Η έννοια του «πράσινου τουρισμού» ταυτίζεται όλο και περισσότερο με αυτήν των «πράσινων αλόγων» κι ας προωθείται αυτήν την περίοδο από μια «γαλάζια» κυβέρνηση.

«Πράσινος τουρισμός» σημαίνει, για τους κυβερνώντες, η συνειδητή ωραιοποίηση μιας αυστηρά επιχειρηματικής δραστηριότητας που θα προκαλέσει σημαντικές ζημιές στο φυσικό περιβάλλον.

Μιλούν για «ήπια τουριστική ανάπτυξη», για «αγροτουριστικές μονάδες». Πρόσφατα η ΕΤΑ ΑΕ ανακοίνωσε ότι στην περιοχή του Καϊάφα - ενταγμένη στο δίκτυο προστασίας «ΝΑΤΟΥΡΑ» - θα φτιάξει «Οικολογικό Πάρκο Οικογενειακής Περιπέτειας».

Πρέπει να σταματήσει, επιτέλους, το «παραμύθι». Ακόμη και οι «ήπιες» (σε σχέση με ποιες;) τουριστικές δραστηριότητες απαιτούν τσιμέντο, φορτηγά και μπουλντόζες. Απαιτούν δρόμους που θα διασχίζουν ευαίσθητα οικοσυστήματα για να φτάνουν στον προορισμό τους τα αυτοκίνητα των επισκεπτών. Απαιτούν ικανό αριθμό πελατών για να είναι κερδοφόρες. Αυτό είναι το μοναδικό κριτήριο για την εξέλιξή τους.

Οι «πράσινες» επενδύσεις είναι πρώτα απ' όλα επενδύσεις. Νέα «φιλέτα» εκχωρούνται για μεγάλα ιδιωτικά τουριστικά έργα που λένε ότι σέβονται το περιβάλλον μόνο και μόνο επειδή «πουλάνε» φύση που τους χαρίστηκε για να βγάζουν κέρδη. Νέες δραστηριότητες αναπτύσσονται σε απάτητα σημεία της ελληνικής φύσης.

Αυτός είναι ο «πράσινος τουρισμός» τους. Ενας τρόπος να κονομήσεις από το περιβάλλον.