Η αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση που έστησε το ΠΑΣΟΚ με την κυβέρνηση όλη την προηγούμενη βδομάδα, με αφορμή την επιδείνωση του δημοσιονομικού ελλείμματος που ανήλθε στο 5% του ΑΕΠ και την αύξηση του δημόσιου χρέους που έφτασε στο 97,6% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας («Γιούροστατ»), ανέδειξε για πολλοστή φορά το παιχνίδι που παίζουν οι εταίροι του δικομματισμού στις πλάτες του λαού.

Το ΠΑΣΟΚ αμέσως μόλις δημοσιοποιήθηκαν τα στοιχεία έσπευσε μέσω της υπεύθυνης του τομέα Οικονομίας του να τα αποδώσει στην «κακοδιαχείριση» και τις «εσφαλμένες επιλογές» της κυβέρνησης, ενώ ο Γ. Παπανδρέου αναρωτήθηκε «πού πήγαν τα 80 δισ. ευρώ επιπλέον δημόσιο χρέος» που αύξησε από το 2004 η ΝΔ. Το σκηνικό, αν γυρίσουμε πέντε χρόνια πίσω είναι το ίδιο, μόνο που στο ρόλο του Γ. Παπανδρέου ήταν ο Κ. Καραμανλής που αρχικά κατηγορούσε το ΠΑΣΟΚ για «σπατάλες» και «ανικανότητα στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος» και στη συνέχεια κατέφυγε στην περιβόητη «δημοσιονομική απογραφή», για να ανακαλύψει τα πραγματικά δημόσια χρέη και ελλείμματα που του παρέδωσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Τι οδηγεί όμως τους εταίρους του δικομματισμού κάθε φορά που δημοσιοποιούνται τα συγκεκριμένα στοιχεία να αναλώνονται σε «κοκορομαχίες» γύρω από τις διαχειριστικές τους ικανότητες; Η κοινή πολιτική στρατηγική τους και η προσπάθεια συγκάλυψής της. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα στη χώρα δημιουργήθηκαν επειδή οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ενίσχυσαν και ενισχύουν μέσω των φοροαπαλλαγών και των κρατικών επιδοτήσεων το μεγάλο κεφάλαιο. Ετσι τα έξοδα του προϋπολογισμού αυξάνονται και τα έσοδά του μειώνονται, αφού, παρά τις μεγάλες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και το πάγωμα των μισθών των εργαζομένων που από κοινού ακολουθούν εδώ και δεκαετίες οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, οι συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις των κεφαλαιοκρατών για «ζεστό χρήμα» από τα κρατικά ταμεία, δεν μπορούν να ισοσκελίσουν τους προϋπολογισμούς και οδηγούν στην αύξηση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.

Αυτήν την πολιτική επιλογή, ο Γ. Παπανδρέου και όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τη γνωρίζουν πολύ καλά. Εξάλλου, την πενταετία 1999 - 2004 περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 73 δισ. ευρώ, αλλά τότε ο Γ. Παπανδρέου δεν αναρωτήθηκε πού πήγαν τα χρήματα; Ηταν χρήματα που δανείστηκε τότε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να καλύψει τις «τρύπες» και τα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού που είχαν δημιουργηθεί από τις συνεχόμενες μειώσεις των φορολογικών συντελεστών του μεγάλου κεφαλαίου και τις παχυλές επιδοτήσεις που έδιναν στους πολυεθνικούς ομίλους στο όνομα της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητάς» τους.

Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο ο Γ. Παπανδρέου, όσο και η Λούκα Κατσέλη έσπευσαν μετά την ανακοίνωση των στοιχείων της «Γιουροστάτ» να αποκλείσουν τη συμμετοχή των μεγάλων επιχειρήσεων και των τραπεζών, μέσω της αύξησης της φορολογίας των κερδών τους, στην προσπάθεια μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημόσιου χρέους. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε, όταν το ΠΑΣΟΚ ήδη από το 2004 στο κυβερνητικό του πρόγραμμα πρότεινε: «Τη μείωση του συντελεστή φορολογίας των ΑΕ και ΕΠΕ έως 30% με προοπτική το 25%»! Ενα στόχο που σήμερα έχει υλοποιήσει η κυβέρνηση της ΝΔ.

Αντίθετα, και παρά τις φραστικές κορόνες της Λ. Κατσέλη, η οποία σε κάθε δημόσια εμφάνισή της ισχυρίζεται ότι το ΠΑΣΟΚ «δε θα βάλει νέους φόρους στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα», ούτε θα επιλέξει να «επιβάλει έμμεσους φόρους» για την αντιμετώπιση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν τόλμησε ούτε φραστικά να καταγγείλει τα νέα φοροεισπρακτικά μέτρα που ετοιμάζεται να πάρει η κυβέρνηση, στηρίζοντας την καινούργια επιδρομή σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος. Εξάλλου, την ίδια πρακτική ακολουθούσαν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ που την περίοδο 2000 - 2004 αύξησαν τους έμμεσους φόρους κατά 23,5%!!

Τα δημοσιονομικά ελλείμματα, λοιπόν, δημιουργούνται επειδή ακριβώς οι κυβερνήσεις του δικομματισμού από τους κρατικούς προϋπολογισμούς ενισχύουν το κεφάλαιο. Τη συνέχιση αυτής της πολιτικής στηρίζει και σήμερα το ΠΑΣΟΚ μέσα από τις θέσεις και το πρόγραμμά του. Ειδικότερα, μέσα από το σχέδιό του και τις προτάσεις για την «έξοδο από την οικονομική κρίση» και την «πράσινη ανάπτυξη», το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε απόλυτη ταύτιση με την κυβέρνηση, προτείνει πολύπλευρες επιδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο με χρήματα που θα βγουν από τα κρατικά ταμεία και θα εκτινάξουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Συγκεκριμένα προτείνει:

-- Να μην αυξηθούν οι φορολογικοί συντελεστές για τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, που σήμερα βρίσκονται στο 25%.

-- Την παροχή νέων οικονομικών κινήτρων και φοροαπαλλαγών στους μεγαλοεπιχειρηματίες που θα επενδύσουν στην «πράσινη ανάπτυξη», μέσα «από μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος συμπεριλαμβανομένων και των επιδοτήσεων».

-- «Ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου και συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου».Τάσσεται δηλαδή υπέρ της ενίσχυσης των τραπεζών με τα 28 δισ. που θα βγουν από τα κρατικά ταμεία.

-- Τη δρομολόγηση νέων «έργων με συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ)» μέσω «ενός νέου ευνοϊκότερου καθεστώτος». Που θα σηματοδοτήσει την παροχή «ζεστού χρήματος» στους επιχειρηματίες από τον κρατικό προϋπολογισμό.

-- Την επιτάχυνση του «προγράμματος δημοσίων επενδύσεων», ώστε να τονωθούν οι τομείς της «πραγματικής οικονομίας». Πρόκειται για χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων που θα κατευθυνθούν στις τσέπες των μεγαλοκατασκευαστών.

--«Επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών των νέων έως 30 χρόνων για 4 χρόνια» και «νέα προγράμματα επιδοτούμενης επαγγελματικής εκπαίδευσης για επαγγελματική κατάρτιση νεοεισερχόμενων στην αγορά εργασίας». Προσφέρει φτηνό εργατικό δυναμικό στους επιχειρηματίες, μέσα από την προώθηση νέων ελαστικών μορφών απασχόλησης, τις οποίες θα χρηματοδοτήσει και θα επιδοτήσει το κράτος.

Την ίδια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ, με τις θέσεις και τις προτάσεις του για τη θέσπιση φοροαπαλλαγών στις επιχειρήσεις, την ενίσχυση των κρατικών επενδύσεων και την προώθηση των ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης, συνεχίζει την ταξική πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, διογκώνοντας τα δημόσια ελλείμματα, στέλνει τον αντιλαϊκό «λογαριασμό» στα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Το ΠΑΣΟΚ σε πλήρη ταύτιση με την κυβέρνηση, πειθαρχώντας στις υποδείξεις της ΕΕ και τους δείκτες του «Συμφώνου Σταθερότητας», συνηγορεί με την επιβολή μέτρων εισπρακτικού φορολογικού χαρακτήρα που επιβαρύνουν κυρίως τα λαϊκά στρώματα. Μπορεί ο Γ. Παπανδρέου και η Λ. Κατσέλη να υποστηρίζουν ότι έχουν διαφορετικό «φορολογικό σχέδιο και θα φορολογήσουν τους πλούσιους» και ότι στοχεύουν στον περιορισμό της «σπατάλης στο δημόσιο τομέα», αλλά επί της ουσίας προτείνουν:

• «Ολα τα εισοδήματα, από εργασία, από μερίσματα, από ενοίκια, από υπεραξίες, θα φορολογούνται με τον ίδιο τρόπο με βάση μια ενιαία φορολογική κλίμακα».Δηλαδή μισθωτοί και συνταξιούχοι να φορολογούνται με τον ίδιο «συντελεστή» (!!) με τους τραπεζίτες, τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές και τους εισοδηματίες...
• «Μείωση του φορολογικού συντελεστή στα κέρδη που μένουν στην επιχείρηση και επενδύονται παραγωγικά».Αναλαμβάνοντας σαφέστατη δέσμευση να φορολογήσουν με «χαμηλό συντελεστή» τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων, προκειμένου να ενισχύσει το κεφάλαιο και τη διαδικασία συγκεντροποίησής του.

Οσο για τα μέτρα περιορισμού των δημόσιων δαπανών που και πάλι θα βαρύνουν τα λαϊκά στρώματα, γιατί θα έχουν σοβαρές συνέπειες σε τομείς της κοινωνικής πολιτικής, το ΠΑΣΟΚ τόσο στο πρόσφατο κυβερνητικό παρελθόν του, όσο και σήμερα έχει ξεκάθαρη θέση. Μετά την αναγγελία των μέτρων της «Γιουροστάτ», ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπακωνσταντίνου, αφού αρχικά εγκάλεσε την κυβέρνηση για «απουσία σχεδίου», στη συνέχεια ξεκαθάρισε: «Ενα πραγματικό πρόγραμμα περιστολής της σπατάλης στο Δημόσιο, το οποίο θα είχε συγκεκριμένους στόχους, θα ήταν κάτι το οποίο εμείς θα υιοθετούσαμε, γιατί έχουμε προτείνει κάτι τέτοιο»!! Ανάβοντας το «πράσινο φως» στην κυβέρνηση θα εξαπολύσει νέο μπαράζ περικοπών.

Ταυτόχρονα το ΠΑΣΟΚ τάσσεται υπέρ της συνέχισης της άγριας μονόπλευρης λιτότητας, με το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων στο δημόσιο τομέα, τα οποία μάλιστα κατήγγειλε σαν «προεκλογικά μέτρα»!!, παραμένοντας φερέγγυο στην πολιτική που χάραξαν τα συνδικαλιστικά του στελέχη στη ΓΣΕΕ, όταν την τελευταία 5ετία έχουν υπογράψει με τον ΣΕΒ δυο συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις που κυμάνθηκαν από 77 λεπτά του ευρώ, έως ένα ευρώ στο μεροκάματο του εργαζόμενου, τις οποίες ο Γ. Παπανδρέου χαιρέτισε ως «υποδείγματα κοινωνικής συμφωνίας»!

Κάθε φορά, λοιπόν, που το ΠΑΣΟΚ καταγγέλλει την κυβέρνηση για «ανικανότητα» και ο Γ. Παπανδρέου, όπως έπραξε την Παρασκευή, υπόσχεται «μια Ευρώπη κοινωνική για μια δίκαια κοινωνία», κατά τη διάρκεια συνάντησης «ηγετών του ευρωπαϊκού σοσιαλιστικού κόμματος» στη Γαλλία, τα λαϊκά στρώματα πρέπει να κουμπώνονται...

Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, που καταγγέλλει τη ...«νεοφιλελεύθερη διαχείριση για την κρίση» είναι αυτή που χέρι - χέρι μαζί με τα κόμματα που καταγγέλλει, στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης ψηφίζει τις παραπέρα ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, με την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης (ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ δεσμεύτηκε ότι μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ θα «ανοίξει το Ασφαλιστικό»), καθιερώνει με νόμους την 3ήμερη και 4ήμερη εργασία, τσακίζει συνδικαλιστικές και δημοκρατικές ελευθερίες.

Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουν τα λαϊκά στρώματα, είναι ότι δε φέρουν την ευθύνη ούτε για τα ελλείμματα, ούτε για το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης και δεν οφείλουν να τα πληρώσουν. Την κρίση πρέπει να την πληρώσουν οι πλουτοκράτες που τη δημιούργησαν και για να γίνει αυτό πρέπει να τιμωρηθούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που προασπίζουν τα συμφέροντά τους, κλονίζοντας την πολιτική τους εξουσία, αμφισβητώντας το καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετούν.