- Παράλληλα με τις εξελίξεις στο Αιγαίο υπάρχουν και αυτές που αφορούν στο Κυπριακό. Φαίνεται πως επαληθεύονται οι φόβοι για μια «λύση» τύπου συνομοσπονδίας. Ποια είναι η εκτίμησή σας για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί;

- Τόσο οι ελληνοτουρκικές σχέσεις όσο και το Κυπριακό εντάσσονται στη στρατηγική που δρομολογούν οι ιμπεριαλιστές για να ελέγξουν τους δρόμους του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Αυτοί οι δρόμοι περνάνε και από το Αιγαίο και από την Τουρκία. Ετσι, οι ΗΠΑ αλλά και η ΕΕ, ασκούν πιέσεις που αποσκοπούν στο να τα βρει η χώρα μας με την Τουρκία, έτσι ώστε στις γενικότερες ρυθμίσεις που θα προωθήσουν στην περιοχή, να δώσουν ένα ρόλο στην Τουρκία και στην Ελλάδα. Ουσιαστικά, οι δύο χώρες θα κληθούν να παίξουν το ρόλο του χωροφύλακα. Οι ΗΠΑ για να πετύχουν αυτό το σκοπό ασκούν μια πολιτική που τις ανέδειξε στην περιοχή σαν επικυρίαρχους και συγχρόνως επιδιαιτητές. Η Ελλάδα και η Τουρκία, προκειμένου να λύσουν τις όποιες αντιπαλότητές τους, θα απευθύνονται προς τις ΗΠΑ οι οποίες θα παίζουν και το ρόλο του διαιτητή, χωρίς όμως ποτέ να λύνουν οριστικά τα ζητήματα που θα υπάρχουν, γιατί μόνο έτσι θα μπορούν να ασκούν το ρόλο του επικυρίαρχου.

Σ' αυτή την προσπάθειά τους κατανοούν ότι ένα από τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν είναι οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας που επηρεάζονται καθοριστικά από το Κυπριακό. Ακριβώς και γι' αυτό το λόγο έχουν βάλει στις προτεραιότητές τους την επίλυσή του. Πρώτον, γιατί θέλουν να διευθετήσουν ένα χώρο στρατηγικής σημασίας, όπως είναι η Κύπρος, η οποία δεσπόζει στο χώρο της Μικρασίας και της Μέσης Ανατολής. Θέλουν να τον έχουν κάτω από τη δική τους κυριαρχία χωρίς να υπάρχουν κρίσεις. Ετσι έχουν μεθοδεύσει από καιρό μια λύση, που θα διχοτομεί το Νησί, με τις δυο πλευρές να είναι ενταγμένες μέσα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, είτε μέσα από τη δομή του ΝΑΤΟ είτε μέσα από τη δομή της ΕΕ.

- Οι πρόσφατες συνομιλίες κορυφής στη Ν. Υόρκη κινούνταν στην παραπάνω κατεύθυνση;

- Η τελευταία φάση αυτής της μεθόδευσης, αρχίζει με την απόφαση των «G8» και την 1250 του ΟΗΕ, στις οποίες γίνεται λόγος για συνομιλίες με ανοιχτή ημερήσια διάταξη, δηλαδή, οι δύο πλευρές να τα βάλουν «όλα στο τραπέζι» των συζητήσεων και οι συνομιλίες να πάρουν απλώς υπόψη τους τις αποφάσεις του ΟΗΕ και τις συμφωνίες κρυφής και όχι, όπως γινόταν μέχρι τότε, να στηρίζονται σ' αυτές.

Με αυτό τον τρόπο έδωσαν τη δυνατότητα στην τουρκοκυπριακή πλευρά να θέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων την αναγνώριση του τουρκοκυπριακού κράτους.

Στην αρχή της 4ης φάσης των συνομιλιών αυτό έγινε πιο καθαρό, τόσο με τη δήλωση του ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν όσο και με τα έγραφα Ντε Σότο που, σε συνδυασμό και τα δύο, ανοίγουν το δρόμο της αναγνώρισης του τουρκοκυπριακού κράτους και της συνομοσπονδίας.

- Ποιος ήταν ο ρόλος της ελληνικής κυβέρνησης στις συνομιλίες της Ν. Υόρκης;

- Η ελληνική κυβέρνηση εναρμονίστηκε στη Ν. Υόρκη με τις θέσεις των ΗΠΑ και της Αγγλίας που, σε συνδυασμό με τον ΓΓ του ΟΗΕ, πιέζουν την ελληνοκυπριακή πλευρά να συνεχίσει τις συνομιλίες, έστω και εάν ο Κόφι Ανάν δεν έπαιρνε πίσω με γραπτή δήλωση, την προηγούμενη τοποθέτησή του.

Σήμερα, πριν από την έναρξη της 5ης φάσης των εκ του σύνεγγυς συνομιλιών, η αρνητική αυτή εξέλιξη μπορεί να διορθωθεί, εφόσον ζητηθεί από τον ΓΓ του ΟΗΕ Κόφι Ανάν να κάνει νέα δήλωση, στη βάση που καθορίζουν οι αποφάσεις του ΟΗΕ και οι συμφωνίες κορυφής.

Ακόμα, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να κάνει γνωστό σε όλους πως δεν προτίθεται να νομιμοποιήσει τα αποτελέσματα της τουρκικής κατοχής στη βόρεια Κύπρο, με την αναγνώριση του τουρκοκυπριακού κράτους.