Ο προσανατολισμός και η επίμονη σταθερή προσπάθεια των ταξικών σωματείων για τη συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα και Σωματειακών Επιτροπών μέσα σε κάθε τόπο δουλειάς, φέρνει σημαντικά αποτελέσματα για το ταξικό κίνημα. Η εμπειρία που συγκεντρώνεται μέχρι σήμερα από τη δράση των Επιτροπών επιβεβαιώνει ότι η συμβολή τους στη συσπείρωση των εργαζομένων στα ταξικά τους σωματεία, στην ανάπτυξη και αποφασιστική ενίσχυση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, είναι καθοριστική. Κυρίως, στους κλάδους και τους τόπους δουλειάς όπου η συνδικαλιστική οργάνωση παραμένει ακόμα σε χαμηλά επίπεδα, ή οι δυνάμεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού έχουν επιβάλει την απόλυτη συναίνεση με την εργοδοσία, θέλοντας να τραβήξουν στον ίδιο δρόμο και τους εργαζόμενους. Ενα μικρό δείγμα αυτής της δύσκολης και ιδιαίτερα σημαντικής προσπάθειας, με αναφορές στο περιεχόμενο, στη δράση και στα αποτελέσματα από τη λειτουργία των Επιτροπών, παρουσιάζει σήμερα ο «Ρ».

Μόλις ένα μήνα ζωής μετρά η Επιτροπή Αγώνα (για πρώτη φορά) που στήθηκε στην επιχείρηση «Κοσμοκάρ ΑΕ», (γενικός αντιπρόσωπος των εταιρειών αυτοκινήτων «Volkswagen», «Audi» στην Ελλάδα). Οπως μας είπε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Χαρβαλιάς, εργαζόμενος στην «Κοσμοκάρ», μέλος της Επιτροπής και μέλος της διοίκησης του κλαδικού σωματείου των ιδιωτικών υπαλλήλων, «η νέα διοίκηση του κλαδικού σωματείου, μετά τις πρόσφατες εκλογές, έθεσε σαν πρωταρχικό στόχο την ίδρυση Επιτροπών Αγώνα μέσα στους χώρους δουλειάς». Αυτό γιατί, όπως είπε, στόχος της διοίκησης είναι να «βάλει πόδια» το σωματείο σε όσο το δυνατόν περισσότερους χώρους δουλειάς. Ετσι, ξεπερνώντας σημαντικά εμπόδια, στα τέλη του περασμένου Οκτώβρη στήθηκε η Επιτροπή.

Ο συνδικαλιστής υπογράμμισε ότι πρώτος στόχος της Επιτροπής είναι να γνωρίσουν οι εργαζόμενοι τις θέσεις και να έρθουν σε επαφή με τη δράση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Να έρθουν σε επαφή με το σωματείο τους, να ενημερωθούν για όσα έχουν επιβάλει σε βάρος των δικαιωμάτων τους οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και για όσα ακόμα τους ετοιμάζουν. Η επιτροπή δίνει καθημερινά τη μάχη, μέσα στο χώρο δουλειάς, της ενημέρωσης, της συζήτησης.

«Αλλωστε, αυτό είναι και η Επιτροπή: Τα μάτια και τα πόδια του σωματείου, η προέκτασή του μέσα στο χώρο δουλειάς», σημείωσε. Η δημιουργία της Επιτροπής ήταν ανάγκη των ίδιων των εργαζομένων, καθώς καθημερινά εκφράζουν την ανασφάλειά τους για το αύριο. Για παράδειγμα, υπάρχουν εργάτες που δουλεύουν στην επιχείρηση πάνω από 20 χρόνια και ο μισθός τους δεν ξεπερνά τα 1.000 ευρώ. Αυτό το ανελέητο χτύπημα του εισοδήματός τους, τους έχει αγανακτήσει. Αρχίζουν και αντιδρούν τόσο με τις συμβάσεις που υπογράφουν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστές ηγεσίες, όσο και με τη γενικότερη επίθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη και σε όλα τα επίπεδα.

Ταυτόχρονα, όπως είπε ο συνδικαλιστής, καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι και με τα ιδιαίτερα προβλήματα στο χώρο δουλειάς τους. Διαφαίνεται η προσπάθεια από πλευράς διεύθυνσης να υπερεντατικοποιήσει την εργασία, βάζει ζητήματα αποδοτικότητας και αξιολόγησης. Ολα αυτά έχουν αρχίσει και ανησυχούν τους εργαζόμενους που ψάχνουν να βρουν διέξοδο.

Παρά το γεγονός ότι η Επιτροπή είναι ακόμα στα «σπάργανα», όπως σημειώνει ο συνδικαλιστής, υπάρχουν μετρήσιμα βήματα από τη δράση της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συμμετοχή εργαζομένων από την επιχείρηση στο συλλαλητήριο που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ, την περασμένη Πέμπτη. Αρκετοί εργαζόμενοι μέρα με τη μέρα αρχίζουν να προσεγγίζουν την Επιτροπή, να εκφράζουν τους προβληματισμούς τους, σε μια προοπτική να δραστηριοποιηθούν πιο ενεργά.

Στα μετρήσιμα βήματα περιλαμβάνονται και οι εγγραφές στο κλαδικό σωματείο. «Υπάρχει φόβος στους εργαζόμενους», λέει χαρακτηριστικά ο συνδικαλιστής. «Για παράδειγμα, συνεχίζει, υπάρχει κόσμος που μας φέρνει στα κρυφά συμπληρωμένη την αίτηση εγγραφής για το σωματείο και ζητά να μη μαθευτεί. Για μας αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα και καθημερινά δίνουμε τη μάχη, ώστε να αντιληφθούν οι εργαζόμενοι την τεράστια δύναμή τους και να συσπειρωθούν στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα».

Εναν περίπου χρόνο σημαντικής δράσης μετρά η Επιτροπή Αγώνα που στήθηκε με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων στο χώρο των εταιρειών διαφημιστικών φυλλαδίων. Παρά τις τεράστιες δυσκολίες, ήδη η Επιτροπή μετρά βήματα στη συσπείρωση των εργαζομένων. Γι' αυτήν την προσπάθεια, αλλά και για τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε αυτές τις εταιρείες, μας μίλησε ο Θεόφιλος Εξηντάρης, μέλος της Επιτροπής.

Οι πρώτες κινήσεις της Επιτροπής ήταν οι μαζικές εξορμήσεις στο χώρο δουλειάς, στην κατεύθυνση της ενημέρωσης των εργαζομένων τόσο για την ύπαρξη της Επιτροπής, όσο και για τα δικαιώματά τους απέναντι στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Οπως χαρακτηριστικά μας είπε ο Θεόφιλος, είναι ιδιαίτερες οι δυσκολίες σε αυτές τις εταιρείες, καθώς πρόκειται για περιστασιακή απασχόληση. Οι εργαζόμενοι ανακυκλώνονται διαρκώς, γεγονός που δημιουργεί επιπρόσθετες δυσκολίες στη δράση της Επιτροπής. Στη διανομή φυλλαδίων, όπως περιέγραψε, δουλεύουν κυρίως φοιτητές που προσπαθούν να βγάλουν επιπλέον κάποια χρήματα για να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Δουλεύουν αλλοδαποί εργάτες, ακόμα και συνταξιούχοι που προσπαθούν να ενισχύσουν το πενιχρό τους εισόδημα.

Τα προβλήματα τεράστια. Οι εργαζόμενοι στη διανομή φυλλαδίων δεν έχουν Ασφάλιση. Μάλιστα, πρόκειται για μια ιδιαίτερα δύσκολη δουλειά και επικίνδυνη, καθώς οι εργαζόμενοι στήνονται στους δρόμους κάτω από αντίξοες και επικίνδυνες κάθε φορά συνθήκες. Επίσης, οι επιχειρήσεις πληρώνουν καταρχήν με την ώρα και όσο και όποτε θέλουν.

Στόχος της Επιτροπής, λέει ο Θεόφιλος, είναι να ενημερώσει τους εργαζόμενους για τα δικαιώματά τους. Να συσπειρώσει αυτούς τους εργαζόμενους στο σωματείο, στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, «γιατί εκεί θεωρούμε ότι βρίσκεται η διέξοδος και για τον φοιτητή, και για τον μετανάστη, και για τον συνταξιούχο, τόσο για τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά στη δουλειά τους, όσο και τα γενικότερα». Παρά τις τεράστιες και υπαρκτές δυσκολίες, η Επιτροπή μέχρι σήμερα μετρά αποτελέσματα καταρχήν στο γεγονός ότι η δράση της βρίσκει θετική ανταπόκριση στους εργαζόμενους. Μάλιστα, όπως ανέφερε, στην τελευταία γενική συνέλευση του σωματείου, συμμετείχαν εργαζόμενοι από αυτές τις εταιρείες.

Η επιφυλακτικότητα με την οποία αντιμετώπισαν αρχικά οι εργαζόμενοι στο ξενοδοχείο «Σοφιτέλ» την Επιτροπή Αγώνα, όχι μόνο έχει αρχίσει να εγκαταλείπεται, αλλά σήμερα, αποκρυστάλλωμα όλης αυτής της προσπάθειας και δράσης των 3,5 χρόνων, είναι να «παίρνει σάρκα και οστά» ο στόχος για τη δημιουργία επιχειρησιακού σωματείου.

Τα προβλήματα στο ξενοδοχείο ήταν αρκετά, μας λέει η Αγγελική, αλλά δεν ήξεραν οι εργαζόμενοι πώς να τα αντιμετωπίσουν. Ετσι «απευθυνθήκαμε στο ΠΑΜΕ και στο συνδικάτο», λέει χαρακτηριστικά, «για να μάθουμε τα δικαιώματά μας και να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα». Η βοήθεια και στήριξη, όπως λέει, του συνδικάτου ήταν αποφασιστική, και έτσι στήθηκε η Επιτροπή.

Η επιμονή των μελών της Επιτροπής αρχικά δειλά και στην πορεία πιο αποφασιστικά επέβαλε τη λύση σε αρκετά ζητήματα. Στην αρχή, όπως είπε η Αγγελική, κάναμε παρέμβαση στη διεύθυνση, λυνόταν το ζήτημα για ένα μήνα και ξανά πάλι τα ίδια. «Εμείς όμως εκεί με επιμονή, δεν κάναμε πίσω», λέει. Σήμερα, συνεχίζει, η διεύθυνση αναγκάστηκε να είναι και πιο προσεκτική και πιο διαλλακτική. Σε ό,τι αφορά τους ίδιους τους εργαζόμενους, η Αγγελική σημειώνει ότι υπήρχε φόβος και υπάρχει ακόμα. Ωστόσο, γίνονται σημαντικά βήματα. Για παράδειγμα, το τμήμα των καμαριέρων συσπειρώνεται στη συντριπτική του πλειοψηφία και συμμετέχει σχεδόν σε όλες τις κινητοποιήσεις που καλούν οι ταξικές δυνάμεις. Είναι χαρακτηριστικό, όπως λέει, ότι «το μεγάλο "μπαμ" έγινε με το Ασφαλιστικό, όπου υπήρξε μεγάλη και αποφασιστική συμμετοχή στις κινητοποιήσεις».

Η Επιτροπή προσπαθεί και απλώνει τη δουλειά της σε όλα τα τμήματα των εργαζομένων του ξενοδοχείου. «Το ΠΑΜΕ και το συνδικάτο μάς "άνοιξαν" τα μάτια, μας βοήθησαν αποφασιστικά και τώρα προχωράμε μπροστά, φτιάχνουμε σωματείο», κατέληξε.