Τι είδαμε στο χτεσινό περιβόητο ντιμπέιτ Καραμανλή - Παπανδρέου; Μια τηλεμαχία ανάμεσα σε δυο επικοινωνιακά στρατόπεδα, μακριά από τα πραγματικά λαϊκά προβλήματα. Μια κοκορομαχία για το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα την οικονομία και την κρίση για λογαριασμό του ίδιου αφεντικού, της ίδιας τάξης. Μια παράσταση που στόχο είχε να κρατήσει τον προβληματισμό εκατομμυρίων ανθρώπων του μόχθου μακριά από τα προβλήματα της καθημερινότητας και τους πολιτικούς υπεύθυνους. Να την κατευθύνει στο βολικό για το αστικό πολιτικό σύστημα γήπεδο των εντυπώσεων, της ατάκας, του «όμορφου» και του «άσχημου», του «διαβασμένου» και του «αδιάβαστου», του «αποφασιστικού» και του «διστακτικού». Σαν να πρόκειται όλα αυτά τα χαρακτηριστικά να επηρεάζουν έστω και στο ελάχιστο την ουσία της κοινής στρατηγικής που εφαρμόζουν οι δυο τους και η οποία διαφάνηκε καθαρά πίσω από τη δήθεν αντιπαράθεσή τους. Ταξική είναι η πολιτική τους. Και σαν τέτοια πρέπει να πεταχτεί στο καλάθι από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, να καταδικαστεί στην κάλπη, με ισχυρό ΚΚΕ. «Μακριά και αλάργα» και από τους δυο, που λέει και ο λαός μας...