Στη συγκέντρωση, που πραγματοποιείται στο μεγάλο ανοιχτό χώρο μπροστά από το παλιό Πανεπιστήμιο της Βόννης, συμμετέχουν 802 φιλειρηνικές, πολιτικές και θρησκευτικές οργανώσεις. Επίσης παρίσταται αμερικανική αντιπροσωπεία, με επικεφαλής τη χήρα του δολοφονηθέντος μαύρου ηγέτη Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Στη διαδήλωση συμμετέχουν και 60 βουλευτές του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και 18 του Φιλελεύθερου Κόμματος του Χανς Ντίτριχ Γκένσερ.
Στα πανό της συγκέντρωσης αναγράφονται συνθήματα όπως: «Οχι στην Ευρωσίμα», «Καλύτερα κόκκινοι παρά νεκροί», «Οχι χρήματα για τους πυρηνικούς πυραύλους». Αν και αρκετά πανό ζητούν τον πλήρη πυρηνικό αφοπλισμό και τη διάλυση και των δυο στρατιωτικών συνασπισμών, του ΝΑΤΟ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, στην εκδήλωση κυριαρχεί σαφώς ένα αντιαμερικανικό, αντιΝΑΤΟικό πνεύμα.
Η διαδήλωση της 10ης Οκτώβρη δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Αποτελεί το κορύφωμα της δράσης του φιλειρηνικού κινήματος στη Δυτική Γερμανία, το οποίο αναπτύσσεται ραγδαία από τα τέλη του 1979.
Ομως, δεν είναι μόνο οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις στη Γερμανία. Στις 24 Οκτώβρη πραγματοποιείται στο Λονδίνο η μεγαλύτερη φιλειρηνική διαδήλωση της τελευταίας εικοσαετίας. Πάνω από 150.000 άτομα συμμετέχουν σε πορεία προς το Χάιντ Παρκ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εγκατάσταση πυρηνικών πυραύλων Κρουζ στο βρετανικό έδαφος. Στις 22 Νοέμβρη πάνω από 100.000 διαδηλωτές ξεχύνονται στους δρόμους του Αμστερνταμ, σε μια μαζική πορεία, με αίτημα την απομάκρυνση όλων των πυρηνικών όπλων από την Ευρώπη.
Οι μαζικές αντιπυρηνικές διαδηλώσεις σε όλη την Ευρώπη επηρεάζουν το διεθνές πολιτικό σκηνικό.