Τους πήρε ο πόνος, άραγε, για την ενότητα και την πορεία του ΚΚΕ; Οχι, βέβαια. Απλώς, τούς δόθηκε η ευκαιρία, να κάνουν μια ακόμη επίθεση, αναμασώντας όσα και σε άλλες, ανάλογες περιπτώσεις έχουν πει. Οσο καιρό ο Μ. Κωστόπουλος πορευόταν στη βάση των αρχών του ΚΚΕ και υπερασπιζόταν τις συλλογικές αποφάσεις του Κόμματος και την πολιτική του - ανεξάρτητα της όποιας προσωπικής γνώμης είχε γι' αυτή - ήταν ένας ακόμη «δογματικός και αγκιστρωμένος στο αραχνιασμένο παρελθόν κομμουνιστής». Τώρα, έχει την... τύχη, να γίνεται πρωτοσέλιδο και να τον υπερασπίζονται οι πάντες, από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο μέχρι τον Γρ. Φαράκο.

Αναμενόμενη, βέβαια, η εξέλιξη, της οποίας η βαθύτερη σημασία - δυστυχώς, για όσους εμπλέκονται σ' αυτή - είναι μία και μοναδική: Αναδείχνει την πάντα ζωντανή και μεγάλη αξία των αρχών και αξιών του Κόμματος, την ανάγκη υπεράσπισης και εφαρμογής τους, απ' όλους όσοι πραγματικά πονούν το ΚΚΕ, το κομμουνιστικό και το αριστερό κίνημα στη χώρα μας.