Από πρόσφατη κινητοποίηση του παλαιστινιακού λαού ενάντια στην ισραηλινή κατοχή

Το ΚΚΕ εκπροσώπησαν ο σ. Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ, υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και ο σ. Ηλίας Λέγγερης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων.

Τη Συνάντηση απασχόλησαν δύο σοβαρά διεθνή θέματα: 1. Το Παλαιστινιακό πρόβλημα και τρόποι αλληλεγγύης και παρέμβασης στις προσπάθειες επίλυσης του προβλήματος. 2. Η Παγκόσμια οικονομική κρίση, αιτίες και μέτρα αντιμετώπισης.

Τις εργασίες άνοιξε ο Ανδρος Κυπριανού, ΓΓ της ΚΕ του ΑΚΕΛ, ο οποίος αναφέρθηκε στις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό και στις προσπάθειες που καταβάλλει η κυπριακή κυβέρνηση, με επικεφαλής τον Πρόεδρο της χώρας, Δημήτρη Χριστόφια, για την επίλυση του ζητήματος, καθώς και στα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση της Κύπρου για την αντιμετώπιση της κρίσης, σημειώνοντας πως η Κύπρος είναι μέλος της ΕΕ και «σίγουρα υπάρχουν αρκετοί περιορισμοί στις πολιτικές που μπορεί να προωθήσει και να υλοποιήσει η κυβέρνηση».

Σε ό,τι αφορά το Παλαιστινιακό, εγκρίθηκε σχετικό ψήφισμα, στο οποίο τονίζεται πως «οι υπογράφοντες θεωρούν τις πολιτικές του Ισραήλ στα κατεχόμενα εδάφη ως επιθετικές και εναντίον της ειρήνης και θεωρούν την εκτεταμένη ισραηλινή εκστρατεία για την κατεδάφιση κατοικιών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ ως μια ρατσιστική πολιτική εθνοκάθαρσης που κλείνει όλες τις πόρτες και ευκαιρίες για μια δίκαιη και συνολική λύση στη Mέση Ανατολή».

Αξίζει να σημειωθεί πως η εκπρόσωπος του Κόμματος της Αριστεράς της Γερμανίας, της «ναυαρχίδας» του οπορτουνιστικού μορφώματος στην ΕΕ, του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), αρνήθηκε να υπογράψει το συγκεκριμένο ψήφισμα, υιοθετώντας τη γραμμή της εξίσωσης του θύματος με το θύτη, δηλαδή του κράτους του Ισραήλ και των Παλαιστινίων «τρομοκρατών».

Στο δεύτερο ζήτημα της οικονομικής κρίσης, η σχετική κοινή ανακοίνωση σημειώνει πως «η χρεοκοπία του νεοφιλελευθερισμού δεν αντιπροσωπεύει μόνο την αποτυχία μιας πολιτικής διαχείρισης του καπιταλισμού, αλλά την αποτυχία του ίδιου του καπιταλισμού, και με την πεποίθηση της υπεροχής των σοσιαλιστικών ιδανικών, τονίζουμε ότι η απάντηση στις προσδοκίες των λαών και των εργατών για χειραφέτηση μπορεί να βρεθεί μόνο σε ρήξη με την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου, σε ρήξη με τα ιμπεριαλιστικά μπλοκ και συμμαχίες και με βαθιές αλλαγές απελευθερωτικού και αντιμονοπωλιακού χαρακτήρα». Σημειώνεται πως η σημερινή κρίση είναι «μια βαθιά οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση μεγάλων διαστάσεων. Μια κρίση του καπιταλισμού, αδιαχώριστη από την ίδια τη φύση και τις αγεφύρωτες αντιθέσεις του» και πως «η σημερινή κρίση αποτελεί έκφραση μιας βαθύτερης κρίσης, εγγενούς στο καπιταλιστικό σύστημα, η οποία αναδείχνει τα ιστορικά του όρια και την ανάγκη της ανθρωπότητας να κινηθεί σε μια νέα ποιοτικά ανώτερη κοινωνία, τη σοσιαλιστική». Αναφέρεται ακόμη πως «οι μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις, ξεκινώντας από τους κυρίαρχους κύκλους των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, απεργάζονται μανιωδώς "λύσεις", με τους διεθνείς θεσμούς που είναι υπό την κυριαρχία τους - το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το ΝΑΤΟ κ.ά. - "λύσεις" που επιδιώκουν να σώσουν το σύστημα βραχυπρόθεσμα και να ενισχύσουν τους μηχανισμούς ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, "λύσεις" που αποτελούν σπέρματα νέων κρίσεων».

Υπογραμμίζεται πως «οι εργαζόμενοι και οι λαοί δε θα πρέπει να περιμένουν λύσεις στα σημερινά προβλήματά τους και τα αδιέξοδα ούτε από τις δεξιές συντηρητικές δυνάμεις, ούτε από τις σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, οι οποίες έχουν οξύνει αυτά τα προβλήματα μέσω των πολιτικών τους».

Οπως σημειώνεται στην κοινή ανακοίνωση: «Οι εργάτες και οι λαοί ενωμένοι μπορούν να καθορίσουν την πορεία των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων, να πιέσουν για να αποσπάσουν σημαντικές παραχωρήσεις από το μεγάλο κεφάλαιο προς όφελος των μαζών, να παρεμποδίσουν εξελίξεις στην κατεύθυνση του φασισμού και του πολέμου, και να ανοίξουν το δρόμο σε βαθιούς μετασχηματισμούς προοδευτικού ακόμα και επαναστατικού χαρακτήρα».