Υπάρχουν δυνατότητες βελτίωσης της ζωής των λαϊκών οικογενειών και κάτω από ποιες προϋποθέσεις;

Σήμερα, η εργασία για όλους, το 5ήμερο, το 7ωρο, η σύνταξη στα 60 για τους άντρες, στα 55 για τις γυναίκες, η βελτίωση των συνθηκών εργασίας, με ταυτόχρονη αύξηση του μισθού, των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών και δικαιωμάτων, η δωρεάν Παιδεία, Υγεία, χωρίς καμιά επιχειρηματική δράση σ' αυτούς τους τομείς, ο Πολιτισμός, οι διακοπές, η προστασία της μητρότητας και των παιδιών, η λαϊκή στέγη κ.ά. μπορούν να επιτευχθούν. Αλλωστε, όλ' αυτά είχαν διασφαλιστεί στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες χώρες που οικοδομούσαν σοσιαλισμό στην Ευρώπη, παρά τις λαθεμένες επιλογές τους από κάποια στιγμή και μετά που οδήγησαν στην ανατροπή. Αυτά τα κρύβουν τα αστικά επιτελεία, για να μη διαπιστώσουν οι λαοί τις μεγάλες δυνατότητες που έχουν, αν εμπιστευτούν τη δύναμή τους και οργανωμένα παλέψουν και διεκδικήσουν το δίκιο τους, κόντρα στα μονοπώλια και στην εξουσία τους.

Αντί τα μεγάλα εργοστάσια, οι τράπεζες, η ενέργεια, οι τηλεπικοινωνίες, ο ορυκτός πλούτος, οι συγκοινωνίες, το εμπόριο, εσωτερικό και εξωτερικό, όλοι οι κλάδοι που έχουν μονοπωληθεί, να βρίσκονται στην ιδιοκτησία και στην υπηρεσία του λαού, να λειτουργούν με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό και λαϊκό έλεγχο, ώστε να αξιοποιούν όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, με στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, βρίσκονται στην ιδιοκτησία των καπιταλιστών και λειτουργούν σε όφελος των κερδών τους. Εδώ βρίσκεται η πηγή των κρίσεων, της ανεργίας και της φτώχειας.

Οσο θα συνεχίζουν τα μονοπώλια να υπάρχουν και να ενισχύονται, οι δικοί τους νόμοι θα κυριαρχούν και όχι το δίκιο και οι ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Σε κάθε τους βήμα θα γεννούν ανεργία, φτώχεια, κρίσεις, σήψη και πολέμους. Οσο και αν αυξάνεται ο πλούτος που παράγει η εργατική τάξη η ζωή της θα επιδεινώνεται. Τα προβλήματα και τα αδιέξοδα της λαϊκής οικογένειας θα πολλαπλασιάζονται.

Αυτές οι αντιδραστικές ανάγκες των ευρωπαϊκών πολυεθνικών ομίλων οδήγησαν μαζί τα συντηρητικά - σοσιαλδημοκρατικά - ψευτοανανεωτικά κόμματα να ψηφίσουν το 1992 τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και να δημιουργήσουν τη σημερινή ΕΕ, την ΟΝΕ, το ευρώ.

Γι' αυτό λέμε: Η καταδίκη της ΕΕ και των κομμάτων του «ευρωμονόδρομου» είναι μονόδρομος. Τώρα, οι λαϊκοί άνθρωποι μπορούν και πρέπει να κάνουν το μεγάλο βήμα με το ΚΚΕ. Ακόμη και όσοι δε συμφωνούν σε όλα μαζί του.