Κυριακή 26 Απρίλη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009
Πατριδογνωμόνιο
Η δικτατορία των ειδικών

Η «ηθική» Δύση, τα πολυεθνικά τέρατα του παγκόσμιου κεφαλαίου που διαφέντεψαν την τελευταία Ολυμπιάδα στο Πεκίνο, όπως και τις προηγούμενες άλλωστε, είχε ξεκινήσει μια εκστρατεία που λίγοι θα θυμούνται: προκλήθηκε ένας διεθνής σάλος για την αντικατάσταση του μικρού άσχημου (;) κοριτσιού με την αγγελική φωνή στην τελετή έναρξης, από ένα άλλο που ήταν, λέει, ομορφότερο, κι ανοιγόκλεινε απλώς το στόμα του.

Τότε η Κίνα παρακαλώ, κι όχι ο χολιγουντιανής έμπνευσης και εργασίας σκηνοθέτης, είχε διεθνώς κατηγορηθεί για «εμφανισιακό ρατσισμό», χολιγουντιανή μεγαλομανία του ωραίου κλπ., κλπ. Το τι ακούστηκε δεν περιγράφεται και μήτε αξίζει και περισσότερο απ' αυτόν εδώ το χώρο της στήλης.

Η ίδια «ηθική» Δύση όμως, έρχεται ένα χρόνο λειψό μετά να... διαπράξει το ίδιο αδίκημα πάνω στη 47χρονη Σκοτσέζα με αγγελική φωνή που όμως, όπως επισημαίνει ανερυθρίαστα ο επίσημος μιντιακός λόγος, «καθόλου δεν ταιριάζει με την εξωτερική της εμφάνιση». Ηδη εκατομμύρια «κλικ» στο διαδίκτυο πλουτίζουν τους ειδικούς στη χειραγώγηση των μαζών. Επιπλέον μέσα σε μια εβδομάδα η καλικέλαηδη Σκοτσέζα άρχισε να αλλάζει εμφάνιση χάρη στις επεμβάσεις πρόθυμων εκμεταλλευτών χορηγών. Από δίπλα κι οι φιλάνθρωποι επιστήμονες της συμπεριφοράς που ανησυχούν όχι μήπως τρελαθεί η γυναίκα αλλά μήπως θαμπώσει η φωνή και το ήδη κατασκευασμένο και χρυσοτόκο «ίματζ» της, η εικόνα του ασχημόπαπου με το φυσικό ταλέντο της χαρισματικής φωνής. Η ιστορία θα άντεχε στην κριτική του κλασικού πυροτεχνήματος του προσοδοφόρου τηλεοπτικού κιτσαριού και μόνον, αν δεν λάμβανε τις διαστάσεις μιας κολοσσιαίας χειραγώγησης των μαζών.

Εδώ σύντροφοι παίζεται το παιχνίδι «ο κακός Μένγκελε είναι ερυθρός, ο καλός Μένγκελε είναι ο καπιταλιστικός». Η Σκοτσέζα κατακρεουργείται, βασανίζεται ως προσωπικότητα δημοσίως και διεθνώς, έτσι ώστε οι θεατές να εθιστούν στην ιδέα ενός συστήματος κατασκευής εικόνας στο επίπεδο των δυνατοτήτων του «θεού». Κοινώς πώς, δηλαδή, το κοινό πρέπει να αποδέχεται το χάρισμα μόνο στην αποδεκτή από την αγορά της εικόνας συσκευασία. Τη φωνή εθίζεται να την βλέπεις, όχι να την ακούς. Και την παραφωνία να μην την ακούς καν, επειδή δεν την βλέπεις στην όψη. Μιλάμε για τη χορήγηση γιγάντιων δόσεων παραισθησιογόνων της θεοποιημένης εικόνας, που στόχο έχουν τη χειραγώγηση της κριτικής ικανότητας των μαζών. Οι αυτόπτες μάρτυρες της επέμβασης των ειδικών, που μπορούν να φέρουν στα ίσα την όψη με τη φωνή, στα πρότυπα μιας εκφασισμένης πρακτικής εκδοχής της πλατωνικής σχέσης μορφής - ψυχής, θα καταστούν αργά ή γρήγορα ανίκανοι να αναλύουν την πραγματικότητα. Πολλώ μάλλον την κρίση που σοβεί και ευνοεί από καταβολής καπιταλισμού, τα θαύματα, τον τζόγο, τους ιδεολογικούς τσαρλατανισμούς και τη θυσία στο βωμό του άμεσου κέρδους κάθε φυσικού ταλέντου που μπορεί να έχει ο άνθρωπος όπου Γης.

Αυτό το επιστημονικοφανές παιχνίδι είναι τόσο επικίνδυνο όσο και η κινηματογραφική χολιγουντιανή εξιδανίκευση της καπιταλιστικής «ηθικής». Για δείτε το: στο ειδησεογραφικό Χόλιγουντ, κάθε μέρα ο αποτυχημένος καπιταλιστής αυτοκτονεί επειδή έχασε τα κέρδη του. Τον κομμουνιστή μόνο αν τον δολοφονήσεις τον ξεφορτώνεσαι, γιατί μπορεί να χάσει αλλά δεν θα αυτοκτονήσει!...

Σημασία έχει να μην ακουστεί αν δεν σου μοιάζει στο κυνήγι του κέρδους. Η δικτατορία των ειδικών της εικόνας έχει μακρά ιστορία και απαιτεί γερή πολιτική αντίσταση. Θα επανέλθουμε αναγκαστικά στο θέμα.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ