Μόνο κατά την υποκειμενική γνώμη του ΚΚΕ τα μέτρα της σημερινής κυβέρνησης και αυτά που θα επιβάλει η αυριανή είναι αντιλαϊκά. Για την ακρίβεια, μόνο το 8% του πληθυσμού, που ψηφίζει το ΚΚΕ, θεωρεί αντιλαϊκά τα μέτρα της ΝΔ τώρα και του ΠΑΣΟΚ πριν. Αυτό ισχυρίστηκε τη Δευτέρα το βράδυ ο Γιάννης Πρετεντέρης στην εκπομπή του, κάνοντας μάλιστα σύσταση στον εκπρόσωπο του ΚΚΕ να λέει από δω και στο εξής: «Τα κατά την εκτίμησή μας αντιλαϊκά μέτρα». Το υπόλοιπο 92% του ελληνικού λαού έχει άλλη άποψη, συμπλήρωσε.

Τέτοια λένε οι «ανεξάρτητοι» και «αντικειμενικοί» δημοσιογράφοι τύπου «Πρετεντέρη», που έχουν περάσει με άριστα τις εξετάσεις της μεγαλοεργοδοσίας και των επιχειρηματιών και διακατέχονται από την ίδια αγωνία με τα αφεντικά τους μπροστά στην αυξανόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια και κυρίως στο πώς αυτή θα εκφραστεί. Δεν ντρέπονται ούτε τους τηλεθεατές που εκείνη την ώρα τους παρακολουθούν και δε διστάζουν να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες εργαζόμενοι και να παρουσιάσουν το αντικειμενικό ως μια ακόμα «άποψη» που μόνο το ΚΚΕ έχει.

Ανεξάρτητα από τις δικαιολογίες που επικαλούνται και τα πλαστά διλήμματα που βάζουν μπροστά στους εργαζόμενους για να κερδίσουν τη συναίνεσή τους, τα κόμματα της πλουτοκρατίας μιλούν καθαρά. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλά για «σκληρά μέτρα» και ζητά από το λαό νέες θυσίες. Η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μιλούσε για περίοδο λιτότητας μέχρι να μπει η Ελλάδα στη ζώνη της ΟΝΕ. Τι κι αν το 68,1% έχει αρνητική άποψη για το έργο της κυβέρνησης και το αντίστοιχο ποσοστό για το ΠΑΣΟΚ είναι 63,9%, σύμφωνα με δημοσκόπηση της GPO για λογαριασμό του ΜΕΓΚΑ (Γενάρης του 2009). Στην ίδια ερώτηση της ίδιας δημοσκοπικής εταιρείας το Μάρτη τα ποσοστά ήταν 71,7% για τη ΝΔ και 64,9% για το ΠΑΣΟΚ. Σε άλλη δημοσκόπηση, τον Απρίλη, της «Κάπα Research», η ΝΔ συγκεντρώνει το 85,6% και το ΠΑΣΟΚ το 80,9% της λαϊκής δυσαρέσκειας. Ολα αυτά δεν αποτελούν αντικειμενική πραγματικότητα για τους «Πρετεντέρηδες» που γράφουν και μιλούν δημόσια για λογαριασμό των επιχειρηματικών συγκροτημάτων και ομίλων.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τις πολιτικές αναλύσεις τέτοιων δημοσιογράφων, ο συσχετισμός δύναμης καθορίζει την αντικειμενική πραγματικότητα. Το γεγονός ότι τα κόμματα της άρχουσας τάξης έχουν τρόπους να εξαπατούν τα λαϊκά στρώματα για την αναγκαιότητα των σκληρών μέτρων, το γεγονός ότι συχνά εγκλωβίζουν τους εργαζόμενους με υποσχέσεις, ψίχουλα και ρουσφέτια, καθιστά την πολιτική αυτών των κομμάτων μη αντιλαϊκή! Φυσικά, αυτό που εμπνέει τέτοιες παράλογες «αναλύσεις» είναι ο φόβος για την επιρροή του ΚΚΕ. Ο φόβος ότι η πείρα του λαού σε συνδυασμό με τις θέσεις και τις προτάσεις του ΚΚΕ μπορούν να οδηγήσουν στην οργάνωση ενός ρωμαλέου λαϊκού κινήματος, που θα στραφεί κατά των μονοπωλίων και θα διεκδικήσει την εξουσία για λογαριασμό των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.