Ο αντικομμουνισμός, όπως ήταν αναμενόμενο, με την επένδυση που έγινε επάνω του μεταβάλλεται σε πολιτικό επιχείρημα, πολιτικό άλλοθι, πολιτική πρακτική.

Δεν είναι τυχαίο που αυτό γίνεται σε μια εποχή που ο καπιταλισμός βρίσκεται σε αμηχανία, μπροστά σε μια από τις αλλεπάλληλες - μεγάλου μεγέθους από ό,τι φαίνεται αυτή τη φορά - κρίσεις του. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που σπεύδουν να μεταβάλουν τον αντικομμουνισμό, σε στήριγμα πολιτικών πρωτοβουλιών, αργότερα πιθανότατα σε κόμματα, σε κινήματα, δεν ξέρω κι εγώ τι...

Να μην έχουμε καμία απορία πάνω σ' αυτό. Ο αντικομμουνισμός επιστρατεύεται αυτή τη στιγμή πολιτικά, για να χτυπήσει το λαϊκό κίνημα, για να χτυπήσει τους εργαζόμενους, σε καιρούς κρίσης. Για να προλάβει τη μετεξέλιξη αυτής της δυσαρέσκειας που υπάρχει από την ωμή εκμετάλλευση των ανθρώπων, σε πολιτικό κίνημα, σε μια πολιτική διεκδίκησης, σε πολιτική συγκρότησης της εργατικής τάξης και των άλλων κοινωνικών ομάδων που υποφέρουν, μέσα στον κόσμο στον οποίο ζούμε, στον καπιταλιστικό κόσμο.