ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.-

Αραγε τελικά ο Νέιντερ είναι που θα κρίνει τελικά αν οι εκλογές γείρουν υπέρ του Μπους; Σε κάποιες περιπτώσεις ναι, τονίζουν κάποιοι αναλυτές, που σπεύδουν να δηλώσουν ότι ο υποψήφιος των Πρασίνων Ραλφ Νέιντερ φαίνεται ικανοποιημένος από το ρόλο του «ταραξία» στις προεδρικές εκλογές.

Ο Νέιντερ που συγκέντρωσε 2.660.000 ψήφους και το κόμμα του μεταμορφώθηκε με τον εκλογικό αυτό αγώνα σε ένα «μακροπρόθεσμο κίνημα μεταρρύθμισης», το οποίο θα επιτηρεί τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους τα χρόνια που έρχονται. Φυσικά, ο Νέιντερ δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει στις εκλογές το ποσοστό 5% που χρειαζόταν για να μπορέσει να λάβει το κόμμα του προεκλογικά κονδύλια από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση στις εκλογές του 2004, αλλά ο ίδιος δήλωσε ότι δεν απογοητεύτηκε καθόλου από το αποτέλεσμα αυτό και ότι το πολιτικό του κίνημα θα μεγαλώσει.

«Εχουμε μακρύ δρόμο μπροστά μας», είπε και αψηφώντας το αποτέλεσμα, ο Νέιντερ ολοκλήρωσε την προσπάθειά του για το Λευκό Οίκο, όπως ακριβώς την άρχισε, αγωνιζόμενος για κάθε ψήφο και απορρίπτοντας τις διαμαρτυρίες των Δημοκρατικών ότι απέσπασε φιλελεύθερους ψηφοφόρους από τον υποψήφιό τους Αλ Γκορ. «Δεν μπορείς να διαταράξεις ένα σύστημα που είναι διαταραγμένο ως τον πυρήνα», δήλωσε το βράδυ των εκλογών από την αίθουσα της Λέσχης Εθνικού Τύπου. Ο Νέιντερ εξακολούθησε να ζητάει από τους υποστηρικτές του να «ψηφίσουν αυτό που τους λέει η συνείδησή τους», επιμένοντας ότι ο αντιπρόεδρος Γκορ θα πρέπει να κερδίσει τις ψήφους του όπως όλοι οι άλλοι.

Σφυγμομετρήσεις στις εξόδους εκλογικών τμημάτων σε πολιτείες, μεταξύ των οποίων το Κολοράντο, η Φλόριντα, η Νεβάδα, το Νιου Χαμσάιρ, το Ορεγκον, η Ουάσιγκτον και το Ουισκόνσιν, έδειξαν ότι τουλάχιστον οι μισοί από τους ψηφοφόρους του Νέιντερ θα ψήφιζαν τον Γκορ, αν επρόκειτο για μια εκλογική αναμέτρηση ανάμεσα σε δυο υποψηφίους. Ωστόσο σχεδόν ένας στους τρεις ψηφοφόρους δήλωσε ότι στην περίπτωση αυτή απλώς δε θα ψήφιζε καθόλου. «Αν ο Γκορ χάσει, θα είναι επειδή ο Γκορ είναι ένας άθλιος υποψήφιος, όχι επειδή ψήφισα Νέιντερ», δήλωσε ένας ψηφοφόρος, τονίζοντας ότι ο Νέιντερ αντιπροσώπευε τη μόνη επιλογή για τους προοδευτικούς Δημοκρατικούς.

Η προεκλογική εκστρατεία του Νέιντερ επικεντρωνόταν στην κριτική του για τις μεγάλες επιχειρήσεις και το δικομματικό πολιτικό σύστημα. Ο Νέιντερ είχε επιμείνει ότι δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων ή των προεδρικών τους υποψηφίων. Σύμφωνα με τον ίδιο: «Τα δύο κόμματα έχουν πάρει τη μορφή ενός εταιρικού κόμματος που εκπροσωπεί τα ίδια επιχειρηματικά συμφέροντα στα ίδια δείπνα, στα ίδια ξενοδοχεία, κάθε μέρα».