιοπολεμικών καθεστώτων και της χούντας του Απρίλη 1967. Τότε που οι αγωνιστές ήταν στα ξερονήσια και στο κάτεργο. Μήπως την πιάσανε τίποτα περίεργες νοσταλγίες; Οσο για τη δική της δημοκρατία, είναι αυτή των εγκλημάτων όπως προχτές στο Πέραμα με τους οχτώ νεκρούς. Δηλαδή, η δημοκρατία των δολοφόνων εργατών πάνω στο μεροκάματο. Είναι φαίνεται το απεριτίφ τους το σκότωμα της ανθρώπινης ζωής των εργατών. Χαιρετίσματα «Πανδωρίτσα». Κι αν σας χαλάμε τα όνειρα του μαλακού σας ύπνου με φαντάσματα και εφιάλτες, δε φταίμε. Ετσι κι αλλιώς τα παράσιτα βρωμάνε από τη σαπίλα τους μέχρι να διαλυθούν στο βούρκο τους. Εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να απαλλάξουμε την κοινωνία απ' αυτό το βούρκο.