Τις επιμέρους πλευρές των προβλημάτων στον τομέα του τουρισμού ανέπτυξαν με τις παρεμβάσεις τους χτες οι βουλευτές του ΚΚΕ, παραθέτοντας συγκεκριμένα στοιχεία και παραδείγματα.

«H ραχοκοκαλιά του τουρισμού είναι οι εργαζόμενοι, είναι ο ιδρώτας και η δουλειά τους», τόνισε, στην παρέμβασή του, ο Γ. Μαυρίκος, επισημαίνοντας ότι «το 80% των εργαζομένων στον κλάδο είναι εποχικοί. Απ' αυτό το 80%, περίπου το μισό δουλεύει έξι μήνες το χρόνο και το άλλο μισό δουλεύει τέσσερις μήνες». Αναφερόμενος στις συνθήκες εργασίας, ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε πως «βασικό χαρακτηριστικό είναι η εντατικοποίηση της δουλειάς, ιδιαίτερα την περίοδο του καλοκαιριού, που δε λείπουν οι περιπτώσεις με λιποθυμίες, δε λείπουν οι περιπτώσεις - ίσα ίσα που αποτελούν κανόνα θα μπορούσαμε να πούμε - παραβίασης της εργατικής νομοθεσίας, αφού ούτε δίνονται ρεπό, ούτε γίνεται εφαρμογή του οκταώρου». Συνέχισε, λέγοντας ότι «ένα μεγάλο πρόβλημα για τον κλάδο του τουρισμού και του επισιτισμού αποτελούν οι νοικιασμένοι εργαζόμενοι, δηλαδή, οι συμβάσεις μιας μέρας, οι εργαζόμενοι δίχως ουσιαστικά δικαιώματα, που δίνονται στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις μέσα από τα δουλεμπορικά γραφεία». Τέλος, αναφέρθηκε στην «υπερεκμετάλλευση σε βάρος των μαθητών και των αποφοίτων των τουριστικών σχολών και των τουριστικών επαγγελμάτων, μαθητών και σπουδαστών και από το εσωτερικό και από το εξωτερικό. Τα στοιχεία είναι πολύ συγκεκριμένα, αφού από την Πολωνία, την Τσεχία, τη Λιθουανία, μέσω δουλεμπορικών γραφείων έρχονται μαθητές ή και απόφοιτοι τουριστικών σχολών απ' αυτές τις χώρες και δουλεύουν με 200 ευρώ με πρόσχημα την εκμάθηση, την εκπαίδευση στον κλάδο. Την ίδια τύχη έχουν και οι απόφοιτοι Ελληνες από ΙΕΚ και ΚΕΚ».

Στα υπερκέρδη των τουριστικών ομίλων σε αντίθεση με τους μισθούς πείνας των εργαζομένων στο χώρο του τουρισμού, αναφέρθηκε η Σοφία Καλαντίδου. Οπως είπε, «με την πολιτική που εφαρμόστηκε χρόνια τώρα στη χώρα μας από τα κόμματα του δικομματισμού, από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑΣΟΚ, μία πολιτική που έκανε την αναψυχή και την ξεκούραση αντικείμενο κερδοφορίας, διαπιστώνουμε ότι μετατράπηκε η χώρα μας σε παράδεισο μόνο για τα μονοπώλια. Απόδειξη αυτού του παραδείσου που χαίρονται, είναι τα τεράστια κέρδη που αποσπούν. Ενδεικτικό είναι ότι τα κέρδη τους το 2007 ήταν 51,3 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή μιλάμε για αύξηση περίπου 65%». Την ίδια στιγμή, επισήμανε ότι για τους εργαζόμενους «ο βασικός πρώτος μισθός είναι 615 ευρώ. Θα είναι θαύμα πραγματικά, αν συμβεί, να πάρουν αυτό το βασικό μισθό, κυρίως οι νέοι, όταν ξέρουμε πολύ καλά ότι χρησιμοποιούν ανθρώπους που κάνουν την πρακτική τους με 7 ευρώ και 8 ευρώ μεροκάματο, για ένα μεροκάματο που ξεπερνά τις δέκα ώρες δουλειάς». Χαρακτηριστικά σημείωσε πως «οι σερβιτόροι και οι σερβιτόρες που πρέπει να γνωρίζουν και τη γλώσσα του πελάτη, πάντα ευδιάθετοι και με χαμόγελο, πάντα όρθιοι με κιρσούς και φλεβίτη στα πόδια. Αυτοί αμείβονται με 1.003 ευρώ, εάν έχουν είκοσι χρόνια προϋπηρεσία, είναι παντρεμένοι, έχουν δουλέψει τρεις αργίες το μήνα και είναι απόφοιτοι της Σχολής».

«Τα τελευταία χρόνια έχουμε μία ραγδαία αύξηση του αριθμού των εργαζομένων που στερείται το δικαίωμα στις διακοπές», σημείωσε παρεμβαίνοντας ο Γιάννης Γκιόκας, τονίζοντας ότι «φτάνοντας εν έτει 2008 το 50% του ελληνικού λαού να μην κάνει ούτε μια μέρα διακοπές». Συνέχισε λέγοντας ότι «το 1997 ο αντίστοιχος αριθμός ήταν 35% και το 2002 39%. Από αυτούς, μόλις το 36% θα καταφέρει να πάει διακοπές πάνω από δέκα ημέρες, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που στερούνται επί της ουσίας αυτό το δικαίωμα αναφέρουν ότι αυτό γίνεται για οικονομικούς και επαγγελματικούς λόγους». Ο βουλευτής του ΚΚΕ πρόσθεσε: «Αν σε όλα αυτά συνυπολογιστούν οι διαδοχικές αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων στα πλοία, που μόνο για φέτος αυξήθηκαν από 8% έως 55%, αν σε όλα αυτά συνυπολογιστεί η εμπορευματοποίηση των ακτών και η παροχή υπηρεσιών με υψηλό αντίτιμο, τότε γίνεται αντιληπτό ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία, κυρίως της νεολαίας, οι διακοπές έχουν γίνει πολυτέλεια, πανάκριβο εμπόρευμα, προσιτό σε λίγους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη φυσική και την ηθική φθορά του εργαζόμενου». Ο Γ. Γκιόκας επισήμανε καταληκτικά πως «το δικαίωμα στην αναψυχή, το δικαίωμα στις διακοπές είναι αναφαίρετο δικαίωμα της λαϊκής οικογένειας, είναι αναφαίρετο δικαίωμα της νεολαίας. Με αυτήν την έννοια καλούμε τους εργαζόμενους, καλούμε τους νέους ανθρώπους να το διεκδικήσουν».

Στην κατάσταση που επικρατεί στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες εστίασε την ομιλία της η Διαμάντω Μανωλάκου. Οπως είπε: «Κυβέρνηση μαζί με τους εφοπλιστές αποφάσισαν αύξηση - φωτιά στα εισιτήρια της ακτοπλοΐας, που κυμαινόταν από 8% μέχρι 55%. Και δε φτάνει μόνο αυτό. Ταυτόχρονα, δίνονται επιδοτήσεις στο εφοπλιστικό κεφάλαιο που ξεπερνούν τα 70.000.000 ευρώ το χρόνο από τον Κρατικό Προϋπολογισμό». Θύμισε, παράλληλα, ότι «το 2001, όταν το ΠΑΣΟΚ προώθησε την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών στα πλαίσια της αντιλαϊκής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με τη σύμφωνη, βέβαια, γνώμη και της Νέας Δημοκρατίας και του Συνασπισμού, καλλιεργούσαν αυταπάτες και προπαγάνδιζαν ότι οι τιμές στα εισιτήρια θα μειωθούν και οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες θα βελτιωθούν».

Αναφερόμενη στις συνδέσεις με τα νησιά, η βουλευτής του ΚΚΕ σημείωσε: «Περιορίζετε την τουριστική επικοινωνία και τα προϊόντα τους -λόγω υψηλών μεταφορικών επιβαρύνονται ακόμη πιο πολύ, αφού δεν έχουν τακτικές φθηνές ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες - αλλά κρατάτε τα νησιά στην περιθωριοποίηση και απομόνωση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα Κύθηρα. Το μεταφορικό έργο μεταξύ Κυθήρων και Νεάπολης είναι περίπου 60% και δεν υπάρχει μόνιμη και σταθερή σύνδεση. Αυτήν τη διαδρομή εξυπηρετεί ένα πλοίο από τον Πειραιά ηλικίας πάνω από τριάντα ετών που επιδοτείται κάθε χρόνο με 2.500.000 περίπου ευρώ. Και όμως, υπήρξαν μέρες που δεν έκανε καθόλου δρομολόγια».

Στη λεγόμενη τουριστική «ανάπτυξη» των ορεινών όγκων αναφέρθηκε ο Αχιλλέας Κανταρτζής. Οπως τόνισε, σήμερα «ακούμε για μία ακόμα φορά να ανοίγει η συζήτηση για την ανάπτυξη του ορεινού όγκου και πραγματικά μπαίνει ένα ερώτημα: Για ποια ανάπτυξη γίνεται ο λόγος; Ποιος έχει να κερδίσει και τι θα κερδίσουν από αυτήν την ανάπτυξη οι κάτοικοι αυτών των περιοχών;». Συνέχισε λέγοντας πως «η συζήτηση επανέρχεται γιατί άλλαξαν οι συνθήκες. Σήμερα έχουν δημιουργηθεί προϋποθέσεις, ώστε ο ορεινός όγκος να αναδειχτεί η νέα κότα που γεννάει τα χρυσά αυγά. Αφού εκμεταλλεύτηκαν τις παραλίες, τα νησιά κλπ., τώρα έρχονται οι διάφοροι μεγαλοεπιχειρηματίες να αξιοποιήσουν τις διάφορες περιοχές που έχουν αποτελέσει και πόλο έλξης τα τελευταία χρόνια». Παράλληλα, πρόσθεσε πως «δε ρίχνουν τυχαία οι επιχειρηματίες το μεράκι τους στα δάση και στους ορεινούς όγκους. Δεν τους πήρε ξαφνικά ο πόνος για τις φυσικές ομορφιές, όλους εκείνους που δε διστάζουν είτε να ρυπαίνουν το περιβάλλον και δε διστάζουν πολύ περισσότερο μπροστά στην ανθρώπινη ζωή προκειμένου να αντλήσουν κέρδη. Αλλο πράγμα έχουν στο νου τους. Αξιοποιούν το έδαφος που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια με τους αποχαρακτηρισμούς δασικών εκτάσεων, με τους διάφορους νόμους που ψηφίστηκαν και επί Νέας Δημοκρατίας και επί ΠΑΣΟΚ». Στόχος είναι - επισήμανε ο Α. Κανταρτζής - «να μπορέσουν να βάλουν στο χέρι τους αυτό το φιλέτο».