Με την κοινή ομολογία όλων των εταίρων που συμμετέχουν στον εθνικό διάλογο για την Παιδεία ότι οι προτάσεις τους και οι όποιες μεταρρυθμίσεις θα διαμορφωθούν με κριτήριο την «προώθηση κοινών στρατηγικών στην εκπαίδευση στο πλαίσιο της ΕΕ», συνεχίστηκε χτες η συνεδρίαση του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας - Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του ΕΣΥΠ, υπό τον Γ. Μπαμπινιώτη.

Το στίγμα και τον τόνο της συζήτησης γύρω από την εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου έδωσαν οι 8 δεξιότητες (συνδυασμός γνώσεων, στάσεων, δεξιοτήτων) που θέτει η ΕΕ και οι οποίες θεωρούνται αναγκαίες για «την καλλιέργεια της συνείδησης του ενεργού πολίτη, την κοινωνική ένταξη και την απασχόληση». Πρόκειται για τις δεξιότητες που απαιτεί το κεφάλαιο να έχουν οι απόφοιτοι - αυριανοί εργαζόμενοι, κόντρα στην ανάγκη ολόπλευρης γενικής μόρφωσης, μόρφωσης που θα βοηθά το μαθητή να γνωρίσει τον κόσμο και τους νόμους εξέλιξης της κοινωνίας, κόντρα στην καλλιέργεια της κριτικής σκέψης και στη διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ανάμεσα στις 8 δεξιότητες είναι η επικοινωνία στη μητρική γλώσσα και όχι βαθιά γνώση της, η ικανότητα στη διά βίου μάθηση, η ιδιότητα του πολίτη και η επιχειρηματικότητα...

Οπως χαρακτηριστικά είπε ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, «αφού παίρνουμε ως κριτήριο τις 8 ικανότητες που μπήκαν στη Λισαβόνα, όλα τα άλλα θα ακολουθήσουν».

Ταυτόχρονα, συναίνεσαν όλοι στη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης με την εισαγωγή διαφόρων ζωνών (πολιτισμού, δραστηριοτήτων κλπ.) και με τα μαθήματα επιλογής. Εργαλείο στην κατηγοριοποίηση των σχολείων θα είναι η αξιολόγησή τους - πάντα με γνώμονα τις οκτώ δεξιότητες - στην οποία επίσης συναίνεσαν όλοι.

Παρά τις μεγαλοστομίες στις αρχές του «διαλόγου» περί καταπολέμησης της παραπαιδείας και αποσύνδεσης του Λυκείου από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ξεκαθαρίστηκε χτες από τον εκπρόσωπο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου ότι αφ' ενός δεν υπάρχει «φάρμακο» για να απαλλαγούμε από «το βραχνά του φροντιστηρίου» και αφ' ετέρου το Λύκειο «ως σχολείο προπαρασκευής για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση είναι ένα κοινωνικό δεδομένο και δεν μπορούμε να πάμε κόντρα».

Ενα άλλο σημείο στο οποίο φαίνεται να συγκλίνουν οι εταίροι είναι ο φάκελος του μαθητή (portfolio), στον οποίο θα καταγράφεται η μαθητική του πορεία, οι επιδόσεις του, η συμμετοχή του, αλλά και η κοινωνική συμπεριφορά του! Για παράδειγμα, η συμμετοχή ενός μαθητή σε μια κινητοποίηση ή κατάληψη του σχολείου, ενδεχομένως να αναφέρεται στο φάκελό του. Κι ενώ ...ξεχείλιζε το ενδιαφέρον για τον ελεύθερο χρόνο των μαθητών, για το πότε θα αποφασίζουν για τις σπουδές τους κλπ., δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν ούτε στην ανάγκη για 12 χρόνια υποχρεωτικής εκπαίδευσης, δηλαδή στην ανάγκη ένα παιδί μέχρι τα 18 του χρόνια να πηγαίνει σχολείο.