Σε δύσκολες ιστορικές στιγμές, όπως είναι η σημερινή - και πότε δεν ήταν δύσκολες οι ιστορικές στιγμές, άλλωστε; - η Τέχνη δεν μπορεί να αποστασιοποιείται και, πολύ περισσότερο, να σφυρίζει αδιάφορα! Με εξαίρεση την ταινία της Αΐντα Μπέγκιτς, «Χιόνι», που, τέλος πάντων, προσπαθεί - και, έως ένα σημείο, πετυχαίνει - να μιλήσει για σύγχρονα προβλήματα, για την πατρίδα της, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, και το δύσκολο και αβέβαιο μέλλον της, και ίσως και με την αγγλική ταινία - με γερμανικό περιεχόμενο - του Στίβεν Ντάλντρι, «Σφραγισμένα Χείλη», που, έστω και με επικίνδυνο τρόπο, προσπαθεί, μέσα από ένα ερωτικό ρομάντζο, να φωτίσει τη ναζιστική και τη μεταναζιστική περίοδο, οι υπόλοιπες πέντε, παρακαλώ, ταινίες, η κάθε μια με τον τρόπο της, αγρόν ηγόραζαν.

Βέβαια, και η ιταλική ταινία του Αντρέα Μολαϊόλι, «Το Κορίτσι της Λίμνης», έχει το δικό της ενδιαφέρον! Αυτό, όμως, αφορά στη σκηνοθεσία και στις ερμηνείες και όχι στο θέμα (μια αστυνομική ιστορία, η οποία κάνει και κάποιες κοινωνικές νύξεις). Ενδιαφέρουσα είναι και η αμερικάνικη «AppaloosA», του Εντ Χάρις. Και αυτή μόνον για τη σκηνοθεσία της και τις ερμηνείες της! Το καουμπόικο θέμα της και, πάνω απ' όλα, η φιλία δυο αντρών και ο «λόγος τιμής» μεταξύ τους, ενώ είχε ψαχνό, έμεινε ...άψαχτο.

Για το γαλλικό φιλμ «Baby Love», του Βενσάν Γκαρέν, το οποίο γέμισε με αφίσες την Αθήνα, ισχύει η λαϊκή ρήση, «ο κόσμος καίγεται και το ...ομοφυλόφιλο ζευγάρι χτενίζεται»! Ο Μανού θέλει να κάνει παιδί και ο εραστής του δε θέλει! Μεγάλο πρόβλημα... Η αμερικάνικη κωμωδία «Ναι σε Ολα», του Πέιτον Ριντ, είχε τις προϋποθέσεις, αλλά δεν το προχώρησε! Ενας τύπος που η ζωή τον αντιμετώπισε αρνητικά, κάνοντας θεραπεία τής επιτίθεται θετικά (λέει Ναι σε όλες τις αναποδιές).

Η εβδομάδα κλείνει με την ενδιαφέρουσα «παιδική» ταινία του Φρέντι Μούρερ, «Vitus». Η μικρή ιστορία ενός παιδιού θαύματος (δυο θαυμάσιες ερμηνείες Τεό Γκεοργκίου - Μπρούνο Γκαντζ).